سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "تو با کدام باد می‌روی؟" که مدتی است اجرای خود را در تئاتر مستقل تهران آغاز کرده به مسئله مهاجرت می‌پردازد. نمایشی با رویکردی متفاوت که مهاجرت را در ساحت درونی و انفسی آن مورد توجه قرار داده است.

کمال هاشمی کارگردان این نمایش در گفت‌و‌گو با هنرآنلاین در خصوص دلایل دست گذاشتن روی این موضوع مهم این سال‌های جهان، گفت: حدود 5 سال پیش از طریق برخی از دوستانم با چند نفر آشنا شدم که در شرایطی مشابه این نمایش مهاجرت کرده‌اند.  چند نفر در حال مهاجرت مجبور می‌شوند که در نقطه‌ای بدون حرکت و با کمترین صدا بایستند. این ایستایی در حالی که موضوع مهاجرت است و حرکت در ماهیت آن است پارادوکسی را ایجاد می‌کرد که برایم بسیار جذاب بود. بعد از این پارادوکس خود این موقعیت انسانی که پنج نفر می‌خواهند مهاجرت کنند، اما در روند اجرای این تصمیم، گیر می‌کنند و دچار چنین رنجی می‌شوند برایم جالب بود، چون به مفهوم مهاجرت بسیار نزدیک می‌شد و آن را از زاویه متفاوتی مورد نظر و تأمل قرار می‌داد.

هاشمی در خصوص ایستایی نمایش و ترس سلیقه مخاطب که به آثاری عامه‌پسند، ریتم تند و کم تمرکز عادت کرده است گفت: این ترس برایم وجود داشت اما من این ترس را دوست داشتم، این برای من بخشی از تئاتر کار کردن است، چرا که هم خودم را، هم گروه اجرایی را و هم تماشاگر را که به نمایش‌هایی با جنس دیگر انس گرفته است به چالش می‌کشد. این البته خیلی مسیر و روند سختی بود، اما من باور داشتم که تماشاچی می‌تواند با چنین کاری ارتباط برقرار کند و اتفاق خوبی بین اجرا و تماشاگر خواهد افتاد.

این کارگردان تئاتر در خصوص حضور فضای ذهنی و درونیات آدم‌ها در کنار رخدادی واقعی و اجتماعی توضیح داد: وقتی داشتیم روی ایده کار می‌کردیم مسیرهای متفاوتی را آزمایش کردیم. ساده‌ترین راه پرداخت به خود موقعیت بود اما بعد به این نتیجه رسیدیم که رفتن به سمت ذهنیت بهتر است چرا که کاراکترها را بیشتر معرفی می‌کند و عمق می‌دهد. به این نتیجه رسیدیم که دو شکل از بیان ایجاد کنیم یکی بلند و دیگری فُسِه یا آرام و درگوشی و اولی گفت‌وگوی ذهنی آدم‌ها باشد و دومی گفت‌وگوی آنها با هم در شرایط بغرنجی که گیر افتاده‌اند. بعد به این نتیجه رسیدیم که ترکیب ذهنیت و عینیت و بلند حرف زدن و فُسِه حرف زدن، حالت یک هارمونی و فرم پیدا می‌کند و این چیدمان دیالوگ‌ها را به سمتی برد که اثر بافتی موسیقیایی پیدا کند. از سوی دیگر موضوع مهاجرت این امکان را می‌دهد که شما خیلی وارد مسائل متفاوت شوید اما ما سعی کردیم که حدود کار را نگه داریم و همانطور که ساختار کار مینیمال است نگاه ما به شخصیت‌ها و موضوع هم مینیمال باشد و ما تنها از آن بخشی که به درام مربوط است و به پیش برد آن کمک می‌کند، بهره ببریم. در عین حال رفتن به سمت ذهنیت و انتزاع کار را به شدت جهانی می‌کرد و آن را به مفهوم اصلی مهاجرت نزدیک‌تر می‌گرداند.

تو با کدام باد می روی

نمایش "تو با کدام باد می روی؟" در جشنواره های مختلفی از کشورها فرانسه، سوییس و بلژیک شرکت کرده و در جشنواره فریبورگ سوییس برنده جایزه گرنت شده است. هاشمی در خصوص این حضورهای بین المللی و رویکردهای که به موضوع نمایش شده است گفت: من نمی‌خواستم نمایش به گونه‌ای باشد که ما داریم نشان می‌دهیم یک عده از شرق و مثلاً جهان سوم به سمت غرب مهاجرت می‌کنند. ما مقصد را اساساً به همین دلیل روشن نکردیم و آنجا هم بر روی این مسئله تأکید کردیم. اصلاً دوست نداشتم باج بدهم و وزنه را به سمت کشور مبدا یا مقصد ببرم. به نظرم نیروهایی که افراد را به بیرون سوق می‌دهند و نیروهایی که آنها را به درون می‌کشانند، یعنی برخورد هر دو طرف ماجرا هم کشور مبدا و هم کشور مقصد با این مسئله غلط و آسیب‌زاست و همه به یک اندازه سهیم هستند.

کمال هاشمی همچنین در خصوص اجرای نمایش خود در ایران نیز افزود: خیلی دوست داشتم که این اثر را با تماشاچی ایرانی به اشتراک بگذارم. تا به حال هم استقبال از نمایش ما خوب بوده است و من فکر می‌کنم دیدن این کار که متفاوت‌تر از اغلب آثاری است که به طور مرسوم اجرا می‌شود برای تماشاگر ایرانی می‌تواند جذاب باشد و امیدوارم تماشاگر ایران بی‌واسطه وارد سالن شود و با شکلی ورای آنچه به طور مرسوم امروز در تئاتر ایران می‌بیند روبرو شود.

نمایش "تو با کدام باد می روی؟" نوشته جمال هاشمی است و در آن کاظم سیاحی، محمد عباسی، شیوا فلاحی، سونیا سنجری و حامد نجابت به عنوان بازیگر حضور دارند. اجرای این نمایش که هر شب ساعت 19 آغاز می‌شود تا پایان اردیبهشت ادامه دارد.