به گزارش خبرنگار تجسمی هنرآنلاین؛ نخستین نمایشگاه نقاشی و ویدئو "رنه صاحب" با عنوان "کرسی شعر" 22 آذرماه در گالری آران برپا شد. دراین نمایشگاه این نقاش جوان؛ مجموعه‌ای از نقاشی‌هایی را که متاثر از شعرفارسی و ضرب‌المثل‌های فارسی با تکنیک اکرولیک بر روی بوم خلق کرده به نمایش گذاشته است. آثار این مجموعه که در آن فضای ادبیات کلاسیک ایران از جمله کلیله و دمنه به چشم می‌خورد، نقاشی‌هایی که در برخی از آنها حیوانات ویژگی تصویری و رفتاری به خود گرفته اند، برخی از این آثار نیز متاثر از یک شعر حافظ یا خیام خلق شده‌اند. رنه صاحب برای به تصویر کشیدن نقاشی‌های این مجموعه به سنت شعرخوانی و جمع شدن به دورکرسی به ویژه در شب‌های یلدا توجه داشته است. در نقاشی‌های این مجموعه نوعی طنز اجتماعی نیز به چشم می‌خورد، طنزی که رفتارهای مردم را به شکلی هنری نقد می‌کند. رنه صاحب متولد 1366 تهران و دانش‌آموخته کاردانی گرافیک کامپیوتری و کاردانی هنرهای تجسمی از دانشگاه علم و فرهنگ دارد و در مالزی نیز در رشته طراحی تبلیغاتی تحصیل کرده است. او 10 سال است که به صورت پیگیر نقاشی می‌کند و مدتی است که در عرصه مجسمه‌سازی نیز فعالیت می‌کند. به مناسبت همزمانی برپایی این نمایشگاه با شب یلدا گفت‌وگوی هنرآنلاین را با رنه صاحب بخوانید.
ایده اصلی نقاشی‌های مجموعه "کرسی شعر" از کجا به ذهن شما خطور کرد؟
من شش سال پیش ایران را برای سفری کوتاهی به مقصد مالزی ترک کردم و در آنجا تصمیم گرفتم برای شناختن ملیت‌های مختلف مدتی در این کشور که متشکل از پنج ملیت مختلف است، بمانم و در مدت اقامت‌ام در مالزی تحصیلاتم را در مقطع کارشناسی در رشته طراحی تبلیغات پی گرفتم و در آن مدت تمام تمرکزم را بر روی نقاشی گذاشتم در مدت اقامتم در مالزی ریشه‌شناسی کلمات برایم اهمیت و جذابیت خاصی پیدا کرد و برای همین تحقیقات‌ام را متمرکز روی این موضوع کردم. پس از بازگشت‌ام به ایران بارها و بارها با کلمه کرسی شعر روبرو شدم و جالب این جا بود که در لغت‌نامه دهخدا نیز مدخلی برای این کلمه تا آن زمان تعریف نشده بود و پس از پی‌گیری‌های متعدد با کمک غلامحسین دینانی و عادل اشکبوس توانستم ریشه کلمه کرسی شعر را پیدا کنم. در واقع کرسی شعر اشاره دارد به بخشی از فرهنگ شفاهی ایرانی‌ها که بخشی از فرهنگ شفاهی خود را از طریق شعر به نسل‌های بعد منتقل کرده‌اند و یکی از سنت‌های شعرخوانی در فرهنگ ایرانی به شب یلدا باز می‌گردد که خانواده‌ها با هم دور کرسی جمع می‌شدند و شعر می‌خواندند و این سنت بر روی من تاثیر گذاشت و شروع به نقاشی براساس این موضوع کردم.
شیوه کارتان به چه شکل بود؟
موضوع کرسی شعر آن قدر برای من جذاب بود که در ابتدا محو سنت‌های قدیمی کرسی شعر بودم. در دوره‌های بسیار قدیم پای کرسی شعر بیشتر شعرحافظ می‌خواندند. من مدتی با این حال و هوا و براساس شعر حافظ نقاشی کردم. پس از مدتی که با این سنت پیش رفتم به مقطع زمانی رسیدم که پای کرسی شعر، شعرهای عامیانه و کوچه بازاری می‌خواندند. بر این اساس هم مدتی نقاشی کردم و نقاشی‌های این مجموعه‌ها با استقبال خوبی روبرو شد و تمام نقاشی‌ها هنوز کامل نشده به فروش رفت. از فرودین ماه سال جاری تصمیم گرفتم که هر نقاشی که از این مجموعه می‌کشم نفروشم و برای برپایی نمایشگاهی آنها را گردآوری کنم که حاصلش 9 نقاشی بزرگ و تعدادی نقاشی در ابعاد کوچک شد.
در نمایشگاه کرسی شعر شاهد نوعی پراکندگی برای انتخاب شعرها هستیم برخی از تابلوها متاثر از یک شعر حافظ است و برخی از نقاشی‌ها نیز متاثر از کلیله و دمنه و برخی هم متاثر از ضرب‌المثل‌های رایج در فرهنگ ایرانی‌ست.
دقیقا همین‌گونه است. من پس از این که تصمیم گرفتم بر روی نقاشی‌های این مجموعه کار کنم، یک هفته‌ای ایده‌ای برای کار نداشتم تا این که فال حافظ گرفتم و شعر "آسایش دو گیتی تفسیر این دوحرف است/ با دوستان مروت با دشمنان مدارا" آمد. همین بیت سرآغازی شد برای خلق نقاشی‌های این مجموعه و براساس بیت نخست من روی یکی از نقاشی‌هایی قدیمی‌ام که امضا نخست 2011 بود، شروع به کار کردم و اتفاقا این اثر آخرین نقاشی بود که امضای نهایی پای آن نشست. با توجه به هجوم ابیات و ایهام‌ها و ضرب‌المثل‌های مختلف تصمیم گرفتم که با بهره‌گیری از بیت دوم در این نمایشگاه از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را به تصویر بکشم و این گونه بود که در این نمایشگاه شاهد نوعی پراکندگی برای انتخاب ابیات و ضرب المثل‌ها هستیم.
با توجه به این که شما سالهاست که تمرکزتان را در نقاشی بر روی سنت شعرخوانی گذاشته‌اید، فکر می‌کنید این سنت چگونه توانسته تداوم پیدا کند و به نسل‌های دیگر نیز منتقل شود؟
به نظرمن راز بقای کرسی شعر روده درازی است. این روده درازی است که به زندگی تداوم بخشیده است و باعث شده است که همه چیز پابرجا بماند. وقتی که روده درازی می‌کنی مجبوری که خر بیاوری و باقلا بارکنی و یا خرت از روی پل بگذرد و همین روده درازی است که موجب می‌شود که یک کلاغ 40 کلاغ شود.
شما در روز افتتاحیه با قرار دادن یک سینی مسی بزرگ که درون آن تخمه ریخته بودید مخاطب را دعوت به دیدن آثارتان کردید و در ادامه این تخمه در آثارتان به شکل بارزی خودشان را نشان می‌دهند، مثلا تابلو نقاشی "خربیاور و باقلا بارکن" و در ویدئو که نیز شاهد شکستن تخمه هستیم؛ چرا؟
درباره تخمه نمی‌خواهم زیاد توضیح بدهم؛ اما با این تخمه‌ها سعی کرده‌ام که میان این نمایشگاه و نمایشگاه آتی‌ام ارتباطی برقرار کنم. در نقاشی "خر بیارو و باقلای بار کن" که کوه‌های قرمز شده‌اند به گونه‌ای من به هنداونه شب یلدا اشاره کرده‌ام که هرچه آب هندوانه کم شود این تخمه‌ها افزایش پیدا می‌کنند و تخمه‌ها تبدیل به زائده می‌شوند. در واقع در این نقاشی تخمه‌ها آن قدر زیاد می‌شوند که می‌خواهند کوه را بپوشانند. از این زائده‌ها می‌توان برداشت‌های مختلفی کرد. در برخی از نقاشی‌های این مجموعه و به ویژه ویدئو من استفاده ایهامی از کلمه تخمه داشته‌ام و ریشه نیاکان نیز توجه داشته‌ام.
در یکی از نقاشی‌های این مجموعه "از خواری تا خوری" شما به گونه ناصرالدین شاه را به همراه اطرافیانش که تداعی‌گر نوعی بادمجان قاپ چینی هستند را به تصویر کشیده‌اید و در این اثر نوعی نگاه انتقادی شاهد هستیم .
دراین نقاشی واقعا من اشاره مستقیم به ناصرالدین شاه نداشتم.
اما شاهی که شما در این نقاشی به تصویر کشیده‌اید به نوعی یادآور شاهان دوره قاجار است؟
دقیقا همین‌طور است. البته من در این نقاشی به نوعی به فضای بادمجان دورقاپ چینی اطرافیان ناصرالدین شاه و حتی اصطلاح رایج‌تر توجه داشتم و پاچه گوسفند نیز متاثر از همین ذهنیت در این نقاشی به تصویر کشیده شده است. در فرهنگ انگلیسی چنین نقاشی و فضای نوعی تحقیر شکم‌پرستی است.
نقاشی این مجموعه چند قیمت گذاری شده اند؟
نقاشی‌های این مجموعه از 350 هزار تومان تا 2 میلیون و 500 هزار تومان قیمت‌گذاری شده‌اند و به درخواست خودم کارهای کوچک را پایین‌تر از قیمت واقعی‌شان قیمت‌گذاری کردم تا آثارم به داخل خانه‌ها راه پیدا کند و تاکنون 5 نقاشی این مجموعه به فروش رفته است.
انتهای پیام/320