سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "بال پنجم" به کارگردانی احمد سلگی این روزها در تئاتر مستقلتهران به صحنه می‌رود. سلگی که پیشتر نمایش موفق "هویت پروانه‌های مرده" را در تئاتر باران به صحنه برده بود در رابطه با فضایکلی اثرش و تفاوت آن با تجربه‌هایی که پیش از این داشته به خبرنگار هنرآنلاین گفت: برخلاف اجراهایی که پیشتر به روی صحنه برده‌ام و عموما از ریتم بالایی برخوردار بودند، این‌بار به سراغ آهستگی رفتم و فضای اثر را با ریتمی کند، سکون، سکوت و تاریکی ساختم. بازیگران به آهستگی قدم برمی‌دارند، موسیقی‌ها در فضایی آرام و خلوت در دل اجرا شکل می‌گیرند و همه این‌ها در خدمت انتقال کانسپت اثر قرار دارند.
او در رابطه با طراحی صحنه کار و اینستالیشن بهرنگ صمدزادگان توضیح داد: طراحی صحنه‌ای که برای اجرا در نظر گرفته‌بودم، فضای خالی صحنه و استفاده از جایگاه تماشاگران و اتاق رژی بود اما بهرنگ صمدزادگان در جایگاه هنرمند تجسمی اینستالیشنی به کار اضافه کرد که ما در بخ‌‌ش‌هایی از اجرا وارد رابطه مستقیم با آن می‌شویم و در غیر آن اینستالیشن مستقل عمل می‌کند و فضای خودش را می‌سازد.
سلگی همچنین طراحی میزانسن بازیگران و ارتباط مستقیمی که با اینستالیشن برقرار می‌کنند را از نکات جالب توجه این اجرا دانست و بیان کرد: با طراحی میزانسن‌ها ارتباطی مستقیم بین بازیگر و اثر بهرنگ صمدزادگان ایجاد کردم، تلاش من بر آن بود تا گامی به سوی او بردارم و بهرنگ نیز متقابلا یک گام به سوی ما برداشت و نتیجه‌اش ارتباطی است که بر روی صحنه می‌بینید. در این کار سعی کرده‌ام تا بار دیگر تخیل را مبنای اصلی کار قرار دهم نه میزانسن‌هایی که رنگ واقع‌گرایی دارند؛ برای فعال کردن تخیل تماشاگر این‌بار فضای صوتی را گسترش دادم و در ادامه به سراغ تاریکی رفتم. زیرا تاریکی بهترین بستر برای بیدار کردن تخیل تماشاگر است.
این کارگردان جوان تئاتر در پاسخ به این سئوال که نمایش از لحاظ بصری، ترکیب‌بندی‌های زیبایی دارد و در کنار آن فضای شنیداری عجیبی نیز دارد، توضیح داد: در کارهای قبلی‌ام، میزانسن و بُعد بصری اثر در اولویت بود اما در نمایش "بال پنجم" با یک موزیسین-خواننده به نام مهدی ساکیهمکاری داشتم و می‌دانستم قطعات موسیقیای نیز در دل نمایش اجرا خواهد شد. در واقع دو راه داشتم، در کارگردانی با تصویرسازی‌های متنوع در نقطه مقابل بایستم و یا با این فضا همراه شوم و با تلفیق تصویرسازی مینی‌مال و فضاهای صوتی دست به تجربه جدیدی بزنم، بنابراین راه دوم را انتخاب کردم، فضای صوتی را نشکستیم و آن را با بازیگران و خود مهدی ساکی تکمیل کردیم.
سلگی با ارائه توضیحانی در مورد روند تمرینات نمایش نیز خاطرنشان کرد: مدت زمان کوتاهی برای تمرین و آماده‌سازی اجرا در اختیار گروه بود، از همین‌رو بار زیادی را بر دوش بازیگران قرار ندادم و سعی کردم بیشتر به طراحی کلی فضا و اتمسفر با آوازهای مهدی ساکی و نوازندگی ابراهیم علوی بسنده کنم.
او عنوان کرد: به طور کلی اکثریت گروهی که در این پروژه در کنار ما بودند توسط پروژه سابت انتخاب شده بودند، من نیز به عنوان کارگردان انتخاب شدم تا متن "مهود و قصه‌های جنگ" را روی صحنه ببرم. این متن یک تک‌گویی ساده و زیبا بود و من سعی کردم آن را تبدیل به نمایشنامه و البته دراماتیک کنم. شخصیت مرگ یا موشک و ... را اضافه کردم تا برای روی صحنه رفتن آماده شود.
لازم به یادآوری است نمایش "بال پنجم" که اثر بینارشته‌ای است تا اول دی ماه در تئاتر مستقل روی صحنه می‌رود.