فرشته کیاوش مدیر گروه رشته طراحی پارچه و لباس دانشگاه علم و فرهنگ درباره پدیده چاپ حروف بر البسه ما به خبرنگار هنرآنلاین گفت: اتفاقاً چند وقتی است که در دانشگاه هم بحث داغمان به همین موضوع برمی‌گردد. می‌شود گفت که در مورد این موضوع چند مسئله وجود دارد. اولین و مهم‌ترین موضوع این است که از زمانی که تی‌شرت‌ها روی کار آمدند همراه حروف لاتین به جزء جدانشدنی تبدیل شدند.
وی ادامه داد: جدایی ناپذیر بودن این دو از هم به چند دلیل است. اول اینکه با حروف لاتین می‌شود مانور زیادی روی تی‌شرت‌ها داد و طراحان پارچه بخش اعظم کارشان به همین مسئله برمی‌گردد. کسی که می‌خواهد تی‌شرت کار کند بدون شک از حروف لاتین استفاده می‌کند و استفاده درست از این حروف لازمه‌اش این است که گرافیست ماهری باشی.
این طراح با اشاره به اینکه طراحان پارچه در اروپا این کار را به حرفه‌ای ترین شکل ممکن انجام می‌دهند افزود: اینکه در اروپا این کار بدون عیب و نقص انجام می‌شود امری است غیر قابل انکار. اما برمی‌گردیم به ایران. اول از همه باید گفت که در ایران این کار بسیار ضعیف است و کسانی که این کارها را می‌کنند دانشجویانی هستند که به صورت کامل اصول کار را یاد نگرفته‌اند و بیشتر کپی کاری می‌کنند. آن‌ها سعی می‌کنند با کپی کردن کارهای موفق اروپایی کار خوبی از آب درآورند غافل از اینکه به هیچ عنوان چنین چیزی امکان پذیر نیست.
کیاوش همچنین گفت: از طرفی طراحانی هستد که فرهنگ و زبانمان دغدغه ذهنیشان است. آن‌ها برای اینکه به نوعی مقابل این کپی کاری‌ها بایستند با حروف و متون کهن فارسی به جنگ این پدیده آمده‌اند. چند وقتی هم هست که این تی‌شرت‌ها در میان جوانان طرفداران زیادی پیدا کرده و اتفاقاً طرحش را هم یک پسر جوان ایرانی مقیم امریکا به نام نیما بهنود با برند "نیمانی" عرضه کرده است. مردم از نیمانی و امثال آن استقبال زیادی کردند اما چیزی که هست این است که ما چقدر این خط‌ها را دنبال کنیم. بالاخره باید دنبال چیز تازه‌ای باشیم تا نیمانی‌ها دل مردم را نزنند.
وی در پایان به شروع کمرنگ و نرم این اتفاق اشاره و تصریح کرد: به تازگی حرکت‌هایی در این زمینه در حال جوشش است که شایسته تقدیر است اما ماندنش در این سطح هم کاری را از پیش نمی‌برد. طراحان در این حوزه به حمایتی ویژه و تشویق نیاز دارند.
انتهای پیام/31