به گزارش هنرآنلاین، ساسان قجر که اجرای خود را از ساعت 18 روز یکشنبه 26 آذرماه به مدت شش شب در پلاتو اجرای تئاتر شهر تهران آغاز می کند در یادداشت خود نوشته است:

 "پانتومیم از نظر تاریخی، قدیمی‌ترین نوع نمایش در جهان است، حتی شکل‌هایی از آن را در دوران یونان باستان در غرب و یا در شرق می‌توان دید. در قرن‌های شانزده و هفده، یعنی در زمان شکوفائی نمایش­های "کمدیادلارته" در اروپا، پانتومیم دیگر نمایش‌ها را تحت الشعاع خود قرار داده بود.

در این مجال اندک نمی‌توان به تقصیل درباره این هنر سخن گفت، ولی باید اشاره کنم که بین‌المللی‌ترین زبان نمایشی پانتومیم است زیرا بدون اینکه کلامی بگوید می‌تواند تمام مفاهیم معنایی اثر را با استفاده از بدن به تماشاگر انتقال دهد اما در نمایش‌هایی که کلام دارد این امتیاز وجود ندارد، به همین خاطر است که می‌گوئیم مادر هنرهای نمایشی پانتومیم است چون در این هنر می‌شود همه چیز را فرا گرفت. یک پانتومیم کار می‌تواند بهترین بازیگر تئاتر با کلام باشد اما هر بازیگر تئاتر با کلامی نمی‌تواند یک پانتومیم کار خوبی باشد، یک پانتومیم کار هر روز باید چهار تا پنج ساعت تمرین داشته باشد تا همیشه بدنش آماده باشد. بدن به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارهای بازیگر در ارائه مفاهیم دریافت شده از نمایش و انتقال آن به تماشاگر، بسیار حائز اهمیت است از شیرینی‌های این هنر کهن این است که می‌توانی با تمام انسان‌ها که به هر زبانی سخن می‌گویند ارتباط بر قرار کنی و آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهید.  اما سختی‌هایش زمانی است که گذر زمان توانایی شما را در زمان پیری کم می‌کند و حسرت می‌خوری که ای کاش در زمان جوانی بیشتر تلاش می‌کردم.

متاسفانه این هنر در کشور ما جدی گرفته نمی‌شود زمانی در سفر مارسل مارسو به ایران و اجرای ایشان مدتی تب و تابی بین بازیگران و دانشجویان تئاتر دانشگاه هنرهای درماتیک افتاد اما بعداز اندک زمانی این حرکت خاموش شد. بعدها در تبریز (هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران) حرکتی بنیادین توسط تئاتری‌های دلسوز آغاز شد که من بازیگری پانتومیم را در آن هنرستان تدریس می‌کردم تا اینکه حرمت مذکور منجر به برگزاری نخستین جشنواره پانتومیم هنرستان‌های کشور شد اما این حرکت نیز پایانی جز توقف نداشت.

 اما چرا این هنر در کشور ما جدی گرفته نمی شود؟ تصور می‌کنم اکثر هنرمندان دیالوگ گفتن با ریتم تند و یک نفس بر روی صحنه  را بیشتر می‌پسندند و دوست دارند. دیگر اینکه نبود مدرس متخصص در این حوزها از یکسو و جدی نگرفتن این هنر توسط سیاستگذاران عرصه تئاتر کشور از سوی دیگر سبب عدم توجه لازم و کافی به پانتومیم شده است به نظر من مرکز هنرهای نمایشی کشور باید در این راستا حرکتی انجام بدهد و یک ساماندهی برای این هنر در نظر بگیرد. در کشورهای دیگر این هنر جایگاه ویژه‌ای دارد و همین امر باعث شده که تاثیر زیادی بر روی کارهای تئاتری آن کشورها داشته باشد. در آنجا بدن و حرکت رکن اصلی است ولی در ایران دیالوگ گفتن با ریتم بالا و یک نفس جایگاه مهمی پیدا کرده. در حال حاضر تولیدات تئاترهای کشورهای دیگر به سمت حرکت و فضاسازی و عاری از دیالوگ پیش می‌رود و بازیگران با بدن و  به مدد تکنولوژی آثار درخشانی را می‌آفرینند.

 به هر حال من از همه شما عزیزان تئاتری و اساتید دعوت می‌کنم در تئاتر شهر و در پلاتو اجرای این مرکز فرهنگی کار گروه ما را  ببینید و با حضور خودتان مایه دلگرمی جوانان علاقمند و پر انرژی باشید."

نمایش "بهار پانتومیم" با مدت زمان 70 دقیقه فقط شش اجرا در تئاتر شهر تهران خواهد داشت و علاقمندان برای دیدار از این نمایش در فرصت یاد شده می‌توانند از طریق لینک https://www.tiwall.com/store/pantomin نسبت به خرید بلیت اقدام کنند.

عواملی که در اجرای نمایش "بهار پانتومیم" (اپیزودهایی از زندگی) مشارکت داشته‌اند عبارتند از نویسنده و کارگردان: ساسان قجر، مشاور کارگردان: مصطفی محمودی، گروه کارگردانی: حمید عزتی، رعنا بهلولی زنجانی، طراح صحنه و لباس: رعنا بهلولی زنجانی، دستیار کارگردان: زهرا اسلام پناه، انتخاب موسیقی و طراحی نور: حمید عزتی کلی، ساخت تیزر: امید گیلک، ساخت وسایل صحنه: امیرحسین حیدری، هماهنگی بازیگران زنجان: الهه نصیری، طراح پوستر و بروشور: آزاده انصاری، روابط عمومی: ندا الماسیان طهرانی، امور ارتباطات رسانه‌ای: لاله محمودی و تبلیغات فضای مجازی: نساء نیکو (طراحان هنر ایرانیان).

 بازیگران این نمایش به ترتیب اپیزودها مهسا مهدی، سپیده سادات اردستانی، غزاله امینی، محمدعلی نجف پور، امیرارسلان خالویی، فرشاد فرهادپور، زهرا اسلام پناه، علی سوهانی، علی فتحی، بهاره قاسمی تحریر، ساسان قجر، محمد احمدی، امیرحسین حیدری، میثم مهدیون، حسام دولت یاری، مهرداد رحیمی، مریم اله ورن، نسیم سعیدی، مهرداد قربانی و مریم الهورن هستند.