به گزارش هنرآنلاین به نقل از مهر، خسرو سینایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران که به تازگی مجموعه شعری با عنوان "اتاق صورتی" از او منتشر شده است به علاقه خود به شعر و ادبیات ایران اشاره کرد و گفت: اصولا سوءتفاهم کلی درباره من وجود دارد که بد نیست به بهانه انتشار مجموعه اشعار "اتاق صورتی" به نوعی زوایای پنهان این سوءتفاهم را روشن کنم.

او درباره این سوءتفاهم توضیح داد: ورود من به عرصه فیلمسازی خارج از سیستم متداول و معمول شکل گرفته است. من در خانواده ای که همگی پزشک بودند متولد شدم و این انتظار وجود داشت که من نیز یکی از پزشکان خاندان سینایی شوم اما اینطور نشد و به نوعی به میراث خانوادگی خود پشت کردم و راه هنر را آغاز کردم.

کارگردان فیلم تحسین شده "عروس آتش" با اشاره به علاقه خود به ادبیات ایران گفت: از زمانی که خواندن و نوشتن را آموختم به ادبیات علاقه بسیاری داشتم و دوران متوسطه پای شب شعرهای فریدون مشیری و سیمین بهبهانی می نشستم و گاهی هم شعرهایی را که نوشته بودم در این محافل می خواندم و بعضا هم مورد تشویق قرار می گرفتم. پس از آن به اروپا رفتم، در رشته معماری و موسیقی تحصیل کردم و در این مدت به طور کلی از جریان های ادبی که در کشورم می گذشت دور بودم و به نوعی از آن جریان‌ها جا ماندم اما شعر همواره با من بود و حاصل آن انتشار کتاب "تاول های لجن" در سال ۱۳۴۲ شد که ژازه تباتبایی این کتاب را منتشر کرد و رضا براهنی و نادر نادرپور اشعار آن را پسندیدند.

سینایی ادامه داد: نکته جالب برای خودم این بود که همه نسخه های "تاول های لجن" به پایان رسید و خود من یک نسخه از این کتاب را نداشتم تا اینکه چندسال پیش یک دست فروش کنار خیابان انقلاب این کتاب را به حراج گذاشته بود و من اشعار خودم را خریدم.