سرویس موسیقی هنرآنلاین: دو خواننده پرطرفدار موسیقی پاپ در حالی طی یک شب و دو سئانس در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران روی صحنه رفتند که تنها یک روز به پایان جشنواره سی و دوم باقی مانده است.
ادای احترام محسن یگانه به آتش‌نشان‌ها
اولین سانس شب گذشته بخش پاپ جشنواره موسیقی فجر، با اجرای محسن یگانه و گروهش در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی فجر برگزار شد.
یگانه اجرایش را با قطعه "باور کنم" آغاز کرد و پس از آن به خوش و بش با حضار پرداخت و با اشاره به واقعه تلخ ساختمان پلاسکو، گفت: اتفاق تلخی که امروز افتاد همه ما را ناراحت کرد و باعث شد خانواده‌های زیادی عزیزشان را از دست بدهند. آتش‌نشانی یکی از شریف‌ترین شغل‌ها در تمام دنیا است و می‌خواهم همگی این افراد فداکار را سی ثانیه به صورت ایستاده تشویق کنیم.
با این جمله تمامی حضار به احترام آتش‌نشان‌ها و آسیب‌دیدگان سانحه ساختمان پلاسکو قیام کرده و به تشویق آتش‌نشان‌های فداکار پرداختند.
در ادامه پس از تک‌نوازی کلارینت، قطعات "آخه دل من" و "بمون" بدون وقفه اجرا شدند. سپس قطعه "هوایی شدی" با سولوی دمام آغاز شد و یگانه پس از آن "رگ خواب" و "نباشی" را خواند.
برنامه با اجرای "کویر" ادامه یافت؛ قطعه‌ای که مانند بیشتر آثار یگانه، ترانه‌ای از خود او دارد و باید آن را یکی از متفاوت‌ترین ترانه‌های این هنرمند دانست.
محسن یگانه پس از اجرای "کویر" گفت: ببخشید اگر غمگین بود! ولی به هر حال گاهی غم و غصه هم وجود دارد
او سپس برای شاد شدن فضا قطعات "دوسِت دارم" و "اینجا جای تو نیست" را به دنبال هم خواند و پیش از اجرای قطعه بعدی گفت: قطعه بعدی هم غمگین است. البته گویی بعضی از دوستان فقط برای قطعات شاد و شش‌و‌هشت آمده‌اند. برای آنها هم هنوز قطعاتی داریم، اما برای اینکه در سالن بمانند فعلاً اجرا نمی‌کنیم
"بیت آخر" از آلبوم "حباب" که اخیرا کمتر در کنسرت‌های یگانه اجرا شده، قطعه بعدی کنداکتور این کنسرت بود و سپس ریمیکسی از قطعات "نخواستم"، "نمیشه"، "عذاب" و "دلسرد" به اجرا درآمد.
یگانه در میان آهنگ‌هایش برای بالا بردن هیجان سالن، حضار را تشویق به فریاد و دست زدن می‌کرد و چندین بار از کسانی که در ردیف‌های اول نشسته بودند به خاطر دست نزدن و حتی لبخند نزدن گلایه کرد!
قطعه بعدی "سکوت" بود که از ابتدای برنامه بارها توسط حضار درخواست شده بود و در نهایت با همراهی مثال‌زدنی هواداران این خواننده اجرا درآمد. این قطعه یکی از موفق‌ترین قطعات موسیقی پاپ در دهه ۸۰ است.
پس از اجرای این قطعه، نوبت به اجرای آنپلاگد قطعه محبوب "بهت قول می‌دم" رسید و هنگامی که یگانه و گروهش خود را برای اجرای این اثر آماده می‌کردند، شور و هیجان عجیبی بر سالن حاکم شد که تعجب یگانه را در پی داشت. او گفت: واقعاً غیر قابل پیش‌بینی هستید! من این همه آهنگ خواندم و حالا برای این آهنگ این‌طور اشتیاق دارید. هنوز در این سال‌ها به سلیقه مشترک مشخصی در مورد آهنگ‌ها نرسیده‌ایم. امیدوارم در آینده باز هم از این آهنگ‌ها داشته باشم، اما شما هم سعی کنید غیرقابل پیش‌بینی نباشید
یگانه در بخشی از کنسرت گفت: همه ترانه‌هایی که امشب می‌شنوید را خودم سروده‌ام، اما حالا همه را از روی کاغذ می‌خوانم. وای به حال دوران پیری‌ام
این خواننده که در طول کنسرت سعی می‌کرد کمتر صحبت کند و بیشتر به اجرای قطعاتش بپردازد، در دقایق پایانی و پس از اشاره‌های عوامل برگزاری درباره اتمام وقت برنامه، گفت: قطعات بیشتری برای اجرا آماده کرده بودیم ولی متأسفانه فرصت برای اجرای همه آنها نیست.
میلاد پرقوه (پیانو و کیبورد)، سعید علیرضایی (گیتار بیس)، محمدرضا زارعی (ویولن)، محمد زرنوش (کلارینت، ساکسفون)، مبین رفیع‌زاده (درامر)، وحید قاسمی (پرکاشن، دمام)، وحید وحیدی (گیتار) اعضای ارکستر محسن یگانه در این کنسرت بودند.
"جاذبه " زانیار خسروی
زانیار خسروی در سانس دوم آخرین روز دی ماه، روی صحنه سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران رفت.
بر مانیتور های سالن تصویری از آتش نشانان همراه با نوشته "با احترام به مردان آتش و عشق آتش٬ آتش نشانان در حادثه ساختمان پلاسکو" نقش بسته بود. ساعت از ده گذشت و صدای تشویق و جیغ حاضران از هر سوی سالن شنیده می شد.
پس از چند دقیقه اعضای ارکستر یک به یک روی صحنه حاضر شدند و هر یک سازهایشان را به دست گرفتند. صدای تشویق جمعیت بی‌وقفه شروع کنسرت را می‌خواست. شور اشتیاق حاضران از همین ابتدا خبر از اجرایی پر شور می‌داد. ملودی اولین قطعه نواخته شد و حاضران هر لحظه منتظر روشن شدن صحنه و ورود خواننده محبوب‌شان بودند. زانیار با "شدی همه دنیام" روی صحنه آمد. صدای همراهی‌ها از اولین قطعه با ملودی همراه شد تا جایی که زانیار سکوت می‌کرد تا میلاد صدای هم‌خوانی حاضران را به تنهایی بشنود. زانیار در این قطعه با طرفدارانش احوال پرسی کرد و آنها را به ادامه تشویق کردن، دعوت کرد. "چشمای رویایی" بی درنگ پس از اولین قطعه نواخته شد. این قطعه شاد و ریتمیک هیجان سالن را ادامه داد و نگذاشت حاضران سکوت کنند. صدای فریاد ها پس از این دو قطعه، نشان از رضایت شان از شروعی پر انرژی داشت.
بعد از خوش آمدگویی زانیار خسروی رو به حضار گفت: خیلی خوشحالم که دوباره شما را می‌بینم. پیش از هرچیزی یاد کنیم از قهرمان‌های امروز. احتمالا تلفات و مصدومان داشته باشیم و چند نفری شهید شده باشند. او پس از این جملات از حاضران خواست تا ۳۰ ثانیه ایستاده قهرمانان حادثه دلخراش این روز را تشویق کنند.
پس از ادای احترام با تشویق، کنسرت با "جاذبه" دنبال شد. این قطعه پرطرفدار با تشویق‌ها مورد استقبال قرار گرفت. "امید دارم هنوز" فضای کنسرت را از حال و هوای شاد خارج کرد، اما باعث نشد همراهی‌ها قطع شوند.
سپس قطعه "فکر بکر" با ریتم شاد خود حال و هوای سالن را تغییر داد و دوباره صدای دست و جیغ ها را بلند کرد. در این قطعه سه گیتاریست کنار هم قرار گرفتند و همزمان با هم ملودی را نواختند.
زانیار در اواسط اجرا گفت: امشب آخرین اجرای سال ۹۵ من است. در ۴-۵ ماه اول سال آینده هم فکر نکنم در خدمت‌تان باشم. به خودم افتخار می‌‌کنم که طرفدارانی مثل شما دارم. با این که سبک من کمی با همکارانم فرق دارد، ممنونم که موسیقی مرا می‌فهمید.
نام قطعات پیشنهادی از هر سو شنیده می‌شد. "نه نمیشه" از میان آن ها انتخاب شد. صدای همراهی جمعیت شروع کننده این قطعه بود و صدای حاضران برای لحظه ای خواننده و ملودی این قطعه را تنها نگذاشت.
بالاخره نوبت به قطعه پرطرفداری که از ابتدای شروع برنامه نامش شنیده می‌شد، رسید و "بدون تو" در سالن طنین انداخت. جمعیت "دستی دستی" را برای آخرین قطعه درخواست داشت. اما زانیار گفت این قطعه جز قطعاتی است که گفتنه اند، نزنید. سپس دوباره سراغ " بدون تو" رفت. این قطعه با این بار تنها با نوای پیانو خوانده شد و جمعیت هم او را در این اجرای پایانی همراهی کردند و "بدون تو" را یک صدا زمزمه کردند.
"حس کمیاب"، "هی تو"٬ "کنار مهتاب"، "طفره نرو" دیگر قطعات اجرایی زانیار بودند.