سرویس موسیقی هنرآنلاین: در جدیدترین اجرای گروه آوازی تهران، ۱۰ خواننده به اجرای قطعات موسیقی با شیوه آکاپلا پرداختند. گروه آوازی تهران که فعالیت خود را در سال ۱۳۸۴ آغاز کرد شامل خواننده‌هایی در ۴ بخش صدایی سوپرانو، آلتو، تنور و باس است.

اولین اثری که در این برنامه اجرا شد قطعه"چنین گفت زرتشت" از ریچارد اشتراوس بود که به دلیل استفاده شدن توسط استنلی کوبریک در فیلم "ادیسه فضایی ۲۰۰۱" برای بسیاری از مخاطبان ژانرهای دیگر موسیقی نیز آشناست. پس از آن نوبت به "فوگ در سی مینور" اثر یوهان سباستین باخ رسید و در ادامه موومان دوم از سمفونی شماره ۷ بتهوون اجرا شد.

در ادامه قطعه‌ای از Galip Memmedov با نام La den Brenne اجرا شد که نخستین قطعه باکلام این کنسرت بود. در این بخش تعدادی از اعضای گروه در نقش خواننده ظاهر شده و تعدادی دیگر اجرای بخش سازی قطعه را برعهده داشتند. برای اجرای قطعه فولکلور آذربایجانی "بری باخ" اجرا کننده پرکاشن به صحنه آمد تا این قطعه شاد و پر هیجان را همراه گروه اجرا کند.

در این قسمت میلاد عمرانلو با معذرت خواهی به دلیل صدای نامناسب تالار گفت: آکوستیک سالن رودکی برای این سبک از موسیقی مناسب نیست، اما همکاران من تلاش کردند که بتوانیم صدای درست را به گوش شما برسانیم.

پس از آن قطعه فولکلور دیگری با نام "ساری گلین" اجرا شد که شعر فارسی و ترکی آن توسط تعدادی از اعضای گروه خوانده شد. اجرای قطعه باکلام "کوچه لره" بخش بعدی برنامه بود و در قطعه بعدی آواز ترکی توسط تک‌خوان اجرا شد.

بخش دوم این برنامه به اجرای قطعات موسیقی با کلام از موسیقی فیلم و ترانه‌های پاپ غربی اختصاص داشت. ابتدا دو قطعه انگلیسی‌زبان اجرا شد و پس از آن نوبت به قطعه اسپانیایی besame mucho اثر ولاسکوئز رسید که چنان با احساس توسط گروه اجرا شد که عمرانلو رهبری را رها کرده و در کنار صحنه به تماشای اجرای آنها پرداخت.

قطعات دیگری در ادامه برنامه اجرا شدند که یکی از آنها بخشی از موسیقی متن فیلم "لا لا لند" با نام "شهر ستارگان" بود. آخرین قطعه‌ای که در این برنامه به اجرا درآمد آهنگ معروف "گیمی گیمی گیمی" از گروه سوئدی آبا بود که اجرای آن بسیار مورد توجه تماشاگران قرار گرفت و تشویق‌های ممتد آنها باعث شد گروه بار دیگر به اجرای یک قطعه بپردازند.

از نکات قابل توجه در اجرای گروه آوازی تهران، حرکات آزاد و راحت اعضای گروه و ارتباط آنها با یکدیگر در طول اجرای قطعات است که در حالات صورت و ارتباط چشمی آنها نمایان است. در این گروه توجه فراوانی به حرکات نمایشی وجود دارد که باعث می‌شود تماشاگران ارتباط بهتری با قطعات و اجرا برقرار کنند.