گروه تئاتر هنرآنلاینبهزاد صدیقی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره سرنوشت اجرای نمایش «آتمن» گفت: به دلیل شرایط کرونا در سال ۱۳۹۹ اجرای این نمایش در تماشاخانه‌ ایران‌شهر طبیعتاً معلق و به تعویق افتاد و طبق آخرین مذاکره با مدیریت این تماشاخانه به نیمه‌ دوم سال جاری موکول شد ولی با پیشرفت پندمیک دوران کرونا و عقب‌افتادن اجرای همه‌ نمایش‌ها معلوم نیست اجرای نمایشم چه زمانی میسر می‌شود.

او در ادامه افزود: ‎البته در فروردین سال گذشته درخواست اجرای نمایش «سوسمارالدوله» را برای اجرا در تابستان ۱۴۰۰ در تالار چهارسو به تئاتر شهر داده بودم که با بدتر شدن وضعیت این پاندمی نمی‌دانم در نیمه‌ دوم سال می‌توانم اجرا کنم یا خیر به همین دلیل فعلا هیچ چیز معلوم نیست. فقط امیدوارم هر چه زودتر از شرّ این بیماری مهلک خلاص شویم.

این نمایشنامه‌نویس درباره نگارش جدیدترین آثارش اظهار کرد: باید یادآوری کنم که ما نمایشنامه‌نویسان در طول سال مشغول نگارش هستیم اما وضعیت بیماری کرونا باعث شد بیشتر روی‌ عمل نوشتن متمرکز شویم یا به کارهای مرتبط با نمایشنامه‌نویسی روی آوریم. سال گذشته نگارش دو نمایشنامه‌ «آبادان-آبادان» من و «آبان» را شروع کردم و طرح نمایشنامه‌ مونولوگی بر اساس دو نمایشنامه‌ «محاق و کاکتوس» و «نامه‌های همشهری» استاد اکبر رادی را نوشتم که برنامه‌ام این است تا ابتدای تابستان نوشتن آن را به پایان ببرم. به تازگی نیز بازنویسی نمایش‌نامه‌‌های «صداهای غایب» و «بانوی مهربان» را شروع کردم.

او در ادامه اضافه کرد: علاوه بر این در همین سال گذشته نمایش‌نامه‌ «سوسمارالدوله» را در نشر گستره و چهار نمایشنامه‌ کودک و نوجوان به نام‌های «داستان یک خر»، «لبه‌ی چاقو»، «تاج شکلاتی» و «به پرندگان شلیک نکنیم» را در نشر نیو پس از بازنویسی چندین باره و نهایی به چاپ سپردم که قرار است در سال جاری منتشر شود.

صدیقی یادآور شد: همچنین به زودی چاپ دوم کتاب‌های «بازی‌گران» که گفت‌وگو و بررسی سه نسل بازیگری سینمای ایران است، نمایشنامه‌ «مارش پیروزی و دو نمایشنامه‌ دیگر» در نشر افراز و نمایشنامه‌ «آتمن» از نوشته‌های قبلی‌ام در نشر عنوان منتشر می‌شود و در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

او درباره دیگر کارهایش از زمان آغاز کرونا عنوان کرد: سال گذشته‌ به تدریس نمایشنامه‌نویسی آنلاین پرداختم و همچنین می توانم به ویراستاری و آماده‌سازی جلدهای پنجم، ششم و هفتم کتاب ‌رادی‌شناسی و آماده‌سازی مجموعه مقالات و نقدهای سینمایی و تئاتری‌ام که در سال‌های خیلی قبل‌تر در نشریات و کتا‌ب‌های مجموعه مقالات سینمایی و تئاتری منتشر شده بود، اشاره کنم که در کنار این‌ها دراماتورژی و مدیریت تولید فیلم تئاتر «من ترامپ نیستم» را به تهیه‌کنندگی و کارگردانی رضا خرم و نویسندگی علی محمدرحیمی بر عهده داشتم.

این کارگردان تئاتر با بیان اینکه کوشش خودم در شرایط و وضعیت دوران پاندمی کرونا این است که از وقتم به نحو مطلوبی و حتا بیش از پیش استفاده کنم، اظهار کرد: به نظرم این وضعیت سبب شد که هم همه‌ ما کمی بیشتر به خود بیاییم و هم قدردان زمان، زندگی و همه‌ نعمت‌هایی که در این جهان و زندگی وجود دارد، باشیم. امیدوارم بعد از پایان این دوران تلخ بتوانیم مثل گذشته به فعالیت‌های عادی‌مان بازگردیم و تجربه‌های جدیدمان را دنبال کنیم. 

او افزود: معتقدم پاندمی کرونا سبک زندگی‌مان را تغییر داد اما متأسفانه این تغییرات در سطوح فرهنگی هنری ما توسط سیاست‌گذران و مدیران عرصه‌ فرهنگ و هنر چندان دیده نمی‌شود. شاید بیشترین قشر جامعه که از کرونا ضربه‌ خورد و آسیب مادی و و معنوی و روانی زیادی دید، هنرمندان و فعالان عرصه‌ فرهنگ بودند اما مسئولان و مدیران سطح کلان کشور به آن توجهی نکردند یا توجه چندانی نکردند؛ چون اگر این توجه به هنرمندان و فعالان عرصه‌ فرهنگ و هنر شده بود، طبیعتاً حالا در شرایط بدی به سر نمی‎بردند و در وضعیت بهتری قرار داشتند.

صدیقی عنوان کرد: متأسفانه همیشه وقتی می‌خواهیم از وضعیت فرهنگی و هنری صحبت کنیم و به اظهار نظر درباره‌ آن بپردازیم از واژه‌ «متأسفانه» به کرّات استفاده می‌کنیم و معلوم نیست کی وضعیت فرهنگ وهنر این مملکت سامان‌مند می‌شود و این حوزه به وضعیت مطلوبی می‌رسد و  چه زمانی استفاده از این واژه در بحث فرهنگ و هنر به حداقل می‌رسد؟!

او در پایان صحبت هایش گفت: ضمن سپاس از پزشکان و کادر درمان در تمامی بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها و اورژانس‌ها و مطب‌های پزشکی بخش دولتی و خصوصی سراسر کشور که بی‌وقفه و به صورت شبانه‌روزی مشغول بیماران کرونا بودند، جا دارد در این‌جا از همکاران تئاتر و سینما و همه‌ افرادی که در حوزه‌ فرهنگ و هنر کوشش کردند تا چراغ این عرصه روشن بماند، هر چند با روشنایی کم‌تر، سپاسگزاری ویژه کنم. امیدوارم تئاتر و همه‎‌ هنرها در بعد از پایان دوران کرونا با قدرت بیشتر به راه خودش ادامه دهد و مورد توجه و حمایت بیش از پیش سیاست‌گذاران و مسئولان سطوح بالای کشور قرار گیرد.