سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "شیرهای خان‌باباسلطنه" به کارگردانی و نویسندگی افشین هاشمی به درستی از نشانه‌های نمایش‌های ایرانی بهره برده است. این نمایش با لحنی طنزگونه مسائل سیاسی و اجتماعی را بازگو کرده و با اشعار عامیانه و ایرانی مخاطب را با افکار و اندیشه خود همراه می‌سازد.
افشین هاشمی در بستری بی‌نقص و کاملاً صحیح، به نقش زنان در تاریخ ایران اشاره کرده و مبازرات آنها را با معیارهای زیبایی‌شناسی به تصویر می‌کشد؛ زنانی که با چالش منابع قدرت و عدم فضای دموکراتیک تاثیر خود را به جای می‌گذارند. زنی که زیباست و با زنانه‌گی‌ای که دارد اما در پستوی خانه نهان نمی‌شود و با اقتدار مبارزه می‌کند و از آرمان‌ها، خانواده و سرزمینش دفاع می‌کند. او اعتماد به‌نفس زنان و مداخله آنها در امور سیاسی را به زیبایی به تصویر کشیده و این در بازی‌های خوب گلاب آدینه، مونا فرجاد و دیگر زنان بازیگر در صحنه به خوبی قابل‌مشاهد است. زنان داستان افشین هاشمی با خشونت و نظام سیاسی ظالمانه کنار نیامده و به قیمت از دست‌دادن جان به مبازره و تلاش ادامه می‌دهند. آنچه بدیهی است که ما امروزه در لایه‌های نه چندان پنهان جامعه با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنیم و در این مشکلات زنان به حاشیه رانده شده و آنها در کلیشه‌هایی با عناوینی چون ظریف، شکننده، ضعیف و بدون قابلیت اجرایی در نظر گرفته می‌شوند که هاشمی در نمایش خود از این کلیشه‌ها عبور و در اثر هنری خود انقلاب و ساختارشکنی بزرگی را ایجاد کرده است.
نمایش "شیرهای خان‌باباسلطنه"، ساختار متصلب نظام سیاسی را در گذشته به چالش کشیده و نقدهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را در دیالوگ‌های بازیگران آگاهانه به تصویر درآورده است. این نمایش علاوه بر متن قوی و بازی قابل‌توجه بازیگران، از موسیقی بسیار خوبی برخوردار بوده و فضای صحنه، طراحی لباس و نورپردازی به خوبی و درستی انجام شده. افشین هاشمی در نمایش به عنوان بازیگر حضور دارد اما در تمامی اجرا با حضور او میزانس‌ها از ریتم اصلی خارج نشده و به اجرا آسیبی وارد نمی‌شود. او با جسارت و آگاهی این نمایش را هدایت و اثری ماندگاری را بر جای می گذارد.
محدثه خسروی (دانشجوی کارشناسی روان‌شناسی)