سرویس معماری هنرآنلاین: این اثر هنری موقت دارای یک ساختار اقتصادی توجیه پذیر است و فضایی به ابعاد دو تاتامی یعنی 3 متر مربع را اشغال کرده است. کاربری این پروژه تجربی، یک چایخانه سنتی ژاپنی است که نخستین بار در نمایشگاه هنری Echigo-Tsumari 2018 ارائه شد و شیوه‌های معماری ژاپنی را با معماری پارامتریک را تلفیق کرد. در این نمایشگاه از معماران خواسته شده بود که در راستای، چگونگی غلبه بر مفهوم فضای همگن در قرن بیست و یکم، راه‌حل‌هایی ارائه دهند.
این فضاهای همگن برای خلق الگویی بی‌نظم توسط یک سیستم سازه‌ای تصادفی، حفره‌های نامتقارن زیادی را در ایجاد مرزهای باز و بسته به نمایش گذاشت تا قالب سازه اسکلت بتواند با کاربری و عناصر بیرونی ارتباط برقرار کند و یا در صورت نیاز تغییر شکل دهد.
با توجه به اینکه چایخانه سنتی توسط یک تیم متفکر با گروهی از عموم در سنین متفاوت ساخته شده بود، پروژه به عنوان یک تجربه جمعی با کنکاش شیوه‌های متفاوت معماری تعریف شده است.
طراحی چایخانه سنتی پارامتریک به سبک معماری ژاپن، یک تعریف کلی از این پروژه کوچک به شمار می‌رود و تعامل یکی از فاکتورهای طراحی چنین پروژه‌ای محسوب می‌شود. خاصیت این فضا به نحوی است که به محض ورود، هنر معماری، مخاطب را در بر می‌گیرد و فضا مانند یک موجود زنده شروع به نفس کشیدن می‌کند. به طور خاص بسیار از حفره‌های فضا که با الیاف پلاستیک مانند پوشیده شده‌اند، مانند شُش‌های درون قفسه سینه شروع به نفس کشیدن می‌کنند.
پروژه ساخت چایخانه در طول نمایشگاه Echigo-Tsumari 2018 به نمایش گذاشته شد. در حال حاضر نظام سرمایه داری جهانی بر تمامی مناطق تاثیر گذاشته است بنابراین پروژه‌ها با توجه به خواستگاه‌های جدید باید با مواردی چون: کارایی، انطباق پذیری، و هماهنگسازی با بودجه و پذیرش عمومی مردم در یک راستا قرار گیرند؛ یعنی کالبدی که قابلیت تغییر و تعمیر با سرعت بالا را داشته باشد.
این نمایشگاه یک فرصت بی نظیر برای معمارن و ایده پردازان جوان بود تا متدهای جدید معماری را به نمایش بگذارند تا آتیله معماری F.A.D.S., KOU::ARC از این موقعیت نهایت بهره‌برداری را کند.