گروه مد و لباس هنرآنلاین: یکی از بخش‌های دیدنی جشنواره مد و لباس فجر از بدو برگزاری به بخش لباس مجلسی اختصاص داشته است. در این مطلب مشروح گفتگو با فاطمه میرزایی برگزیده بخش لباس مجلسی دهمین جشنواره مد و لباس فجر را بخوانید:
خانم میرزایی، لطفاً ابتدا از پیشینه فعالیت‌تان در عرصه مد و لباس بفرمایید.
من تقریباً 15-16 سال است که دارم خیاطی کار می‌کنم. بیشتر در مزون لباس شب و مجلسی کار کرده‌ام. دانشجوی طراحی لباس هستم ولی به خاطر شرایط کرونا فعلاً یک سالی است که دانشگاه نرفته‌ام. کلاس‌هایم به صورت آنلاین برگزار شد ولی من تمایلی به شرکت در کلاس آنلاین نداشتم. دوره‌های مختلف طراحی لباس که نیاز روز بوده‌اند را گذرانده‌ام. من چند ماه است که در تهران ساکن شده‌ام ولی قبلاً در اصفهان بودم. برای پیشرفت کاری بیشتر به تهران آمده‌ام چون در تهران بهتر می‌توان پیشرفت کرد.
اتفاقاً اصفهان در حوزه نساجی و پوشاک جزو پیشگامان است. چرا فکر می‌کنید در تهران فرصت فعالیت بیشتری برای شما فراهم می‌شود؟
اصفهان جزو پیشگامان است اما من بیشتر دوست داشتم در حوزه صنعت ورود کنم. بیشتر تولیدی‌ها در تهران هستند. تهران همیشه بهترین و جدیدترین دوره‌ها را داشته و دارد. من خودم شهر تهران را برای زندگی بیشتر دوست دارم.
کمی راجع به اثرتان بگویید که در جشنواره مد و لباس فجر برگزیده شد.
من عکاس حرفه‌ای نیستم اما نزدیک پنج سال است که ایرانگردی می‌کنم و در سفرهایم عکاسی می‌کنم. کاشان یکی از شهرهایی است که زیاد به آنجا سفر کرده‌ام و همیشه سبک معماری این شهر را دوست داشتم. من الآن به خاطر جابجایی که داشتم هیچ تجهیزاتی در تهران ندارم. ابتدا قصد نداشتم که در جشنواره مد و لباس فجر شرکت کنم ولی لحظه‌های آخر تصمیم گرفتم در جشنواره شرکت کنم و آن لباس را طی دو روز آماده کردم. از آنجایی که نسبت به سبک‌های معماری ذهنیت قبلی داشتم آن طرح را زدم. عکس سقف خانه بروجردی‌ها را در اینترنت دیدم و از همان عکس ایده گرفتم و روی لباسم پیاده کردم. سعی کردم رنگ و لعاب آن رنگ کاشی‌کاری اصیل باشد. با توجه به عکسی که دیده بودم، از رنگ‌های براق استفاده کردم. المان دیگری که سعی کردم رعایت کنم این بود که دوخت لباس هم لایه لایه باشد. به همین خاطر دور تا دور لباس را به حالت دوار آورده‌ام، منتها برای ارسال به جشنواره آن‌ها را با نگین فیکس کردم.
شما خودتان از نمایشگاه بازدید کردید؟ سایر آثار را چطور دیدید؟
بله، من نمایشگاه را از نزدیک دیدم. با وجود اینکه ویروس کرونا روی افکار و حس آدم‌ها تأثیر گذاشته بود و آن‌ها را بی حس و انگیزه کرده بود ولی من کارها را قوی دیدم. به شخصه در این جشنواره کارهای خوب و قوی زیادی دیدم. من اولین سالی بود که در جشنواره شرکت می‌کردم و هیچ آشنایی با جشنواره نداشتم. وقتی لباس را طراحی کردم آن را برای برش لیزر بردم ولی هیچ‌کس حاضر نشد این اثر را سه، چهار روزه برش بزند. با این حال من تسلیم نشدم و خودم شروع به برش زدن کردم و اثر را به جشنواره رساندم.
با توجه به اینکه بسیاری از مجالس به خاطر شیوع کرونا برگزار نمی‌شود، کرونا چقدر در زمینه کاری شما اثر گذاشته است؟
من در اصفهان یکی از مزون‌های بنام بودم و مشتری‌های زیادی داشتم ولی هیچ‌وقت در فضای مجازی نبودم چون آن‌قدری مشتری داشتم که نیاز نبود تا بخواهم در فضای مجازی فعالیت کنم. وقتی کرونا شیوع پیدا کرد شغل ما هم ابتدا تعطیل شد. کسانی که به صورت آنلاین کار می‌کردند سفارش گرفتند و برد کردند ولی افرادی مثل من که علاقه‌ای به حضور در فضای مجازی نداشتند می‌توانم بگویم ضرر سنگینی را متحمل شدم. این وضعیت باعث شد که من به این نتیجه رسیدم تا به تهران بیایم. به همین خاطر مزون خودم را در اصفهان جمع کردم و به تهران آمدم تا دوره‌هایم را بگذرانم و بعد تصمیم بگیرم که آیا همان مزون‌داری را ادامه بدهم یا وارد صنعت شوم.
با توجه به تحریم‌ها و یک سری مشکلاتی که وجود دارد و در سال‌های اخیر تشدید شده است، آیا در حوزه لباس مجلسی دسترسی به مواد اولیه ایرانی وجود دارد یا مجبور هستید از متریال خارجی استفاده کنید؟
قطعاً تحریم‌ها روی همه مشاغل تأثیر گذاشته و همه متریال‌های ایرانی و خارجی گران شده‌اند. از طرفی همان اجناس ایرانی در عین حال که گران شده، با افت کیفیت نیز مواجه شده است. پارچه به قدری گران شده که اگر مشتری بخواهد یک بلوز بدوزد، بسیار گران در می‌آید و ترجیح می‌دهد که یک لباس آماده بخرد. این مسئله روی کار ما تأثیر زیادی گذاشته است. من خوشحال هستم که گروه مد و لباس کشور این‌قدر فعال است. خوشبختانه صنعت پوشاک با همه مشکلاتی که دارد ولی رو به بهبود است. کسانی که در رأس کار هستند تلاش می‌کنند و این جای دلگرمی و خوشحالی دارد.