گروه تئاتر هنرآنلاین: فرشیدی‌سپهر که به دلیل فعالیت در نقاط کم‌برخوردار در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان امسال تقدیر شد، درباره کار در فضای شهرستان‌ها گفت: بجستان شهرستانی نسبتاً دورافتاده است که تا مراکز اصلی شهر نزدیک به دو تا سه ساعت فاصله دارد اما محلی تاریخی و خارق‌العاده به شمار می‌رود.

او ادامه داد: ادبیات و بازی کودکان در این منطقه مانند تمام دنیا نیاز به کشف شدن دارد و این موضوع یعنی نیاز و برخورد با کودکان در هیچ جای جهان تفاوت ندارد. اما مسئله اصلی اینجاست که والدین در برخی موارد دچار انقباض‌های اجتماعی هستند.

این کارگردان تئاتر تصریح کرد: متأسفانه بدبینی درباره هنرهای مدرن سبب شده آموزش از طریق هنرهای مادر نظیر ادبیات، نقاشی، موسیقی و سینما در حوزه کار کودک و در شهرهای دورافتاده عملاً ناشناخته بماند. به همین خاطر نیز در شهرهای مختلف بزرگ‌ترها و والدین بسیار کند به ما اعتماد می‌کنند. از این رو، شش سال زمان برد تا مردم منطقه متوجه شدند نیت و قصد ما خیر است.

فرشیدی‌سپهر همکاری نکردن سازمان‌ها و نهادهای مختلف را با بخش‌های آموزشی و فرهنگی یک معضل خواند و اظهار کرد: یکی از معضلات اصلی ما مربوط به ارگان‌های دولتی و نهادهای تصمیم‌گیر است، زیرا با وجود علاقه کودکان به این نوع آموزش‌ها، به لحاظ همکاری مدنی و اجتماعی مشکلات بسیاری را پشت سر گذاشتیم.

او درباره تقدیر از وی به مناسبت فعالیت‌هایش در بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان گفت: امیدوارم حضور در جشنواره همدان سبب شود بتوانم مجوزی برای ادامه فعالیت‌هایم دریافت کنم زیرا امروز نزدیک به 12 هزار دانش‌آموز در شهرهای مختلف به آموزش موسسه ما علاقه‌مندند اما متأسفانه سیستم آموزشی راه ارتباطی مرا در بسیاری از مواقع به روی این بچه‌ها بسته است.

این مدرس تئاتر تصریح کرد: ما در موسسه «والدین سپاس» علاوه بر کودکان و نوجوانان به والدین نیز آموزش می‌دهیم تا بتوانند از طریق تئاتر اضطراب و نگرانی‌های خود را کنترل کنند و بر روی نحوه برخورد و تربیت کودکان بیشتر متمرکز شوند. در این مرکز تلاش اصلی ما این است که بتوانیم یک پدر و پسر را برای کار و گذراندن وقت کنار یکدیگر قرار دهیم، زیرا قصد ما توانمندسازی والدین و برقراری ارتباط درست آن‌ها با فرزندان‌ است. در روند آموزش‌هایم علاوه بر بجستان به مناطقی مانند روستای پالنگان کردستان، تایباد در مرز افغانستان، رفسنجان و... سفر می‌کنم.

فرشیدی‌سپهر بر لزوم حمایت مسئولان از هنرمندان برای آموزش سراسری در سطح کشور تأکید کرد و گفت: همین امروز هنرمندانی در سراسر کشور هستند که با سفر به مناطق مختلف سعی می‌کنند به آموزش مناطق محروم بپردازند، اما مسئله اینجاست که ما باید بدانیم محرومیت صرفاً به معنای فقر اقتصادی نیست و گاهی در شمال شهر مرکز تهران نیز می‌تواند وجود داشته باشد.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: امروز ما در برخی مناطق مرفه شاهد روابط بی‌روش و مصرف‌زده بین فرزندان و والدین هستیم. بنابراین امیدوارم با حمایت دولتی شاهد ایجاد امکانات برای هنرمندان در راستای آموزش درست در مناطق مختلف کشور باشیم، زیرا بسیاری از افراد به این نوع اقدامات علاقه‌مندند اما به لحاظ معیشتی این امر برای آن‌ها میسر نیست.

فرشیدی‌سپهر درباره شرایط نامناسب فرهنگی در برخی مناطق دورافتاده هشدار داد و گفت: متأسفانه در برخی شهرها کودک‌همسری به شکل آزاردهنده دیده می‌شود زیرا هیچ پروژه فرهنگی در این مناطق تعریف نشده است. همچنین مباحثی نظیر عرف‌زدگی بیش از حد و ترس از حرف مردم نیز در این شهرها بیداد می‌کند و باعث عذاب کودکان می‌شود که نشان‌دهنده یک ضرورت در راستای کار فرهنگی و هنری است.

این کارگردان تئاتر برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را پس از دوران کرونا مثبت خواند و گفت: حضور دبیر و داوران جوان در این دوره یک اتفاق بسیار خوب بود زیرا امکان در نظر گرفتن دیدگاه‌های امروزی را به وجود می‌آورد. نکته مثبت دیگر نیز نبود بریز و بپاش‌ و حضور کادر جوان و مودب در بخش حراست سالن‌هاست اما به نظر می‌رسد هنوز برخی مشکلات قدیمی در روند جشنواره جاری است.

فرشیدی‌سپهر تصریح کرد: متأسفانه مباحث کوچکی مانند حضور خردسالان در سالن مربوط به کارهای نوجوانان، مرزبندی نادرست در قسمت ورود به سالن، حضور همزمان افراد بلیت‌دار و بی‌بلیت‌ها در ورودی و ... هنوز حل نشده است.

او خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد هنوز محتواهایی که اندیشه و پرورش نفس را پی می‌گیرند کمتر در آثار ما دنبال می‌شوند و عموماً هنرمندان حوزه کودک دنبال کارهای موزیکال هستند. نکته دیگر نیز نبودن گروه‌های نمایشی برای تماشای آثار یکدیگر است که سبب شده بازار نقد و بررسی کارها لاغر و بی‌جان شود. در واقع تمام این معضلات سال‌هاست تکرار می‌شود زیرا برگزارکنندگان همواره درگیر حواشی اداری و دولتی می‌شوند و امکانی برای رسیدگی به بسیاری از مباحث کیفی برای این مسئولان فراهم نمی‌شود.