سرویس تئاتر هنرآنلاین، نمایش "به دنبال بخت" نوشته داوود فتحعلی بیگی و کار احمد دهقان از 19 تیر ماه ساعت 20 در سالن اصلی تئاتر محراب با بازی رعنا زرگرزاده، رزا ماندنی، شیرین ریاضی، مریم مداح، طناز کلانتریان، مینا پیر سهلان، تارا فرمانروا و پریا پرنیان به صحنه رفت.

احمد دهقان در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره روند شکل‌گیری نمایش "به دنبال بخت" گفت: من دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی رشته کارگردانی در دانشگاه هنر و معماری هستم و استارت این نمایش از درسی با عنوان نمایش ایرانی زده شد و به کمک اساتیدی چون شهناز روستایی و داوود فتحعلی‌بیگی این نمایش را برای اجرا در جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی سال گذشته آماده کردیم.

او در ادامه افزود: ما متقاضی بخش دانشجویی این جشنواره بودیم اما بنا به نظر هیئت انتخاب از آنجاکه این نمایش از کیفیت بالایی برخوردار و متفاوت بود، در بخش صحنه‌‌ای این رویداد که مزین به نام علی نصیریان بود، اجرا شد و خوشبختانه بسیار مورد توجه و استقبال مخاطبان قرار گرفت.

دهقان با بیان اینکه نمایش "به دنبال بخت" دومین یا سومین نمایش جشنواره آئینی سنتی است که به اجرای عمومی رسیده است، درباره دلایل انتخاب این نمایشنامه و اجرای آن عنوان کرد: این نمایشنامه براساس شیوه منسوخ و فراموش شده "خم بازی" نوشته شده است. در این شیوه نمایش ایرانی که قابلیت‌های اجرایی خود را دارد عروسک‌ها از میان خم بیرون می‌آیند. در این نمایشنامه جذاب که یکی از قصه‌های کلیه و دمنه است از کهن الگوها استفاده شده که این موضوع در انتخاب این اثر برایم حائز اهمیت بود.  همه این موارد مزید بر علت شد تا این نمایشنامه را به منظور اجرا انتخاب کنم.

او گفت: این نمایشنامه کمی فضای کودکانه دارد اما برآن شدم تا آن را به شیوه مجلس شادی‌آور زنانه به صحنه آورم. 8 بازیگر زن در این نمایش حضور دارند که مردپوش هستند. خوشبختانه این شیوه اجرایی در جشنواره مورد استقبال قرار گرفت و یکی از دلایلی که این نمایش در جشنواره دیده شد این است که "خم بازی" که به دست فراموشی سپرده شده بود مجدد احیا شد.

این کارگردان تئاتر در ادامه درباره تغییرات این نمایش به نسبت اجرا در جشنواره نمایش‌های آئینی سنتی بیان کرد: هفتاد درصد بازیگران نمایش تغییر کرده‌اند. با احترام به تمامی بازیگرانی که اکنون همراه ما نیستند، پس از اجرای جشنواره متوجه شدم که به منظور اجرای نمایش‌های ایرانی باید به سراغ هنرمندان مجرب، باسابقه و توانمند در این گونه نمایشی بروم و از این رو برآن شدم تا در اجرای عمومی کست بازیگران را تغییر دهم.

او همچنین اضافه کرد: دیالوگ‌های دو صحنه نمایش به شعر تبدیل شده است و این تغییر به منظور حفظ ریتم و ضرباهنگ نمایش است تا تماشاگر سر ذوق آمده و خسته نشود. به دلیل رعایت پروتکل‌های بهداشتی نیز میزانسن‌ها با رعایت فاصله بیشتر طراحی شده است.

احمد دهقان درباره میزان وفاداری‌اش به نمایشنامه اصلی در اجرا، گفت: کاملاً به متن اصلی در اجرا وفادار بوده‌ام و تغییرات جزئی در جهت آداپته شدن و به روزرسانی نمایش انجام شده است.

او ضمن اشاره به اینکه قرار بر این بود تا این نمایش را اواخر فروردین ماه به صحنه آورم اما به دلیل تعطیلات فعالیت‌های فرهنگی و هنری در پی شیوع ویروس کرونا، اجرای ما به این تاریخ موکول شد، اظهار کرد: متاسفانه چندین و چند جلسه به منظور تهیه اقلام بهداشتی با اداره کل هنرهای نمایشی جلساتی داشتیم اما از سوی این اداره کل اعلام شد این اقلام تهیه شود و بعداً هزینه‌های آن را پرداخت می‌کنیم. از این رو مهرداد کوروش‌نیا مدیر تئاتر محراب که بسیار حامی ما بوده است، اقلام بهداشتی را با هزینه سالن تهیه کرد. متاسفانه اداره کل هنرهای نمایشی فکر می‌کند همه چیز نسیه‌ای است اما ما که نمی‌توانیم با جان خود و مخاطبان‌مان بازی کنیم و در صورتیکه سالن هم اقلام بهداشتی را تهیه نمی‌کرد خودمان این کار را انجام می‌دادیم. کما اینکه در زمان تمرینات هم خودمان اقلام بهداشتی را تهیه می‌کردیم و با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی تمرینات انجام می‌شد.

دهقان در ادامه افزود: خوشبختانه تئاتر محراب حدود 230 نفر ظرفیت دارد که با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، حدود 100 صندلی در اختیار داریم که به نظرم این تعداد قابل قبول است.

او درباره اجرای نمایش‌ها در این شرایط نیز عنوان کرد: ما با یک واقعیت مواجه هستیم و آن اینکه یک بیماری، ویروس یا انرژی منفی وارد کشورمان شده است و زندگی همه ما را تحت تاثیر قرار داده است و به قول نخست وزیر کشور ژاپن؛ شاید این ویروس آمده تا شیوه زندگی ما را تغییر دهد. یک سری فعالیت‌ها را نمی‌شود تعطیل کرد اما با رعایت همه نکات بهداشتی به شرط حفظ سلامت جان انسان‌ها ادامه آن‌ها امکان‌پذیر است. من به شخصه به هیچ تماشاگری اجازه نخواهم داد که بدون ماسک وارد سالن نمایش شود و درصورتیکه ماسک نداشته باشد خودمان در اختیارشان قرار می‌دهیم.