عزیز ساعتی در گفت وگو با خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: این کتاب دربرگیرنده عکس های فیلم های است که با علی حاتمی، با بهرام بیضایی و مسعود کیمیایی هنگام ساخت فیلم هایشان به عنوان عکاس همکاری کرده ام و قراراست تا پایان فروردین ماه این کتاب منتشر شود.

او افزود: این کتاب 220 صفحه است و در برگیرنده عکس های است که در 3 نمایشگاهی در 2 سال اخیر در گالری گلستان و آریا برپا کردم. همچنین در این کتاب تعدادی عکس از این 3 مجموعه که در قالب نمایشگاه به نمایش نگذاشتم نیز منتشرمی شود.

این عکاس پیشکسوت ادامه داد: دراین کتاب مجموعه ای از یادداشت های پراکنده ای که درباره این عکس ها نوشته ام را نیز منتشر می شود. مقدمه کتاب نیز توسط یکی از چهره های به نام نوشته است که تا زمان انتشار کتاب قصد ندارم نام این فرد را عنوان کنم.

به گفته ساعتی؛ این سه کارگردان متولد تهران و مولف هستند و نگاه هر یک به تهران درآثارشان قابل اعتناست؛ تهران کیمیایی، بالای شهر و پائین شهر دارد و بسیار ملموس است؛ از کوچه دردار، و بازارچه نواب، خیابان فردوسی گرفته تا نیاوران و فرمانیه و زعفرانیه. او اهل دکور و دکورسازی نیست. تهران را خوب می‌شناسد و در فیلم‌هایش از خانه‌ها و خیابان‌ها و محله‌های موجود ‌‌نهایت استفاده را می‌کند. کیمیائی دیالوگ‌هایش را جوری می‌نویسد که در یاد مردم عادی و روشنفکر می‌ماند. تهران کیمیایی با تهران بیضایی و حاتمی تفاوت عمده ای دارد.

ساعتی درباره ورودش به دنیای عکاسی فیلم گفت: ورود من به دنیای سینما با فیلم کلاغ (1354) ساخته بهرام بیضایی بود. مدیر فیلمبرداری کلاغ هم مهرداد فخیمی بود که همراهی ام با این فیلم به عنوان عکاس یک اتفاق مهم در حرفه ام محسوب می شود و همکاری و همراهی ام با این فیلم کار دشواری نبود. همکاری با این گروه به واسطه برخی اتفاقات آن روزگار و انتخاب خودم میسر شد. من پیش از این هم امکان این را داشتم که با کارگردان دیگری کارم را آغاز کنم؛ اما برایم مهم بود که با بیضایی کارم را شروع کنم و این اتفاق میسر شد. البته من پیش از این که عکاس فیلم شوم، سال ها بود که در زمینه عکاسی فعالیت می کردم و بخشی از تمرکزم بر روی عکاسی از تاتر بود.

با این که عزیز ساعتی فیلمبرداری خوانده اما به عنوان عکاس فیلم فعالیت حرفه اش را آغاز و تدوام بخشیده او در این خصوص می گوید: لذت کار کردن با کارگردان‌های باتجربه فرصتی بود که عکاسی به من می‌داد. این طوری می‌توانستم یاد بگیرم و تجربه کنم فکر می‌کردم با فیلمبرداری این امکان را از دست بدهم. چرا که در کنار این کارگردان‌های بزرگ با استقلال کامل و دلخوشی عکس‌هایم را می‌گرفتم و چیزهای زیادی هم می‌آموختم.

به گفته او عکاس فیلم یکی از اعضای گروه فیلمسازی است، که کارش مستقل است و نگاهش هم می‌تواند مستقل باشد.اوهم مانند دیگراعضای گروه فیلمسازی، وظیفه‌‌اش حفظ روح و جان اثری است که کارگردان می‌سازد. در واقع نمی‌توان کار عکاس فیلم را کمتر از فیلمبردار، صدابردار، تدوین گر یا... در نظر گرفت. برعکس معتقدم که کار عکاس می‌تواند جلوه‌گری‌های بیشتری داشته باشد که دیدن عکس‌هایش به کارگردان ایده‌هایی تازه بدهد.

ساعتی قصد دارد در مهرماه مجموعه دیگری از عکس هایش را در گالری آریا به نمایش بگذارد.

عزیز ساعتی 14 اردیبهشت 1327 در تهران به دنیا آمده، او از مدرسه عالی تلویزیون و سینما در رشته فیلمبرداری فارغ التحصیل شده و فعالیت سینمایی‌اش را از سال 1355 به عنوان عکاس فیلم آغاز کرده است. عکاسی فیلم‌هایی چون "کمیته مجازات" از علی حاتمی 1377، "بانو" با کارگردانی داریوش مهرجویی 1370، "دلشدگان" ساخته علی حاتمی 1370، "دندان مار" از مسعود کیمیایی 1368، "کمال الملک" ساخته علی حاتمی 1362، "مرگ یزدگرد" با کارگردانی بهرام بیضایی 1361، "سایه‌های بلند باد" از بهمن فرمان آرا 1357 و "کلاغ" کار بهرام بیضایی 1356 تنها بخش از کارنامه هنری او به شمار می‌آید.

عزیز ساعتی از ابتدای دهه 70 به فیلمبرداری روی آورد که آثاری چون "زیر درخت هلو" کار داریوش مهرجویی 1384، "مسافر ری" از داود میرباقری 1379 و "آژانس شیشه‌ای" ساخته ابراهیم حاتمی کیا (1376) از جمله کارهای او در این عرصه است.

انتهای پیام/ 320