سرویس موسیقی هنرآنلاین: نشست خبری "شفاف‌سازی در گزارش عملکرد مالی بنیاد رودکی" صبح روز چهارشنبه هفتم آذرماه با حضور علی‌اکبر صفی‌پور مدیرعامل بنیاد رودکی، احمد پسندیده مدیر امور مالی بنیاد رودکی و علیرضا پولاد مدیر روابط عمومی بنیاد رودکی در تالار وحدت برگزار شد.
در ابتدای این نشست، مدیرعامل بنیاد رودکی ضمن تشکر از اهالی رسانه برای همراهی در این سال‌ها گفت: اگر بنیاد رودکی صاحب دستاورد و نتیجه‌ای در این سال‌ها بوده است، نباید از نقش رسانه‌ها در این امر غافل شود.
صفی‌پور ادامه داد: سه ماه پیش بر اساس سیاستی که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقرر شد گزارش مالی از عملکرد بنیاد رودکی در سال 96 روی سایت قرار گرفت. این گزارش با برخی ابهامات روبه‌رو شد که تصمیم گرفتیم با برگزاری نشست خبری در این بخش شفاف‌سازی صورت بگیرد.
او تأکید کرد: بنیاد رودکی افتخار این را داشته که در این مدت حساب‌های خود را توسط بازرس قانونی سازمان حسابرسی نظارت کرده و تحت تأثیر این سازمان در زمینه فعالیت‌های مالی قدم برمی‌دارد. امروز می‌خواهم گذر کوتاهی بر گذشته بنیاد رودکی داشته باشم، سه سال پیش در تیرماه 95 که من قدم در بنیاد رودکی گذاشتم این مرکز با سه میلیارد تومان بدهی روبه‌رو بوده و حساب‌های بنیاد زیر 100 میلیون موجودی داشت و همچنین حقوق خردادماه پرسنل نیز پرداخت نشده بود.
صفی پور اضافه کرد: حتی به خاطر دارم زمانی که معاون رئیس جمهور قدم به این مرکز گذاشته بود برخی از همکاران طوماری مبنی بر اینکه حقوق پرداخت نشده و مشکلات موجود در این مرکز جمع کرده و به امضا رسانده بودند و تقدیم او کرده بودند، اما در طول این سه سال من بنیاد رودکی را از روزمرگی درآوردم. در این راه ممکن است گاهی مشکلات و ایرادهایی هم پیش بیاید، اما من به‌عنوان مدیرعامل بنیاد دو بار به دلیل اشتباهاتم عذرخواهی کرده‌ام اما این نباید باعث شود که ما کل عملکرد و دستاورد یک مجموعه را زیر سؤال ببریم.
مدیرعامل بنیاد رودکی ادامه داد: در سال 96 مبلغ کمکی که ما از وزارت ارشاد دریافت کردیم و طی تفاهم‌نامه‌ای به امضا رسید 20 میلیارد تومان بود که این مبلغ نسبت به آنچه در تفاهم‌نامه ذکر شده بود یک میلیارد و نیم کم شده بود و این کاملاً توجیه شده است، چرا که مبلغ ذکر شده با مبلغی که داده می‌شود معمولاً کمی متفاوت‌تر خواهد بود.
او ادامه داد: از این 20 میلیارد تومان هم فقط 18 میلیارد تومان پرداخت شد تا در نهایت 3 و نیم میلیارد تومان کمتر از مصوبه هیئت امنا دریافت کنیم. البته این مورد طبیعی است که مبلغ وصولی به مجموعه‌ها نسبت به بودجه تصویب شده، کمتر باشد. این را هم بگویم که ما بودجه رسمی نداریم. آنچه وزارت ارشاد به ما پرداخت می‌کند بر اساس کمک مالی است.
صفی پور همچنین گفت: در سال 97 هم بودجه ما نسبت گذشته با توجه به طرح‌های ارائه‌شده از سوی ما به سازمان با افزایش روبرو شد و این مبلغ با 40 درصد افزایش، 39 میلیارد تومان شده است. علاوه بر این 10 میلیارد تومان درآمد اختصاصی بنیاد رودکی و بقیه هم کمک وزارت ارشاد به بنیاد رودکی است.
او اضافه کرد: جدا از این مسائل ما حدود 395 نفر پرسنل داریم و در کنار این‌ها باید هزینه‌های اضافی نگهداری از فضا و... را در نظر داشته باشیم. این چهار بخش اصلی هزینه‌های بنیاد رودکی است. کمک به اداره امور ارکسترها مبلغ 120 میلیارد ریال، صیانت از موسیقی 40 میلیارد و بخش تئاتر هم 55 میلیارد ریال صرف شده که البته در نهایت این مبالغ نیز با اندکی کسر و تغییر وصل شده است.
صفی پور در ادامه گفت: پولی که وزارتخانه به ما تحت عنوان توسعه تئاتر به ما می‌دهد در سال 96 حدود 5 میلیون تومان است. ما فضاهایمان را در اختیار گروه‌ها قرار می‌دهیم و گاهی رایگان می‌دهیم و یا با تخفیف به گروه‌های تئاتری می‌دهیم. به‌عنوان مثال انجام یک تئاتر در هر شب اجرا در تالار وحدت با احتساب 9 درصد مالیات 5 میلیون تومان و برای گروه‌های موسیقی 9 میلیون تومان است.
او در ادامه اضافه کرد: این را هم در نظر داشته باشید که هزینه هر شب اجرا در تالار وحدت مبلغ حدود 20 تا 25 میلیون تومان است که شامل نگهبان دم در تا راهنماها و عوامل فنی و مسائل دیگر است. شما مابه‌التفاوت این رقم را حساب کنید و با دیگر سالن‌ها مقایسه کنید! این اجاره‌بهای کمتر به این دلیل است که ما کمک‌هایی از وزارت ارشاد می‌گیریم و کمک می‌کنیم به گروه‌های هنری کارهایشان را با هزینه کمتری اجرا و با هزینه کمتری هم به مخاطب ارائه کنند.
او همچنین گفت: در 8 ماه اول سال تاکنون 19 اجرای نمایش داشته‌ایم که از 9 گروه اصلاً پولی نگرفته‌ایم و کاملاً رایگان بوده است. به‌عنوان مثال برای نمایش کوروش که خانم پری صابری روی صحنه برده، 48 درصد تخفیف داده‌ایم. نمایش "ریچارد سوم" 20 درصد تخفیف گرفته و نمایش "شطرنج" هم 20 درصد تخفیف گرفته است. همچنین پلاتو که برای گروه‌های نمایشی در طبقه هفتم بنیاد قرار دارد، طبق تعداد تمریناتی که در قراردادها ذکر شده به گروه‌ها به‌صورت رایگان داده می‌شود و مبلغی دریافت نمی‌شود. به‌عنوان مثال دکتر رفیعی که به‌زودی نمایشی روی صحنه می‌برد، حدود سه ماه سالن تمرینی ما را به‌صورت رایگان در اختیار داشته است.
صفی پور ادامه داد: بخشی هم مربوط به حمایت از گروه‌های موسیقی است که شامل اجراهای موسیقی مربوط به اقوام مختلف و اجراهایی است که از شهرستان‌ها به تهران می‌آیند. جشنواره‌های موسیقی، تئاتر، مد و لباس و تجسمی نیز از جمله بخش‌های مورد حمایت ما است. اینکه درصد حمایت به چه شکلی انجام شود، در مذاکرات با گروه‌ها و بر اساس مستنداتی که دارند، میزان هزینه‌هایشان برآورد می‌شود و اهمیت آن برنامه را تعیین می‌کنیم و بر اساس آن میزان حمایتمان تعیین می‌شود. اصولاً 20 درصد حوزه اختیار مدیرعامل برای تخفیف به گروه‌ها بوده و بالاتر از این درصد باید به تأیید هیئت مدیره برسد.
او در ادامه به حواشی تالار وحدت اشاره کرد و گفت: دو مسئله حاشیه‌ای به وجود آمد که من برای هر دو عذرخواهی کردم، یکی از آن‌ها برنامه‌ای برای لوازم آرایش وارداتی بوده و دیگری وجود خودرو روی سن تالار وحدت بود. البته درباره خودرو روی سن من دیدگاه خودم را دارم، حتی در آخرین تئاتر روی صحنه که "تئاتر می سی سی پی نشسته میمیرد" بود خودرویی بود که هر شب عقب و جلو می‌شد، اما تالار وحدت استحکامش بسیار بالاست و ماشینی که ما روی صحنه بردیم 880 کیلو بود و تالار وحدت استحکامش تا 5 تن است، اما چون برخی از دوستان معتقد بودند که حرمت این تالار بالاست و نباید این‌گونه برنامه‌ها در آن اجرا شود، ما هم بر دیده منت پذیرفته و دیگر از این برنامه‌ها در تالار وحدت برگزار نکردیم.
این مدیر به درآمد بخش تئاتر اشاره کرد و گفت: ما سال گذشته در حوزه تئاتر حدود یک میلیارد و هفتصد میلیون تومان درآمد داشته‌ایم که تمام سالن‌های ما تالار حافظ، تالار وحدت و موارد بسیار اندکی در برج آزادی را شامل می‌شود. از این مبلغ بیش از 60 درصدش از درآمد تئاتر آقای پارسایی بود که ما هزینه شبی 10 میلیون تومان از او دریافت کردیم که دو برابر تعرفه بنیاد بود. آقای پارسایی هم بر اساس قرارداد فضای تمرینی رایگان برای 12 جلسه گرفت. البته این 12 جلسه بیشتر از تعداد جلساتی بود که ما باید به او می‌دادیم و هزینه آن روزهای اضافه دو میلیون و 200 هزار تومان بود.
او در پایان گفت: این را هم بگویم برخورد ما با تئاتر "تئاتر می سی سی پی نشسته میمیرد" همان برخوردی بود که با نمایش آقای پارسایی داشتیم. همچنین در کنار این‌ها افرادی مثل همایون غنی‌زاده بودند که هیچ فضای تمرینی از ما نخواستند. علاوه بر این در قراردادها ما سقف مبلغ بلیت را نیز تعیین کرده‌ایم که در قرارداد با آقای غنی‌زاده سقف بلیت را 140 هزار تومان قرار داده‌ایم اما در ادامه عوامل "تئاتر می سی سی پی نشسته میمیرد" گفتند که هزینه‌های ما در این زمینه زیاد است به همین دلیل با ما وارد مذاکره شد که قیمت بلیت‌هایش را افزایش دهد، اما ما در نهایت قبول نکردیم و همان قیمت 140 هزار تومان شد.