سرویس معماری هنرآنلاین: خبرنامه دانشجویان ایران از برگزاری نمایشگاه‌هایی همزمان از هنر و معماری ایرانی در پایتخت سابق آلمان خبر داده است.

بن، پایتخت پیشین آلمان این روزها شاهد برگزاری دو نمایشگاه همزمان پیرامون گنج‌های سربرآورده از حفاری‌ها و معماری باغ‌های ایرانی از آغاز تا دوران هخامنشی است.

این دو نمایشگاه که با همکاری "سالن هنر فدرال" آلمان، موزه ملی و سازمان میراث فرهنگی ایران برپا شده، عنوان‌های "ایران، فرهنگ‌های میان آب و کویر" و "باغ ایرانی، تصوری از بهشت" را بر پیشانی دارند.

در گستره فرهنگ وهنر ایران زمین ، باغ ،آینه ای است که خیال خلاق و دست‌های توانای مردم این سرزمین را پیش چشم می‌آورد.نمادی از باغ آرمانی جان‌های گشوده به آسمان ، تکه از جهان خاکی که به دست آدمی ، مثالی از بهشت را با همه دوردستی‌اش در زیر پای نشانده است.

در یک سرزمین خشک و بی‌آب، وجود باغ‌های زیبا یکی از شگفتی‌های فرهنگی این مرز و بوم است. باغ، بخش مهم زندگی و معماری ایرانیان بوده و در ساختار معماری و موجودیت آتشکده‌ها سهم داشته است.

باغ ایرانی، از زمان سومریان معبد، قصر و آتشکده را احاطه می‌کرد است. برای ایرانیان هم آب و هم درخت قابل تکریم بوده‌اند به همین دلیل درختان در کنار جوی‌های روان ترسیم می‌شدند. تکریم آب و درخت باغ ایرانی را می‌سازد.

ر باغ ایرانی بنا‌ها و فضای باز با هم تلفیق می‌شود. بنا چیزی جدای از باغ نیست. بلکه درهم تنیدگی یکپارچه‌ای را تشکیل می‌دهد. جوی‌ها از میان بنا نیز به همان نسبت که از میان درختان عبور می‌کنند، در گذرند.

فضا عنصری معمارانه است که وظیفه دارد تا محیطی انسانی ایجاد کند. در تقسیم بندی و بر اساس مقیاس می‌توان فضاهای باغ را به گروه‌هایی همچون فضاهایی اصلی مانند سر در خانه، کوشک، شاه نشین و یا بالاخانه و فضاهای فرعی که مجموعه فضاهای کم اهمیت‌تر باغ همچون حمام، فضاهای جنبی، خلوت‌ها و... را شامل می‌گردند، تقسیم کرد.

فضاهای اصلی در هماهنگی با ساختار هندسی همواره در نقاط مهمی که هندسه باغ مشخص می‌کند، قرار می‌گیرند. از نظر ویژگی‌های کالبدی نیز می‌توان فضاهای باغ را تقسیم بندی کرد. این تقسیم بندی مبتنی بر فضاهای باز، نیمه باز و بسته بوده و بر اساس آن می‌توان ساختار فضایی و کالبدی باغ را باز شناخت.