به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سازمان زیباسازی شهر تهران، وبینار "شهر برای شهروند" با حضور یاسر جعفری معاون فنی و طرح‌های شهری سازمان زیباسازی شهر تهران و داوران این رویداد؛ فاطمه معتمدآریا بازیگر و کنش‌گر اجتماعی، عبدالرضا گلپایگانی معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران و آرش مظفری معمار و طراح شهری برگزار شد. در این وبینار هفت ایده برگزیده منتخب شهروندان و نخبگان شهری از فراخوان نخست این رویداد به صورت آنلاین برای مخاطبان و داوران توسط صاحب ایده ارائه شد.
فاطمه معتمدآریا در ابتدای این وبینار گفت: من سالیان سال است که به این فکر می‌کنم در حق تهران خیلی اجحاف شده و دچار بحران شده است و هرجا نشانه‌ای از عشق به تهران باشد در آنجا حاضر خواهم شد. من زیبایی‌هایی از تهران می‌شناسم که الان پنهان شده ولی می‌توانیم آن را دوباره عیان کنیم و هر کاری که به برگشت زیبایی‌ها به تهران کمک کند، باید آن را انجام دهیم.
در ادامه عبدالرضا گلپایگانی تاکید کرد: من به عنوان معاون معماری و شهرسازی شهردار تهران در رویداد "شهر برای شهروند" تمامی ایده‌ها را می‌شنوم و براساس تجربه‌ها راهنمایی می‌کنم که انشاالله راه‌گشا باشد. به نظرم احساس شهروند بودن نقطه آغاز بهبود وضعیت شهر است. من بارها گفتم که ما به نوعی نمایندگان حکیم شهر هستیم و حاکم شهر نیستیم. ما باید به عنوان مدیر شهر شرایطی فراهم کنیم که به جای حکومت، حکمت در شهر سرازیر شود. ما باید شعار شهری برای همه را محقق کنیم تا شهر بهتری داشته باشیم.
سپس آرش مظفری در ابتدای این وبینار خاطرنشان کرد: به نظرم معماران نقش مهمی در آباد یا خراب کردن شهر دارند و با اینکه با حجم بسیاری از فارغ‌التحصیلان این حوزه مواجه هستیم ولی ارتباط آنها با جریان‌های اجتماعی کم است. این برنامه‌ها می‌تواند ارتباط جدیدی برای معماران و مدیران شهری با مردم به وجود آورد. ما باید نیازهای شهر را برای بهبود شهر بشناسیم.
ستاره‌دار کردن ساختمان‌ها
سپس علی حق‌شناس اولین شخصی بود که ایده خود را برای هیات داوران ارائه کرد. او گفت: من مدیر مسئول مجله معمار و مد امروز هستم و دکترای معماری دارم. به نظر من علاوه بر اینکه باید به وجود کشورمان افتخار کنیم مهم‌تر این است که کشورمان به وجود ما افتخار کند. اولین موضوع در این طرح ستاره‌دار کردن ساختمان‌ها است که براساس برنامه‌ریزی‌ها باید براساس هویت شهری باشد. محوریت اصلی معماری پایدار، اقتصاد، اجتماع و عوامل زیست محیطی است و باید ساختمان‌هایی طراحی شود که برای شهر خوب باشد. درک محیط بسیار مهم است و در روند این طراحی می‌خواهیم به این موضوع برسیم که معماری چطور با مردم ارتباط برقرار کند. ما باید کاری کنیم که مردم زمانی‌که یک فضای تاریخی را می‌بینند فضا را به راحتی شناسایی کنند و بدانند که برای چه دوره‌ای است. زمانی‌که فضای محیط را درک کنیم می‌توانیم به راحتی طراحی کنیم. ما باید بتوانیم هنر ایرانی را بشناسیم و در ساختمان‌ها اجرا کنیم. همچنین پلاک‌های آبی برای ساختمان‌ها در نظر بگیریم که دارای امتیازبندی باشند یعنی امتیاز هر ساختمان را در پلاک‌های آبی قرار دهند و این اقدامات برای بحران مسکن هم خوب است.
سپس عبدالرضا گلپایگانی، فاطمه معتمد آریا و آرش مظفری از این ایده استقبال کردند و اعلام کردند که این ایده با موفقیت همراه خواهد بود.
فاطمه معتمدآریا درباره این طرح خاطرنشان کرد: به نظرم ما باید از ادارات دولتی شروع کنیم و برای ساختمان‌های این ادارات تعریف خاصی داشته باشیم. اگر ساختمان‌های دولتی ستاره‌گذاری شوند یک جهش است. همچنین هر منطقه‌ای باید با معماری بومی خودش رشد کند.
تبلیغات شهری پیاده‌محور
در ادامه این وبینار شهباز غفوری درباره ایده خود گفت: ایده من "تبلیغات شهری پیاده‌محور فرصتی برای کسب و کارهای کوچک" است که این کار از اواسط دهه ۱۳۴۰ در تهران وجود داشته ولی به مرور حذف شده است و به سمت تبلیغات شهری خودرومحور رفته‌ایم که خیلی گران و قابل دستیابی برای همه نیست. این طرح تبلیغات شهری را به سمت خلاقانه سوق می‌دهد و سبب درآمد پایدار برای شهر، بازگشت هزینه، ایجاد فرصت برای تبلیغات کسب و کارهای کوچک می‌شود. بنرها در شهر مزاحمت بصری دارند که باید به این موضوع توجه شود. ما اگر تبلیغات برای کسب و کارهای کوچک داشته باشیم خیلی هدفمندتر است و قدرت اطلاع‌رسانی بیشتری دارند. مزایای آن نیز افزایش گردش تجارت، تامین بودجه، کاهش نرخ‌ها، کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایت شهروندان است. همچنین محل قابل اجرا برای این طرح هرجایی که تجمع صورت می‌گیرد، می‌تواند باشد که نیازمند سند راهنما و ضوابط است.
سپس آرش مظفری درباره این طرح تاکید کرد: این ایده واقعا خوب بود و مطالب کامل دسته‌بندی شده بود. همچنین عبدالرضا گلپایگانی و فاطمه معتمدآریا نیز از این ایده استقبال کردند.
محله مجیدیه و کلیسای گریگور لوساووریچ مقدس
وحید علی‌نسب سومین فردی بود که درباره ایده خود توضیحاتی ارائه کرد. طرح او درباره محله مجیدیه و کلیسای این منطقه بود.
علی‌نسب درباره نما و ساختمان این کلیسا و اقدامات برای کف‌سازی پیاده‌رو، طراحی دیوارها، سامان‌دهی باغچه‌ها در جهت ایجاد گردشگری در این منطقه توضیحاتی ارائه داد. وی همچنین درباره طراحی اسم جدیدی به جای مجیدیه برای خیابان این کلیسا پیشنهادهایی ارائه کرد.
فاطمه معتمدآریا درباره این طرح خاطرنشان کرد: محله ارامنه ایران اهمیت ویژه‌ای دارد که متاسفانه چیز زیادی از آن باقی نمانده است. توجه به کلیسا این منطقه مهم‌ترین اتفاق است و بازسازی آن حال اهالی آن منطقه را خوب می‌کند. تنها مشکلی که با این طرح داشتم درباره اسم مجیدیه بود که به نظر من باید به زبان فارسی اهمیت دهیم زیرا بخشی از هویت ما است.
درگاه الکترونیکی مشارکت شهروندی
در ادامه این وبینار فرناز غازی درباره ایده خود گفت: طرح من "ارتقا حس تعلق در شهروندان از طریق درگاه الکترونیکی مشارکت" است. در این درگاه مردم سوالات و دغدغه‌های خود را مطرح می‌کنند. همچنین بهتر است سیاست شهرسازی پایین به بالا باشد یعنی مردم به مسئولان نظر خود را اعلام کنند. در این طرح هر شهروند یک دیدگاه یا یک ایده است؛ یعنی باید از پتانسیل فکر جمعی جهت اداره فضای شهری استفاده کنیم. وجود این سایت سبب می‌شود مردم در مدیریت شهر مشارکت کنند و خود را متعلق به شهر تهران بدانند. همچنین دیدگاه‌های آنها سبب ارتقا کیفیت شهری و حس تعلق می‌شود.
در ادامه هر سه داور از این طرح استقبال و معتقد بودند این کار یک راه ارتباطی میان شهرداری و مردم است.
زنده‌سازی فضاهای خاموش شهر
سپس احسان خضرلوی‌اقدم پنجمین طرح این وبینار را ارده کرد. او گفت: طرح من "باز زنده‌سازی فضاهای خاموش شهر" است. قبلا کوچه‌ها خاکی بود ولی آدم‌ها بیشتر در کنار هم بودند. وقتی جمعیت زیاد شد و تعداد ماشین‌ها زیاد شدند در هر زمین خالی ساختمان ساختند؛ برای همین بچه‌ها جایی برای بازی نداشتند و پیاده‌روها باریک‌تر شد. همچنین دسترسی به پیاده‌روها سخت‌تر شد. ما به زمین‌های بازی برای بچه‌ها نیاز داریم و می‌توانیم از فضای خالی خانه‌ها برای این کار استفاده کنیم. ما می‌توانیم از طریق حذف دیوارها اقدامات مهمی در این زمینه انجام دهیم.
آرش مظفری درباره این طرح گفت: این طرح واقعا آرزوی قلبی من است و امیدواریم این اتفاق رخ دهد البته باید شرایط آن فراهم شود.
پازل شهری یا بافت‌های فرسوده
سپس زینب سلطانی طرح خود را ارئه داد و خاطرنشان کرد: طرح من "پازل شهری" است زیرا شهرداری و شهروندان نیاز به راه ارتباطی دارند که متاسفانه ارتباط سریع بین مدیریت شهری و شهروندان اصلا وجود ندارد. شهر مانند یک پازل است که هر شهروند یک قطعه از این پازل می‌تواند باشد و به حل مشکلات شهری بپردازد. او سپس توضیحاتی درباره بافت‌های فرسوده شهر تهران ارائه داد.
هر سه داور معتقد بودند که این طرح باید متمرکزتر باشد یعنی روی یکی از موضوعات ارتباطی شهروندی یا بافت‌های فرسوده تمرکز کند و آن را گسترش دهد.
من شهروندم نه شهرنشین
در پایان محمود نوروزی هفتمین طرح اولین وبینار "شهر برای شهروند" را ارائه کرد. او توضیح داد: طرح من یک استارتاپ بنیادی است یعنی استارتاپ سازی در ساختار توسعه پایدار اجرایی می‌شود. استفاده از فضای مجازی به نفع کشور خواهد بود و مشارکت شهروندان در این طرح خیلی مهم است. در این راه تخصص‌ها و مهارت‌های شهروندان مشخص می‌شود و خانواده‌ها از برنامه‌های سلامت و تحصیل فرزندان خود با خبر می‌شوند. نظارت در این طرح توسط شهرداری صورت می‌گیرد و شهروندان می‌توانند تخلفات را گزارش دهند و پاداش یا جریمه‌هایی برای آنها در نظر گرفته می‌شود. شعار این طرح "من شهروندم نه شهرنشین" است که کلیه روابط برای رسیدن به شهروند پایدار از طریق یک استارتاپ فراهم می‌شود.
در پایان هر سه داور نقاط ضعف و قوت این طرح را بررسی کردند.