سوگل کاشانی در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: در جریان مدرنیته چیزهای زیادی خراب شده است. این گذار تقریبا در همه دنیا با خراب کردن چیزایی شروع می شود و با جایگزین کردن آنها با پدیده های جدید ادامه پیدا می کند. در این گذار خراب کردن، همیشه آسان تر است. همیشه سخت ترین کارها کارهایی هستند که آسان به نظر می رسند، پس شاید بهتر باشد، پیش از جایگزین کردن هر چیزی با یه پدیده جدید، به روند خراب کردن و تمام کردنش توجه بیشتری کنیم و خشت اول جایگزینی را متناسب با یک سرانجام شایسته بگذاریم.
وی افزود: در واقع تم اصلی واپسین اجرا خداحافظی هنری با چیزهایی است که ما با آن خاطره داریم اما در مسیر توسعه به فراموشی سپرده می شوند و یادی از آنها نمی شود. در نخستین تجربه ما به نوعی ی برای یکی از خانه های تهران که با آن خاطره داشتیم و قرار بود به تصمیم وارث جایش را به یک برج چند طبقه بدهد، یادبوی برگزار کردیم و این بار نیز تصمیم گرفتیم که برای پیکان خودروی ملی که هر یک به نوعی با آن خاطره یادبودی برگزار کنیم و با این خودرو که دیگر از چرخه تولید خارج شده است خداحافظی کنیم.
درواپسین اجرای (2) به همراه ژوبین اسکندری و شاهین آرمین که به تازگی به جمع ما پیوسته است؛ تصمیم گرفتیم که به نوعی یادبودی برای پیکان خودروی ملی برگزار کنیم. در این اجرا یک پیکان قدیمی در اخیتار هنرمندان این گروه گذاشته شد.
پیکان 46 ساله است و محل تولدش در انگلستان، نامش که از Arrow ترجمه شده است. از این که این خودرو دهه های 60 و 70 نان آور بسیاری از خانواده های ایرانی بود، ولی عاقبت یک عکس یادگاری در خور از پایان تولیدش وجود ندارد. (البته به جز یک عکس در مراسم فرمالیته یی در ایران خودرو. مراسمی که در آن آخرین پیکان تولید شده به موزه یی که تقریبا دیگرهرگز هیچ کس به بازدیدش نمی رود، تبعید شد.)
نمایشگاه گردانی واپسین اجرای (2) را سوگل کاشانی و ژوبین اسکندری که هر دو عکاس هستند برعهده دارند و شاهین آرمین طراح خودرو است و در چهار سال گذشته بر روی پیکان کرده است و در برگزاری نمایشگاه گروهی پیکان نیز نقش داشته نیز در جریان کار به این گروه پیوسته است.
در این نمایشگاه چیدمان واحد خاکدان، علیرضا معصومی، سمیرا علیخان زاده، رضا شریفی، نامدار شیرازیان، مد، زهرا شریفی، عادل یونسی، مینا بزرگمهر، هادی کی مقام، شاهین آرمین ( پیکان هانتر) سوگل کاشانی و ژوبین کاشانی اثری را به نمایش گذاشتند که در نهایت همه این آثار یک کل را می سازد.
به گفته سوگل کاشانی با این که این ایده کلی است که در جریان برگزاری نمایشگاه سعی شده که هنرمندان با هم ارتباط داشته باشند تا به ایده اصلی نمایشگاه نزدیک شوند و با هم یک کار گروهی انجام بدهند.
واپسین اجرای (2) از روز جمعه، 19 مهر از ساعت چهار تا شش در گالری زیرزمین دستان برگزار می شود و تا 29 مهر ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام/
مریم آموسا