سرویس تئاتر هنرآنلاین: حسین اکبرپور سال گذشته با نمایش "اتاق ورونیکا" در جشنواره فجر حضور داشت و امسال هم با نمایش "ما داریم از این خونه میریم" بار دیگر توانایی‌های خود را در بخش مسابقه تئاتر ایران یک، سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاترفجر به نمایش گذاشته است. این اثر نمایشی نوشته بهزاد آقاجانی امروز سه‌شنبه 30 بهمن‌ماه ساعت 18 و 20:45 در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر وی صحنه خواهد آمد.
این کارگردان جوان که بیش از 10 سال است که در تئاتر مشهد فعالیت می‌کند، در مورد ایده شکل‌گیری نمایشنامه "ما داریم از این خونه میریم" گفت: نویسنده این متن بهزاد آقاجانی، اصالتاً نیشابوری است و قبلا ساکن تهران بود، اما فعلا در مشهد سکونت دارد. ما رفاقتی قدیمی با هم داریم. فکر می‌کنم خردادماه بود که با هم در مورد طرحی که داشت، صحبت کردیم. حدود سه ماه بعد ماحصل صحبت‌های ما نمایشنامه‌ای شد که مدام آن را رتوش می‌کردیم و در نهایت به "ما داریم از این خونه میریم" تبدیل شد که قالب کاملاً اجتماعی دارد. ما سعی کردیم چه در کارگردانی، متن، طراحی صحنه اثر و تمامی عواملی که اثر را تشکیل داده‌اند، مینیمالیستی برخورد کنیم و حرف‌مان را به ساده‌‌ترین شکل بیان کنیم.
او در ادامه افزود: ما دنبال جیغ زدن نبودیم، منظورم این است که برای بیان حرف‌های‌مان فریاد نمی‌زنیم و بزرگ‌نمایی نمی‌کنیم و خیلی راحت ایده ذهنی‌مان را پیاده کردیم. با همین دیگاه کار را شروع کردیم که خیلی به ما کمک کرد و نمایش "ما داریم از این خونه میریم" تولید شد، اجرای عموم رفت و آن را به فستیوال تئاتر فجر فرستادیم و آنجا هم مورد نظر کارشناسان محترم قرار گرفت و کار پذیرفته شد.
او درباره سوژه‌ای که برای اجرای نمایش انتخاب کرده‌اند، گفت: موضوع نمایش ما اجتماعی است. با توجه به اتفاقاتی که در جامعه می‌بینیم، من حس می‌کنم وظیفه هنرمند این است که آن اتفاقاتی را که برایش ناخوشایند است را برجسته کند و حداقل آن را به دیگران نشان دهد و اطلاع‌رسانی کند.
اکبرپور اضافه کرد: هنرمند وظیفه درمانگری ندارد و فقط باید مشکلات را ابراز کند و بعد مسئولان مربوط به این قضیه را به فکر راه حل بیندازد تا آن را درمان کنند یا حداقل قدرتش را کم کنند. ما صرفاً چنین دیدگاهی داریم و نگاه‌مان به اجتماع بود که ما را به این سمت آورد.
کارگردان نمایش "ما داریم از این خونه میریم" درباره حضور در جشنواره بین‌المللی تئاترفجر و تفاوت‌های مثبت یا منفی آن نسبت به دوره‌های پیشین گفت: من سال قبل هم با نمایش "اتاق ورونیکا" در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتم و تقریبا می‌توانم بگویم از سال 86 در سمت‌های مختلف به این جشنواره می‌آیم، اما به عنوان کارگردان پارسال و امسال در این رویداد شرکت کردم.
حسین اکبرپور افزود: جشنواره همیشه اتفاقات و بالا و پایین‌های بسیاری داشته است؛ مثلا به جشنواره سال قبل به شدت نقد دارم و همان سال هم نقدم را بیان کردم و نمی‌دانم کسی آن را شنید یا نه؟! امسال به این دوره از جشنواره نقدی ندارم. تیم برهانی‌مرند و عملکرد این دبیر، نشان داده است که واقعا جشنواره‌ای با سطح بالا برگزار می‌کنند و پیداست که چه نگاهی دارند و این واقعا دلچسب است.
او در ادامه در مورد چشم‌اندازی که نسبت به تئاتر ایران در ذهن دارد توضیح داد: من از فارغ‌التحصیلان رشته تئاتر و کارگردانی از دانشگاه نبی‌اکرم تبریز هستم. از سال 83- 84 فعالیت‌های نمایشی خودم را در مشهد آغاز کردم. من و همسرم هر دو در رشته نمایش تحصیل کرده‌ایم و در این زمینه فعالیت می‌کنیم و این کار را دوست داریم. نمی‌دانم از کدام منظر باید چشم‌اندازم را توضیح بدهم، اما همین که بتوانم در اتفاقات اجتماعی کشور خودمان یا حداقل منطقه‌ای که زندگی می‌کنم تاثیرگذار باشم و حرفی که مدنظر دارم را بیان کنم، واقعا برایم کفایت می‌کند و حس می‌کنم به هدفم رسیده‌ام.
اکبرپور گفت: ما در مشهد سکونت داریم و دور بودن از تهران برای هر هنرمندی سخت است. همه می‌دانیم که اگر قرار باشد برای کسی در این هنر اتفاق بزرگی بیفتد، باید در تهران باشد و خیلی بزرگ‌تر و در حد پایتخت دیده شود. ما اصلاً نمی‌توانیم اسمی از تئاتر کشور ببریم درحالی‌که نقش تهران را انکار کنیم. فکر نمی‌کنم بتوان کسی را نام برد که در تئاتر آدم مهمی شده باشد و تهران در بزرگ شدن او تاثیری نگذاشته باشد و وقتی نگاه کنید، می‌بینید که قطعاً روزی به تهران آمده و فعالیت جدی داشته است. اما زندگی در تهران از نظر اقتصادی بسیار سخت شده است.
او در مورد تئاتر در مشهد و شرایط امروز آن گفت: برخلاف آنچه در تصورات وجود دارد که تئاتر مشهد در تنگنا قرار دارد، من فکر می‌کنم شرایط آنقدرها هم در مشهد بسته نیست و اگر آماری از مرکز هنرهای نمایشی بگیرید، خواهید دید که قطب دوم نمایشی کشور مشهد است و بعد از تهران، مشهد از فعال‌ترین نقاط در حوزه نمایش در ایران است. هرشب حداقل دو نمایش در مشهد به صحنه می‌رود و این اتفاق دوست داشتنی است که در دو سانس هرشب سالن‌های مشهد میزبان اجراهای مختلفی هستند. مشهد از زمانی که صابری، دانشور و سعیدی و... کار می‌کردند چه حالا که جوان‌ترها وارد این کار شده‌اند، همیشه در زمینه تئاتر فعال بوده است. در شش ماهه دوم سال گذشته، گردش مالی گیشه مشهد نزدیک به 900 میلیون بوده است و این رقم برای مشهد بسیار قابل توجه است در حالی که شاید برای تهران آن‌چنان رقم بالایی نباشد. نکته جالب این است که هنرمندان مشهدی خودشان با تلاش به این نقطه رسیده‌اند و مسئولان چندان کاری مهمی برایشان انجام نداده‌اند.