سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "سر میز شام" به نویسندگی و کارگردانی محمد جواد صرامی از اصفهان روز 24 بهمن‌ماه در بخش مسابقه تئاتر ایران دو، سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاترفجر در تالار دکتر ناظرزاده کرمانی در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود.
محمدجواد صرامی در مورد ایده شکل‌گیری این نمایش به هنرآنلاین گفت: این اثر براساس نمایشنامه "یرما" اثر گارسیا لورکا نوشته شده است. در نمایش "سر میز شام" در واقع در فضای منزل لورکا که نویسنده اثر است، قرار داریم. در این نمایش با چهار وجه زنانه یرما یعنی عشق، غرور، عقل و سادگی او در تقابل با شخصیت خوآن که همسر یرما است، مواجه می‌شویم. سرمیز شام اتفاقی می‌افتد که نمایش ما را تا آخر پیش می‌برد.
صرامی در مورد علت به صحنه بردن چنین اثری در این برهه زمانی گفت: اولین دلیل فقر، دومین مورد کشاورزها و سومین علت فقر و کشاورزهای اصفهان بود.
او درباره حضور در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و دیدگاهش نسبت به آن گفت: "نمایش "سر میز شام" سومین اثر حرفه‌ای تولیدی من در تئاتر است و برای دومین بار است که به جشنواره تئاتر فجر می‌آیم. به نظرم تنها جشنواره‌ای که هم به شدت انگیزشی است و هم از نظر خیلی از هنرمندان در صدر جشنواره‌های کشور قرار دارد، جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است.
صرامی ادامه داد: برای هنرمندانی که خارج از پایتخت زندگی می‌کنند، این جشنواره در اعتبار گروه و هنرمندان تاثیر دارد. از سوی دیگر در جشنواره فجر هنرمندان شهرهای مختلف را در بالاترین سطح ممکن می‌بینیم و کنار هم قرار گرفتن سطوح مختلف نیروهای تئاتری کشور در یک برهه زمانی یکسان، مطمئنا میعادگاهی را برای تشکیل فضایی حرفه‌ای و تماشای آثار یکدیگر ایجاد می‌کند و همینطور فرصتی برای علاقه‌مندان به تئاتر فراهم می‌کند تا هم تماشا کنند هم سبک‌های مختلف را بشناسند و آشنا شوند.
او افزود: هنوز ما جشنواره را از جنبه حضوری تجربه نکرده‌ایم اما اینگونه به نظر می‌رسد که تیم دبیرخانه‌ای منظم و پیگیری دارد و در انتشار لحظه به لحظه اخبار به شدت خوب عمل کرده‌اند. در جشنواره دو سال پیش با دبیری سعید اسدی حضور داشتم؛ او فردی متشخص و دوست داشتنی است و من خیلی راضی بودم، البته نارضایتی هم داشتم که خیلی مهم نبود. نادر برهانی‌مرند حتی نسبت به آن سال هم تیم قوی‌تری دارد. سال گذشته اصلا خوب نبود و به شدت جشنواره بی‌نظمی داشتیم. آنچه که امسال احساس می‌کنم این است که دبیرخانه بسیار قوی است و اخبار جشنواره را راحت می‌توان دنبال کرد. فکر می‌کنم فعالیت‌های محیطی هم زیاد است و تبلیغات قدرت بیشتری دارد. ماجرای پیشخوان در جشنواره که با حضور خارجی‌ها و سرپرستان کمپانی‌های تئاتری خارجی صورت گرفته است، اقدام بسیار درستی است و به تئاتری‌ها کمک بسیاری می‌کند تا بتوانند بهتر خودشان را درسطح بین‌الملل معرفی کنند.
او در ادامه درباره وضعیت تئاتر اصفهان توضیح داد: امروز در هر شهری گروهی که تصمیم‌گیرنده اصلی است اداره فرهنگ و ارشاد است. اما این اداره اصلا خوب عمل نمی‌کند. همیشه از نداشتن بودجه ناله می‌کنند. جشنواره استانی سال 97 را دو سه ماهی به این بهانه که بودجه ندارند عقب انداختند و به بدترین شکل برگزارش کردند. اصفهان امروز درگیر این مسئله است که اداره ارشادش اصلا به این موضوعات توجه ندارد و حوزه هنری یا شهردای و... کمک می‌کنند تا رویدادهای هنری به درستی انجام شوند. انجمن‌های هنرهای نمایشی استان اصفهان تا همین امسال در شرایط بحرانی بود و امسال گروه تازه‌ای آمده‌اند که قول دادند کارهای مهمی کنند که هنوز اقدام نکرده‌اند.
او افزود: "جشن اردیبهشت تئاتر" در اصفهان یا همان "روز جهانی تئاتر" که هر سال قرار بوده تا برگزار شود، کوچکترین کاری است که اداره‌ای مانند ارشاد می‌تواند انجام دهد که سه سال است در اصفهان برگزار نشده است! امسال در جشنواره تئاترفجر، اصفهان چهار نماینده دارد که از میان آن‌ها سه اثر با حمایت‌هایی از سوی شهرداری یا حوزه هنری تولید شده‌اند و اداره ارشاد هیچ کاری نکرده و فقط مجوز داده است. نمایش ما هم از هیچ کمکی بهره نبرده است. اداره ارشاد اصفهان تنها یک مجوزدهنده شده است؛ حتی سالنی ندارد که بخواهد به ما کمک کند! تنها سالن آن فرشچیان است که در درست ارگان‌های خصوصی است و سالن مستقلی نیست که در دست انجمن هنرهای نمایشی باشد.
محمدجواد صرامی درباره چشم‌اندازی که نسبت به تئاتر در اصفهان و برای خودش متصور است توضیح داد: ما گروهی تشکیل دادیم تحت عنوان "گروه آزاد تئاتر آوان". اولین چیزی که برای ما اهمیت دارد این است که مستقل عمل کنیم. دومین چشم‌انداز ما این است که قله‌های مختلف تئاتر در سطح بین‌الملل را با گروه‌مان به دست آوریم؛ بدون اینکه متکی به تهران باشیم.
او افزود: ما تاکنون سعی کردیم در اصفهان حضور خوبی داشته باشیم. فکر می‌کنم امسال در جشنواره من جوانترین کارگردان حرفه‌ای هستم. اکثرا کارگردانان بالای 30 سال هستند. هدف‌گذاری ما این بود که برای شهرمان کار کنیم، تولید داشته باشیم و در این راه هم می‌مانیم. چشم‌انداز ما اصلا پایتخت نیست بلکه به عرصه بین‌المللی می‌اندیشیم و چشم‌انداز تئاترهای‌مان را هم در همین راستا طراحی می‌کنیم و سعی داریم جهان شمول آن را ببینیم.
صرامی در پایان گفت: امیدوارم همه مخاطبان، منتقدان و.... در سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، به دیدن نمایش "سرمیز شام" بیایند و این باعث خوشحالی ما است. علاقه‌مندیم خیلی سریع نظرات و انتقادات را بشنویم به این دلیل که به ما کمک زیادی می‌کند و در مجموع ما به تهران آمده‌ایم که بشنویم و تجربه کنیم.