گروه مد و لباس هنرآنلاین: فاطمه سیدی از مربیان، مدرسان دانشگاه و فعالان عرصه دوخت‌های سنتی و لباس اقوام درباره جدیدترین فعالیت‌های خود به خبرنگار هنرآنلاین گفت: پس از بیش از 4 دهه پژوهش و فعالیت در زمینه دوخت‌های سنتی و گرداوری اطلاعات بسیار درباره هنر پته‌دوزی، از مدتی پیش تصمیم گرفتم کتابی درباره تاریخچه پته‌دوزی و مقایسه نمونه آثار این دوخت سنتی در ادوار مختلف تاریخی منتشر کنم که تألیف این اثر در مراحل پایانی به سر می‌برد و طی آن قرار است بالغ‌بر 80 نمونه از دوران صفویه تا به امروز با یکدیگر مقایسه شوند.
سیدی با اشاره به اینکه برخی از تصاویری که قرار است در این کتاب به چاپ رسند مرتبط با آثاری هستند که به لحاظ ارزش تاریخی، فرهنگی و هنری بالغ‌بر یک میلیارد تومان قیمت دارند، تصریح کرد: بسیاری از این نسخ را از طریق مجموعه‌دارها جمع‌آوری کرده‌ام که البته در اینجا می‌خواهم به یک نکته مهم اشاره‌کنم و آن اینکه متأسفانه بسیاری این نمونه آثار تاریخی در زمینه پارچه، دوخت‌های سنتی و لباس دارای شناسنامه مشخصی نیستند که البته جمع‌آوری اطلاعات درباره ابعاد تاریخی و هنری‌شان کار چندان دشواری نیست و همچون سازه‌های معماری می‌توان بر اساس مشخصات به شناسنامه آن‌ها پی برد.
این مدرس دانشگاه و مربی آیتم دوخت‌های سنتی در برنامه‌های ترکیبی «به خانه برمی‌گردیم» و «خانه مهر» در ادامه به جایگاه و نقش جشنواره مد و لباس فجر در اصلاح ناهنجاری‌های پوششی در میان نوجوانان و جوانان با تکیه‌بر ظرفیت‌های موجود در لباس اقوام اشاره کرد و اذعان داشت: تا پیش از شیوع ویروس کرونا تلاش‌هایی در راستای احیای دوخت‌های سنتی از مسیر جشنواره به انجام رسید و امید است پس از وقفه به وجود آمده در امر برگزاری رویدادهای جشنواره‌ای و نمایشگاهی، دیگربار شاهد بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها باشیم.
سیدی با اشاره به اینکه باید وقار و پوشیدگی در طراحی را با الهام از لباس اقوام به ارمغان آوریم، اذعان داشت: به‌طور مثال در نقد به لباس‌های نامناسب اجتماع برای بانوان و آقایان باید به کم‌کاری فرهنگی در زمینه جلب نظر نسل امروز به لباس زیبا و پوشیده اقوام دقت کنیم که یکی از همین فرصت‌ها می‌تواند جشنواره فجر باشد که البته تاکنون آن‌گونه که بایدوشاید به امر دوخت‌های سنتی ورود نکرده و امید است در این دوره و دوره‌های بعدی شاهد توجه هر چه بیشتر به این بخش باشیم.
او در خاتمه گفت: یکی از مسائل مهم ملی ما این است که فرزندان ایران‌زمین در هر نقطه به دوخت‌های سنتی و لباس ویژه منطقه خود اشراف و احاطه ندارند و در این میان باید بر نقش و جایگاه آموزش‌وپرورش تأکید کرد چراکه وقتی به عنوان مثال کودک سیستانی، خامه‌دوزی را نمی‌شناسد و نوجوان منطقه ممقان، با ممقان دوزی آشنایی ندارد و مواردی دیگر ازاین‌دست، نمی‌توان توقع داشت که جهانیان با سوزن‌دوزی‌های تاریخی کشورمان آشنا باشند یا در زمان به‌کارگیری آن‌ها به شناسنامه دقیقشان وفادار بمانند.