سرویس تئاتر هنرآنلاین، عبدالرضا قراری رئیس انجمن نمایش استان کرمان در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره فعالیت‌های هنرمندان تئاتر این استان در ایام کرونا گفت: در شهرهای کرمان، رفسنجان و سیرجان، تعدادی اجرای محدود داشتیم به این دلیل که گسترش ویروس کرونا منجر به آن می‌شد که به دفعات اجراها متوقف یا مجوز اجراها منوط به تصمیم‌گیری ستاد مبارزه با کرونای استان شوند و از این رو اجرای نمایش داشتیم اما پیوستگی همیشگی را نداشته‌اند. در شهرهای، کرمان، سیرجان، رفسنجان و زرند نیز چند اجرای خیابانی داشتیم. سالن‌های نمایش استان تا روز چهارشنبه هفته‌ای که گذشت مجوز فعالیت داشتند اما از آن پس به دستور ستاد مبارزه با کرونای استان، شرایط بحرانی اعلام شد و فعالیت آن‌ها به مدت دو هفته تعطیل خواهد بود.

او در ادامه افزود: در مدت هشت - نه ماه گذشته تعدادی کارگاه‌ و ورک‌شاپ‌های آموزشی به صورت مجازی برگزار شده است و دو جشنواره را به صورت آنلاین برگزار کرده‌ایم و قرار است جشنواره ملی تئاتر رادیویی را نیز برگزار کنیم که هنوز اجرایی نشده و برپایی آن در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در دست بررسی است و در صورتی‌که به تصویب برسد این جشنواره نیز برگزار خواهد شد.

قراری درباره برگزاری این دوره از جشنواره تئاتر استانی نیز عنوان کرد: براساس تصویب شورای سیاستگذاری، قرار است این جشنواره تا مرحله انتخاب آثار براساس فیلم پیش برود و در ارتباط با برگزاری این جشنواره هنوز تصمیم‌گیری نشده است. تا 15 آبان ماه فرصت ارسال آثار به دبیرخانه تعیین شده و پس از آن بررسی می‌شود که براساس شرایط استان، امکان برگزاری جشنواره به صورت حضوری فراهم است یا باید این رویداد را نیز به شکل آنلاین یا مجازی برگزار کنیم.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان کرمان درباره وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر استان در ایام کرونا اظهار کرد: در برخی از شهرهای استان کرمان، هنرمندان تئاتری هستند که تنها راه ارتزاق‌شان از طریق تئاتر است و در این مدت از شرایط معیشتی نامطلوبی برخوردار بوده‌اند و متاسفانه پرداخت وام‌های حمایتی شامل حال‌شان نیز نمی‌شود. ضمن اینکه شرایط دریافت این وام‌ها با سهولت نیست، چرا که بانک‌ها به منظور اعطای این تسهیلات شرایط خاص خود را دارند که همه افراد امکان بهره‌مندی از این وام‌ها را ندارند.

او درباره جذب حمایت از ارگان‌ها و نهادهایی چون فرمانداری، استانداری و شورای شهر تصریح کرد: اجراهای این استان از پیش از شیوع ویروس کرونا و از زمان شهادت سردار قاسم سلیمانی تعطیل است چراکه از زمان شهادت، در استان به مدت دو ماه عزای عمومی اعلام شد و پس از آن نیز با تعطیلی به دلیل شیوع ویروس کرونا مواجه بودیم و براین اساس شرایط استان کرمان با دیگر استان‌ها کمی متفاوت بوده است. از این رو پیگیری‌هایی به منظور جذب حمایت داشته‌ایم؛ اما وعده و وعیدها تاکنون عملی نشده به جز بسته‌های معیشتی که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختیار هنرمندان قرار داده است.

عبدالرضا قراری پیشنهاد خود را در خصوص راهکار حمایت از هنرمندان در این ایام اینگونه عنوان کرد: از آنجا که پیش‌بینی می‌شود این بیماری تا دو سال آینده بر اقتصاد هنر و تولید آثار هنری حاکم است پیشنهاد اختصاص بسته‌های حمایتی در قالب وام‌هایی با شرایط خاص به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کرده‌ایم تا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کند. به منظور پرداخت این وام‌ها شرایط معیشتی هنرمندان به صورت فردی مورد بررسی و محاسبه قرار گیرد و با سفارش کار و پیش خرید خدمات از هنرمندان تسهیلاتی در اختیارشان قرار گیرد تا سپس به منظور دریافت تسهیلات معرفی شوند و یک دوره تنفسی سه ماه تا شش ماهه با درصد سود پائین برای آن درنظر گرفته شود و پس از طی این مدت بازپرداخت اقساط آغاز شود.

قراری درباره بازگشایی سالن‌‌های نمایش در این شرایط یادآور شد: زمانی که نمایشی به صحنه می‌رود استقبال خوبی از آن صورت می‌گیرد و باید حضور تماشاگران تحت کنترل و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام شود. بازگشایی سالن‌های نمایش منجر به آن می‌شود تا بخشی از بار مالی که قرار است دولت به دوش بکشد در سیستم چرخش اقتصاد هنر خود به خود سامان گیرد. به نظرم تعطیلی سالن‌های نمایش به کنترل این ویروس کمکی نمی‌کند و باید مدیریت این شرایط را به روش دیگری انجام شود. ممکن است تعطیلی تماشاخانه‌ها به صورت مقطعی کمک کند اما در درازمدت آسیب‌های آن بیش از فواید آن است.

او در ادامه افزود: ادامه تعطیلی تماشاخانه‌ها در شهرستان‌ها منجر به آن می‌شود تا به کل تئاتر معدوم شود و دیگر چیزی از آن نمی‌ماند. تعداد کمی از هنرمندان تئاتر این امکان را دارند به رسته‌های دیگری چون حوزه تلویزیون و سینما پا بگذارند و ظرفیت این حوزه‌ها برای تمام هنرمندان تئاتر نیست. بنابراین مابقی هنرمندان باید مشغول به کارهای غیر هنری شوند که مهارت و سرمایه آن را ندارند. ضمن اینکه فضای کلی کشور آمادگی چنین تغییر شوکه‌کننده و آنی را ندارد. براین اساس باید برنامه‌‌ریزی مدیریتی صورت گیرد که به نظر من نیازمند آنچنان اعتباری نیست و می‌شود از منابع بانکی یک یا دو ساله، هنر تئاتر را زنده نگاه داشت تا از این بحران عبور کنیم.