سرویس موسیقی هنرآنلاین: اعضای گروه همنوازان سایه متشکل از محمدامین اکبرپور سرپرست، آهنگساز و نوازنده تار، زمان خیری نوازنده نی و کارشناس و مدرس موسیقی و علیرضا حاجیطالب خواننده در نمایشگاه مطبوعات از غرفه هنرآنلاین بازدید کردند.
در مورد آخرین فعالیت های گروه بگویید؟ در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
محمد امین اکبرپور: ما مشغول تمرین برای کنسرت 19 آذر در فرهنگسرای نیاوران هستیم. این کنسرت در دو بخش برگزار می‌شود که در بخش اول در قالی یادواره یکی از بزرگان موسیقی به بازنوازی موسیقی قدیمی دستگاهی خواهیم پرداخت. ما امسال یادواره استاد امیرجاهد را در دستگاه چهارگاه برگزار خواهیم کرد. بخش دوم کنسرت هم مربوط به قطعاتی از خود من است که همنوازان سایه آن را خواهند نواخت. این مجموعه بر اساس ردیف میرزا عبدالله و در دستگاه شور است. اسم این مجموعه هنوز انتخاب نشده ولی به نظرم "گلریز" نام بدی برای آن نباشد.آلبوم "نوبانگ"، "گل‌خند" و "صدای بال پرونه" جدیدترین آلبوم‌های موسیقی ما هستند که این روزها آلبوم نوبانگ در دست انتشار قرار دارد، ضمن این‌که آلبوم "گلریز" را هم ضبط خواهیم کرد.
توقع شما از رسانه ها چیست؟
اکبرپور: هنرمندان زیادی هم‌چون خود ما در کشورمان زحمت می‌کشند که هیچ محلی برای ارائه آثارشان ندارند، ما از شما شما اهالی رسانه درخواست داریم که حمایت‌مان کنید. من در طول سال پنج آلبوم موسیقی ارائه می‌دهم و حداقل هشت کنسرت برگزار می‌کنم اما متأسفانه صدای کسانی شنیده می‌شود که حق‌شان نیست چون زحمتی که ما کشیده‌ایم را آن‌ها نکشیده‌اند و بر اساس ارتباطات به شهرت رسیده‌اند.
کمی درباره خودتان بگویید؟
علیرضا حاجیطالب: من حدود 10 سالی می‌شود که به عنوان خواننده در گروه همنوازان سایه در خدمت آقای اکبرپور هستم. آلبوم‌هایی که آقای اکبرپور نام برد را قرار است که من بخوانم. من پیشتر آواز آلبوم‌های "گل‌فرش"، "گل‌بانک"، "نصیر خوانی" و "سروشان" را خوانده‌ام که الآن در بازار هستند. ما دو ماه پیش آلبوم "صدای بال پروانه" را در تالار رودکی اجرا کردیم و در کنسرت 19 آذر نیز میزبان مخاطبان موسیقی خواهیم بود.
شما چه توقعی از رسانه‌ها دارید؟
حاجی‌طلب: من نمی‌دانم چرا سلیقه‌های مخاطبان ما به سمتی رفته که نباید می‌رفت. ما یک موسیقی داریم که فرهنگ ملت‌مان است و در حال حاضر فقط عده قلیلی آن را حفظ می‌کنند تا به دست نسل بعد برسد. خیلی‌ها از موسیقی سنتی ایران، برداشت سطحی دارند که به خاطر ناتوانی و یا عدم تمرکز آن‌ها است و شاید بازار چیز دیگری می‌طلبد و آن‌ها را به سمت موسیقی‌های دیگر حرکت می‌دهد.
به اعتقاد من، خود موزیسین‌ها در کاهش سطح سلیقه مردم نقش مهمی دارند و نمی‌توان همه چیز را بر گردن دولت یا رانت انداخت. عده‌ای از موزیسین‌ها صرفاً به هدف رسیدن به شهرت و ثروت، تن به هر نوعی از موسیقی می‌دهند و باعث می‌شوند که موسیقی‌های بد، جای موسیقی خوب را بگیرند. به نظرم دلیل این‌که در روزگار قدیم موسیقی‌های خوبی شنیده می‌شد این بود که در آن زمان از طریق موسیقی پول در نمی‌آمد و موزیسین‌ها موسیقی را به چشم تجارت نمی‌دیدند. الآن فقط یک تعداد گروه خاص وجود دارند که در این ژانر موسیقی سختی می‌کشند و از طریق این ژانر به دنبال درآمدهای آن‌چنانی نیستند.
توقع من از رسانه‌ها این است که معدود گروه‌های موسیقی سنتی که این ژانر را جدی گرفته‌اند، حمایت ویژه کرده و معرفی‌شان کنند. ما اگر رسانه‌های جدی‌تری داشته باشیم که این نوع موسیقی‌های جدی‌تر را ببینند، بخشی از گرفتاری‌های‌مان رفع می‌شود و با خیال راحت‌تر به کارمان می‌پردازیم. بنابراین من معتقدم که در کنار جدی بودن کار ما، یک تعداد رسانه جدی هم وجود داشته باشند و به امورات ما بپردازند.
وضعیت آموزش موسیقی به چه شکل است؟
زمان خیری: هدف ما شناساندن موسیقی ایرانی است. امروزه سعی شده که موسیقی ایرانی کمرنگ شود و موسیقی‌هایی که از جنس هنر و تاریخ و مردم ما نیست، به‌روز رسانی می‌شود. ما در شرایط خیلی سختی کار می‌کنیم و تمام تلاش‌مان این است که بتوانیم این هنر اصیل را به مردم ارائه بدهیم.
وضعیت موسیقی سنتی بسیار تأسف‌بار و کمرنگ است و مردم ایران از تاریخ و هنر خودشان دور شده‌اند. ما در شرایط گذر از یک اصالت هستیم و شاید یک استعماری وجود دارد که می‌خواهد ما را از اصالت‌مان دور کند. امروز موسیقی‌هایی وارد کشورمان شده که از جنس فرهنگ ما نیست و تأثیر بسیار منفی هم بر روی جامعه می‌گذارد. ما چه در عرصه اجرای موسیقی و چه در تدریس، سعی می‌کنیم که این هنر را بازشناسایی کرده و دوباره به مردم‌مان ارائه نماییم.
خیلی‌ها فکر می‌کنند که موسیقی سنتی قدیمی شده و به‌روز نیست، در حالی که موسیقی ایرانی هنوز شروع نشده که بخواهد به نقطه انتهایی خود برسد! متأسفانه کج‌فکری‌ها و دید غیر کارشناسانه در بخش موسیقی باعث شده که به مردم گفته شود که موسیقی سنتی یک موسیقی قدیمی است و فرم، ملودی و ریتم آن به وضعیت حال و حاضر جامعه ما نمی‌خورد، در صورتی که اصلاً این‌گونه نیست.
نظر شما درباره نمایشگاه مطبوعات چیست؟
خیری: رسانه‌ها باید بیشتر از گذشته به موسیقی سنتی کمک کنند و صدا و سیما نیز باید بیش از هر زمانی به پخش آثار موسیقی خوب سنتی بپردازد. همچنین باید کارگروه‌های موسیقی تشکیل شوند و با دید بسیار خاصی به تولیدات موسیقی نظارت کنند. الآن فضاهای مجازی متولی موسیقی شده‌اند و آن را ارائه می‌دهند، در حالی که باید متولیان هنر این کار را انجام داده و به‌طور تخصصی به موسیقی بپردازند. نمایشگاه مطبوعات می‌تواند در آن‌چه که ما غمش را می‌خوریم و روی آن تأکید می‌کنیم، بسیار تأثیرگذار باشد.