هنرآنلاین: این بهترین نشانه برای مدیر نو آمده صدا و سیماست: دو منتقد و مجری برنامه "هفت"، هر سه کمر به قتل دو فیلم فروشنده و لانتوری بستند!
جمعه شبی که گذشت عدالت رسانه ای که هیچ، اصول اولیه برنامه سازی که مواجهه منتقد مخالف و موافق است در "هفت" به ریشخند گرفته شد.
یک: خنده دار آنجا بود که مجری برنامه و دو منتقد در حالی سی دقیقه تمام روی آنتن زنده به فیلم های فروشنده و لانتوری تاختند که هر پنج دقیقه یک بار یادآوری می کردند این دو فیلم این روزها خوب می فروشند و ما نمی خواهیم آنها را نقد کنیم؛ ثانیه بعد، گویی دچار آلزایمرند نقد هایی پیش پاافتاده نثار این دو فیلم می کردند تا شاید یک بیننده هم شده از تماشای این دو فیلم انصراف دهد؛ درادامه منتقد مدعو به دلیل پرفروش شدن این فیلم ها از مردم و حتی سطح فرهنگ جامعه انتقاد کرد، منتقد ثابت هم مثل همیشه حرف تکراری زد: "فروشنده فیلم قبل از بد است" ...
دو: تئوری بنیادین دور سوم "هفت" مرگ مغزی سینمای ایران بود؛ مجری برنامه با چنین تحلیلی جای "گبرلو" نشست؛ ترجیع بند او، جدایی مردم از سینمای ایران بود، چنان هم بر این دیدگاهش اصرار داشت که چندین برنامه و دهها مصاحبه برایش ساخت و با وجود اعتراضات وسیع جامعه هنری و سینمایی بر طبل مرگ کوبید؛ اکنون اما مجری ، مبهوت از فیلم های پرفروش و حضور میلیونی مردم در سالن های سینما به روی مبارک نمی آورد در تحلیلش اشتباه استراتژیک کرده است؛ از آن بدتر، ادامه دور سوم هفت با همان زیرساخت منفی نگری ست که پی ریزی شده بود، آنها همچنان در پی تشییع جنازه سینما هستند؛ از همین منظر با حضور منتقد ثابت کلیشه شده اش سعی می کند تخم کینه بکارد و در این راه آگاهانه از ادبیاتی سخیف و زننده هم بهره می برد تا آرامش را از سینما بگیرد. گویی غایت هدف آنها این است که خانواده سینما، هر هفته را با تنش هایی که "هفت " تزریق می کند آغاز کند؛ لغاتی که به اسم نقد در برنامه هفت به فیلم ها و پدیدآورندگان آنها اطلاق می شود، در تلویزیون ایران بی سابقه اند و بسیاری از مردم آن را توهین تلقی می کنند.
سه: هفت اکنون به دورهمی اقلیتی می ماند که سر سفره اکثریت نشسته و با پول آنها علیه شان برنامه می سازد؛ تفکر این برنامه، نگاه برآیند خانواده سینما نیست از این منظر است که روی اعصاب جامعه هنری ست؛ در خوشبینانه ترین حالت جای چنین دیدگاهی شبکه سوم سیما با این میزان بیننده نیست. "هفت" قرار بود هدیه تبلیغی صدا و سیما به سینما باشد: نقد مشفقانه، جلب توجه افکارعمومی و تشویق مردم به دیدن فیلم ها؛ اما اکنون به ابزار جنگ بدل شده است.
صدا و سیما تیزر برخی فیلم ها، چهره برخی بازیگران را روی آنتن نمی فرستد و حالا افزون بر آن محدودیت ها، برنامه ای هم تولید می کند که به جای هم افزایی، در پی اتلاف انرژی ست... این همه تلاش مجدانه تلویزیون برای ریزش هر چه بیشتر مخاطبانش حیرت انگیز است.
چهار: دستمریزاد به هنر ایران،سر سینما سلامت ،در دوران بی پول ترین دولت سال های اخیر، در سال هایی که نه تنها صدا و سیما را کنار خود ندارد بلکه برنامه سازان آن از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به هنر سرزمین مادری دریغ نمی کنند، روی پای خود ایستاده است؛ زنده باد این مردم هوشمند که با حضور پررنگ شان در کنسرت ها،گالری ها،تئاترها و سالن های سینما تئوری های دلواپسانه مرگ خواهان را به سخره می گیرند.
-این یادداشت امروز سه شنبه 23 شهریور در روزنامه شرق ص 14 به چاپ رسیده است.