گروه مد و لباس هنرآنلاین: این در حالی است که پوشاک این منطقه به دلیل ویژگی‌های جغرافیایی آن در میان زنان و مردان جذابیت‌های  هنری و فرهنگی بسیار دارد. چهارمحال و بختیاری از استان‌های کوچک ایران محسوب و از شمال و شرق به اصفهان، از غرب به خوزستان، از جنوب به استان کهگیلویه و بویراحمد و از شمال غربی به لرستان منتهی می‌شود.

این استان مرتفع‌ترین استان ایران است و از آن به بام ایران یاد می‌شود. همانطور که از نامش برمی‌آید این استان از دو بخش چهارمحال و بختیاری تشکیل شده است. بیش از یک سوم ساکنین این استان اقوام لر بختیاری هستند که در کنار فارس‌ها و ترک‌های قشقایی همزیستی دارند. همچنین زبان مردم نیز به همین صورت در قسمت چهارمحالی ترکی و در قسمت بختیاری به زبان لری بختیاری صحبت می‌کنند.

در مقدمه خبر ابلاغ مراتب ثبت ملی ۱۴ اثر منقول فرهنگی ‌تاریخی به استاندار چهارمحال وبختیاری به پوشاک مردمان غیور لر بختیاری اشاره‌ای خواهیم داشت که نه فقط در استان چهارمحال و بختیاری بلکه در چهار استان مجاور نیز سکونت دارند. «مردمان این طایفه به دسته چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می شوند و لباسشان بسته به فصلی که در آن هستند اندکی تفاوت می‌یابد.  این خطه از آن دست نقاطی است که مردم در آن همچنان به پوشش سنتی خود پایبندند.

مردان این منطقه از تن پوشی به اسم چوقا استفاده می کنند که از پشم بز تهیه می شود و در زمستان بدن را گرم و در تابستان سرد نگه می دارد. نقوشی به شکل ستون به رنگ سیاه چوقای بختیاری را از سایر اقوام متمایز می‌کند که با الهام از ستون‌های هخامنشی طراحی شده است. آنها کلاه نمدی بر سر می‌گذارند که در رنگ‌های مشکی، قهوه‌ای روشن و تیره و سفید تولید می‌شود؛ به این کلاه‌های خسروی می‌گویند. شلواری به نام شولار دبیت به رنگ مشکی پوشش پایین تنۀ مردان این قوم است که گشاد است. آنها از گیوه به عنوان پاپوش استفاده می‌کنند.

زنان این خطه نیز پیراهنی به نام جومه یا جوه به تن می کنند که دو چاک در طرفین دارد. زیر این پیراهن که تا کمر می‌رسد دامنی پرچین به نام شولارقری می‌پوشند که از پارچه‌ای با متراژ بالا نزدیک به 8 تا 10 دوخته می‌شود. روی جومه جلیقۀ مخملی به تن می کنند. شلوار زنان بختیاری معمولی است. برای پوشش سر از روسری حریر به نام مینا استفاده می‌کنند. لچک کلاهی است که زیر روسری روی سر می‌گذارند. این روسری با انواع سکه، سنگ، مروارید، سنگ و پولک تزیین شده است. پای پوش آنان نیز گیوه است.»

به هر روی در متن نامه‌ علی‌اصغر ویز میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مونسان به اقبال عباسی استاندار چهار محال و بختیاری اینگونه آمده است: 

در اجرای قانون راجع به حفظ آثار ملی، مصوب آبان ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی و نظام نامه اجرایی آن، مصوب ۱۳۱ هیات وزرا، بند «ج» از ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب بهمن ۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی و بند ششم از ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی، ماده ۲۲ آئین‌نامه حفاظت از میراث‌فرهنگی کشور، مصوب ۱۳۸۱ شورای امنیت کشور، فصل دوم آیین‌نامه مدیریت، ساماندهی، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی‌تاریخی منقول مجاز مصوب ۱۳۸۴ هیات وزیران، مراتب ثبت ۹ اثر منقول فرهنگی‌تاریخی به شرح زیر، پس از تشریفات قانونی لازم در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، اعلام می‌شود.

درب گنجه نقش‌دار، شماره ثبت ۱۸۶۴، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

ضریح امام‌زاده عسگر و علی گندمان، شماره ثبت ۱۸۶۵، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

قفل سرپیر، شماره ثبت ۱۸۶۶، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

منبر مسجد آقا شیخ علی بروجن، شماره ثبت ۱۸۶۷، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

پیه‌سوز با طرح کفش، شماره ثبت ۱۸۶۸، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

پیه‌سوز دو شعله، شماره ثبت ۱۸۶۹، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

محل نگهداری: شهرستان بروجن، شهر بروجن، بلوار مدرس، میدان آزادی، ساختمان شهرداری، موزه شهرداری

سنگ نبشته بازفت (شماره اموالی: ۵۴۵۴)، شماره ثبت ۱۸۷۰، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

سنگ قبرالاخوین و صابرین احمد (شماره اموالی: ۳۲۲)، شماره ثبت ۱۸۷۱، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

سنگ نبشته امام‌زاده بابا پیراحمد (شماره اموالی: ۱۲۲۲۸)، شماره ثبت ۱۸۷۲، مورخ ۹۹/۱۲/۱۷

محل نگهداری: استان چهارمحال و بختیاری، شهر کرد، بلوار مدرس، خیابان ولی عصر (عج)، موزه باستان‌شناسی.»

همچنین در سه نامه مشابه دیگر مراتب ثبت ملی پنج اثر منقول فرهنگی‌تاریخی به شرح زیر از سوی دکتر مونسان به استاندار چهارمحال و بختیاری ابلاغ شد: 

خمره سفالی (شماره اموالی: ۱۱۰۷۵) به شماره ثبت ۱۳۱۷، مورخ ۹۷/۱۱/۱۰

محل نگهداری: شهرستان شهرکرد، شهر شهر کرد، انتهای بلوار فارابی، روبه‌روی هتل آزادی، اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، مخزن

منبر مسجد جامع شهر کرد شماره ثبت ۱۴۳۹، مورخ ۹۸/۹/۳

محل نگهداری: شهرستان شهرکرد، شهر شهر کرد، خیابان ملت، مسجد جامع شهر کرد

منبر مسجد جامع چالشتر شماره ثبت ۱۴۴۰، مورخ ۹۸/۹/۳

محل نگهداری: شهرستان شهر کرد، بخش مرکزی، دهستان حومه، چالشتر، خیابان باستان، مسجد جامع چالشتر

در چوبی مسجد اتابکان (شماره اموالی ۱۲۰۹۸) شماره ثبت ۱۴۴۱، مورخ ۹۸/۹/۳

شیر سنگی برجویی (شماره اموالی ۱۲۰۹۹) شماره ثبت ۱۴۴۲، مورخ ۹۸/۹/۳