سرویس موسیقی هنرآنلاین: وقتی پای صحبت‌های بزرگان موسیقی می‌نشینیم، عموما با حسرت و دلتنگی از روزگاری یاد می‌کنند که موسیقی از دل هر کوی و برزنی شنیده می‌شد، نام‌هایی که نه‌تنها اعتبار و آبرو بلکه پایه‌های مستحکم موسیقی را در سبک‌های مختلف اصیل نواحی و سنتی تشکیل می‌دادند.
در آن روزها آثار موسیقایی با ادبیاتی فاخر اجرا می‌شدند و به‌راحتی در دسترس مردم قرار می‌گرفتند، اما امروزه با افزایش بی‌رویه موسیقی به شکل نادرست، چهره‌های هنری زیادی از طیف جوانان شکل گرفته است که بیشتر در حال صدمه زدن به عرصه موسیقی هستند تا رشد این بخش از هنر. این مشکل یک طرف و از طرفی دیگر نزدیک شدن آثار به فضای کامپیوتر و الکترونیک باعث به وجود آمدن شکاف عمیقی میان نسل قدیم و جدید در هنر بخصوص موسیقی شده است.
اکنون خیلی از افرادی که تمام زندگی خود را صرف هنرشان کرده‌اند، توقع رسیدگی بیشتری از سوی مدیران و مردم دارند و از انزوا بیزارند. البته طی چند سال اخیر چند موسسه از جمله موسسه هنرمندان پیشکسوت با برگزاری مراسم‌های مختلف سعی کرده است با برگزاری محافلی دوستانه، هنرمندان پیشکسوت را از انزوا بیرون آورده و با جامعه همگون سازد.
درباره مشکلات و دغدغه‌های هنرمندان پیشکسوت با چهار چهره کارکشته حوزه موسیقی شامل لوریس چکناوریان، میلاد کیایی، علی‌اکبر مرادی و آنامراد رستگاری گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
من هنوز احساس جوانی می‌کنم
لوریس چکناوریان آهنگساز و رهبر ارکستر درباره مشکلات هنرمندان پیشکسوت با طنز می‌گوید: من اصلاً با شما در این یک مورد موافق نیستم، بلکه معتقدم یک هنرمند خود با ذهن و ایده‌‌هایش می‌تواند حضورش را در عرصه‌های مختلف تمدید کند. شاید در برخی از موارد شاهد این‌گونه مشکلات باشیم، اما خود هنرمند باید سعی کند تا جای غرغر کردن دست به ایده و فعالیت بیشتر بزند.
او ادامه می‌دهد: من تا به این لحظه هیچ‌وقت از این‌گونه مشکلات به سراغم نیامده و هنوز احساس جوانی می‌کنم و سال‌های سال نیز همین حس را با خود خواهم داشت. شاید در دیگر رشته‌های هنری مانند سینما بتوان این ایراد را وارد کرد که از عرصه هنر دور مانده و فراموش شده‌اند، اما در موسیقی این چنین نیست.
این آهنگساز اضافه کرد: ما با ایده‌ها و خلاقیت‌هایمان زندگی می‌کنیم و دیده می‌شویم هر چه قدر بروزتر باشیم فعالیت بیشتری خواهیم داشت، اما هرچقدر خود را درگیر مشکلات و مسائل بیخودی کنید درگیری بیشتری را خواهید داشت.
باید به جوان‌ها فرصت و میدان داد
میلاد کیایی نوازنده سنتور و آهنگساز نظری کاملاً مخالف داشته و می‌گوید باید این حقیقت را پذیرفت که هرچه سن بالاتر می‌رود کارایی نسبت به گذشته کمتر می‌شود، در نتیجه به نظر من، باید فرصت بیشتری را در اختیار جوان‌ها گذاشت تا آن‌ها نیز بتوانند فرصت مطرح کردن خود را داشته باشند و بتوانند به موفقیت دست پیدا کنند.
او ادامه می‌دهد: ما در تمام این سال‌ها فرصت فراوانی برای عرضه هنر خود داشته‌ایم و اگر قرار بود اتفاق بزرگی رخ بدهد در همان زمان روی داد. در حال حاضر باید میدان و فرصت را به جوانان بدهیم تا آن‌ها عرض اندام کنند و خود و هنرشان بسنجند.
کیایی می‌گوید: با افزایش سن مشکلات فراوانی از جمله کهولت سن برای افراد به وجود می‌آید که نیاز به استراحت بیشتر وجود دارد و در نتیجه فعالیت در عرصه‌های هنری کمرنگ‌تر از سابق خواهد شد که این اصلاً معنای بدی ندارد بلکه چرخه طبیعی زندگی بشمار می‌رود.
او تأکید می‌کند: خیلی‌ها با هنرشان زندگی کردند، اما برخی هم زندگی خود را فدای هنر کردند تا فرهنگ این سرزمین که اساس هویت ملی و حیثیت اجتماعی ما است، پایدار بماند. زمانی شرایط صلح‌آمیز بود و روزگار هم بوی عشق و امید می‌داد و هنر و هنرمند هم ارزشمند و ارجمند بودند، اما امروز دنیا شکل دیگری به خود گرفته و فضا قدری نامأنوس و نامحرم شده است، ولی نباید از پا نشست و صحنه عاشقی هنر را رها کرد. در تاریکی‌ها و تنگناهاست که انسان هنرمند، اثری ماندگار می‌آفریند.
هنرمندان باید امید داشته باشند
علی‌اکبر مرادی نوازنده تنبور، خواننده و مقام‌دان دراین‌باره به هنرآنلاین می‌گوید: من در چند سال اخیر خیلی ناامید شدم، ولی اگر دست روی دست بگذاریم شاهد از بین رفتن این هنر خواهیم بود. هنرمندان باید امید داشته باشند تا بتوانند به‌راحتی و با خیال راحت فعالیت کنند. متأسفانه شرایط زندگی بسیاری از هنرمندان سخت است و تا زمانی که درگیر شرایط اقتصادی باشند نمی‌توانند اثری خلق کنند.
او ادامه داد: پیشکسوتان نیاز به آرامش دارند و این آرامش باید فراهم شود، در غیر این صورت نمی‌توانند برای جامعه هنری مفید باشند. مسئولین باید تدابیری بیندیشند تا مشکلات هر چه سریع‌تر برطرف شود، زیرا موسیقی هنر والایی است و به کمک این هنر می‌توانیم غذای روح انسان را تقویت کنیم.
مرادی اضافه می‌کند: خوشبختانه هنرمندان جوان آینده درخشان دارند و اگر شرایط فراهم شود می‌توانند موسیقی را به دوران طلایی خود بازگردانند.
امثال ما نیاز به فعالیت بیشتر داریم
آنامراد رستگاری دوتارنواز و هنرمند پیشکسوت موسیقی خراسان شمالی به مشکلات فراوان خود در این عرصه اشاره کرده و می‌گوید: من قصد گلایه ندارم، اما هنرمندان پیشکسوت شهرستانی بیشتر از دیگران آسیب دیده‌اند و کمتر به آن‌ها توجه می‌شود.
او ادامه داد: من خود بیکارم و منبع درآمدی ندارم و با این وضعیت باید مشکلات بیماری همسرم را نیز در نظر بگیرم. پیش از این در مراسم عروسی از ما برای حضور دعوت می‌کردند، اما با ظهور موسیقی‌های شهری و خارجی دیگر کسی از ما دعوت نمی‌کند. البته چندی پیش به من عنوان درجه هنری را اعطا شد، اما امثال ما نیاز به فعالیت بیشتر داریم.