سرویس تئاتر هنرآنلاین: فریبا دلیری نویسنده، کارگردان، مترجم و مدرس دانشگاه ضمن اشاره به اینکه قرار بر این بود تا نمایش "چارلی و کارخانه شکلات‌سازی" را که سال گذشته در تالار هنر اجرا کرد، تیر ماه سال جاری در مرکز آفرینش‌های هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان به صحنه آورد، گفت: قرار بر این بود تا 15 فروردین‌ماه زمان دقیق اجرای این نمایش اعلام شود اما اکنون با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مراکز و فعالیت‌های فرهنگی هنری تکلیف اجرای این نمایش که بسیار پرپرسوناژ است، مشخص نیست.
او درباره فعالیت‌های خود در روزهای قرنطینه عنوان کرد: از آنجا که مدرس دانشگاه‌های هنر و معماری، سوره و علمی کاربردی هستم، این روزها مشغول برگزاری آنلاین کلاس‌های نظری دانشگاه هنر و معماری هستم و به دلیل اینکه دروسی را که من به تدریس آن‌ها می‌پردازم عملی هستند قرار بر این است تا نحوه برگزاری کلاس‌های آنلاین دانشگاه‌های سوره و علمی کاربردی به من اعلام شود.
این کارگردان تئاتر در ادامه افزود: متاسفانه اساتید و دانشجویان به دلیل سرعت پایین اینترنت مشکلاتی به منظور برپایی این کلاس‌ها دارند. به نظرم برگزاری کلاس‌های آنلاین نیازمند زیرساخت‌های لازم است که متاسفانه این زیرساخت‌ها در کشور ما وجود ندارد. در حال حاضر نرم‌افزاری به این منظور طراحی شده البته این برنامه خالی از ایراد و اشکالات نیست. به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم یا استاد امکان ورود به کلاس را ندارد و یا دانشجویان. با این حال با هر تعداد دانشجوی حاضر مشغول به برگزاری کلاس‌ها به صورت آنلاین هستیم البته صدای ما ضبط می‌شود و در این برنامه سیو می‌شود و هر زمانی که دیگر دانشجویان امکان دسترسی به اینترنت را داشتند این امکان را دارند تا از مباحث مطرح شده استفاده کنند.
فریبا دلیری با بیان اینکه برگزاری کلاس‌های آنلاین در دانشگاه در این شرایط بهتر از تعطیلی کامل است، اظهار کرد: البته به ما اعلام شده که این سیستم ارتقا خواهد یافت و ایرادات آن برطرف می‌شود. از آنجا که اکثر کلاس‌های من کارگاهی و عملی است، امکان برگزاری آن‌ها به صورت آنلاین وجود ندارد و مستلزم حضور استاد و دانشجو در کارگاه است چراکه کلاس‌های ساخت ماسک، عروسک و نمایش‌های کودک و نوجوان حتماً باید به صورت حضوری آموزش داده شود تا توضیحات کامل به دانشجو ارائه شود.
این مترجم با بیان اینکه این روزها خانواده تئاتر با مشکلات عدیده مالی و امرار معاش روبرو هستند، اظهار کرد: من نیز مانند دیگر اهالی تئاتر با مشکلات دیگر هم صنف‌هایم روبرو هستم، چراکه از طریق اجرای تئاتر و برگزاری کلاس دانشگاه ارتزاق می‌کنم. من پس از بیست و سه سال تدریس در دانشگاه همچنان از اعضای هیئت علمی دانشگاه نیستم و از اساتید مدعو به شمار می‌روم و تنها زمانی‌که سر کلاس حضور داشته باشم حقوق دریافت می‌کنم.
او در ادامه افزود: مشکل اساسی برای تئاتر و هنرمندان بسیار است و همه هم در جریان آن قرار دارند. به نظر من دولت باید به هنرمندان به خصوص هنرمندان تئاتر توجه ویژه‌ای داشته باشد چراکه این قشر تا زمانی‌که مشغول فعالیت هستیم، امکان ارتزاق دارند و در شرایط اینچنینی که امکان فعالیت برای من فراهم نیست هیچگونه حقوق و درآمدی نداریم و باید مسئولان دولتی بدین منظور تمهیدی بیاندیشند و برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهند.