سرویس موسیقی هنرآنلاین: گروه پالت پس از اجرای کنسرت‌های متعدد در سالن‌های مختلف داخلی و خارجی در تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخت. این گروه که پس از دو سال فعالیت نخستین کنسرت خود را در سال ۱۳۹۱ برگزار کرد، حالا در چهارمین سال فعالیت رسمی خود به اجرای قطعاتی از آلبوم‌های "آقای بنفش" و "شهر من بخند" پرداخت.
برنامه در تاریکی صحنه و با آواز امید نعمتی آغاز شد که ترانه محلی" می‌گن اسبت رفیق روز جنگه" را می‌خواند. ترانه‌ای که شاید بسیاری از مخاطبان گروه پالت ندانند قبلا در سال 1368 با آواز شهرام ناظری و با همراهی گروه اساتید موسیقی ایرانی به سرپرستی فرامرز پایور اجرا شده است.
پس از آن ترانه محلی دیگری با نام "لیلی جان" اجرا شد و سپس نوبت به اجرای قطعه "یادگار دوست" رسید. اجرای بی وقفه این قطعات با تمپوی بسیار بالا، آغازی برای یک برنامه پر هیجان بود که حاضران در سالن را به خوبی همراه خود کرد. "والس شماره یک" از اولین قطعات گروه بود که پیش از فعالیت رسمی گروه، در فضای مجازی منتشر شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. اجرای این قطعه در کنسرت نیز موجب هیجان زیاد تماشاچیان شد و همراهی آنها را در خواندن ترانه را به دنبال داشت.
در این کنسرت سیامک احصایی به عنوان طراح صحنه در کنار گروه پالت قرار گرفت تا شکل جدیدی به اجرای آنها بدهد. با وجود این هیچ دکوری بر صحنه وجود نداشت و تنها با استفاده از نور و تصاویر ویدئو پروجکشن سعی شده بود فضایی مناسب قطعات اجرایی به وجود آید. به همین دلیل در هنگام اجرای یک قطعه شاهد تصاوری نگاتیو از آدم‌هایی بودیم که در فضا شناور هستند، یا در قطعه‌ای دیگر نورهای زرد مانند ستاره‌هایی پشت اعضای گروه می‌درخشید.
امید نعمتی که خوانندگی را با آواز سنتی آغاز کرده و در این زمینه تواناست برای اجرای "قاصدک" با شعری از مهدی اخوان ثالث، به جلوی صحنه آمد تا بدون میکروفن و در سکوت سازها، آواز خود را اجرا کند. پس از آن یک خانم نوازنده فلوت به صحنه آمد تا به همراه نوازندگان گیتار و ویولنسل، نعمتی را همراهی کنند.
"مثلث"، "سال تا سال"، "خانه بر دوش"، "برگ خزان"، "نیمی از ما"، "از سرزمین‌های شرقی"، "لیلی"، "هزار تا قصه" و "اینجا شهر من نیست"، قطعات دیگری بودند که در این برنامه اجرا شدند. گروه پالت علاوه بر بازخوانی تعدادی از ترانه‌های قدیمی و شناخته شده، به اجرای قطعات خاص خود پرداخت. علاوه بر این انتخاب قطعات مختلف از دو آلبوم این گروه که حال و هوای کاملا متفاوتی دارند باعث شده بود تنوع در ترکیب قطعات به وجود آید.
با پایان یافتن قطعات اجرایی و تشویق‌های تماشاگران، اعضای پروه بار دیگر به صحنه آمدند تا قطعه دیگری را اجرا کنند. قطعه "نرو بمان" که در ابتدای فعالیت این گروه برای نمایش "روایت ناتمام یک فصل معلق" ساخته شده بود با استقبال تماشاگران مواجه شد و در میان تشویق‌های آنان ادامه یافت. در این برنامه مهمان‌هایی مانند نوید محمد زاده، منصور ضابطیان، هوتن شکیبا، نیلوفر لاری پور و سیاوش چراغی‌پور حضور داشتند.
اجرای بسیار خوب اعضای گروه، تسلط آنها بر ساز و ارتباط تنگاتنگ آنها با یکدیگر باعث شد تماشاگران شاهد اجرایی یکدست و روان باشند. در این کنسرت روزبه اسفندارمز، کلارینت ؛ کاوه صالحی، گیتار؛ مهیار طهماسبی، ویولنسل؛ داریوش آذر، کنترباس؛ امین طاهری، درامز؛ سردار سرمست، پیانو، آکاردئون و ملودیکا نواختند.