سرویس مد و لباس هنرآنلاین: نخ، سوزن، پارچه... اینها نخستین ابزار سنتی برای دوخت لباس بوده و هستند هر چند که پیشرفت تکنولوژی و ماشینی شدن تمامی مراحل طراحی و برش و دوخت به مرور زمان دخالت مستقیم انسانی را در این فرایند به حداقل رسانده اما باز هم بدون این سه رکن تولید لباس و پوشش غیرممکن است.

در میان سه ابزار اصلی در فرایند دوخت و تولید لباس البته پارچه از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و مؤلفه‌هایی همچون بافت، جنس، رنگ، طرح و سازگاری آن از نظر الیاف به کار رفته در آن با پوست بدن بیش از پیش از سوی تولیدکننده برای تأمین بازار مصرف و برای مصرف کننده به منظور ترغیب در هزینه کرد و خرید اهمیت آن را دوصدچندان پیدا می‌کند.

خوشبختانه با پیشرفت‌های به انجام رسیده در زمینه بافت پارچه و استفاده از الیاف باکیفیت شاهد رونق تولید در این زمینه به شکل نسبی در داخل کشور بوده‌ایم اما به طور حتم مؤلفه در اختیار کردن لباس‌های دوخته شده از سوی مصرف کننده بر اساس طراحی و رنگ زیبا و دلفریب پارچه است که بیش از پیش مورد توجه قرار می‌گیرد.

هر چند که بسیاری از طرح‌های به کار رفته در بافت پارچه در میان کشورهای صاحب صنعت پارچه مشترک است و به نوعی تضمین کننده عرضه داخلی و خارجی آن به سبب شناخت مصرف کنندگان از نوع خاصی از طرح های به کار رفته در آن است اما طراحی شکل و شمایل بدیع و نوآورانه در زمینه بافت پارچه نیز خود خرق عادت و تغییر ذائقه‌ای است که می‌تواند در صورت معرفی درست از منشأ المان‌های به کار رفته در آن ابتدا بازار داخلی و سپس عرصه عرضه بین‌المللی را تضمین کند.

حال آنکه یکی از  سیاست‌‌های جشنواره مد و لباس فجر، توجه به این امر مهم در طراحی، بافت و طراحی پارچه است و حداقل در دو دوره اخیر با قرار دادن تم‌های متأثر از فرهنگ بومی و اقلیمی خطه‌ای از ایران طراحان و تولید کنندگان پارچه را بر امر استفاده از این الگوها در زمینه تولید محصولات نو و چشم نواز ترغیب کرده است.

دو دوره قبل، استان سیستان و بلوچستان به عنوان مهد سوزن‌دوزی ایران و سال گذشته گلستان و امسال در دهمین دوره برگزاری این جشنواره، شهر تاریخی و هنرخیز کاشان به عنوان موضوع تماتیک جشنواره انتخاب شدند. سیستان، بلوچستان و گلستان با همه فرح و زیبایی برآمده از طبیعت بکر و چشم‌نواز کشور که فرهنگ غنی در زمینه پوشش مردان و زنان محلی خود دارد و این دوره اخیر شهر کاشان با سابقه‌ای دیرینه در نساجی و بافت پارچه که شاهد این مدعا، ید طولای این شهر کویری در زمینه مخمل و ترمه است.

با این وجود اما در بخش نمایشگاهی جشنواره امسال که در مجموعه فرهنگی برج آزادی شاهد آن بودیم کمتر، ردپایی از تولید و عرضه نوآورانه پارچه برگرفته از پیشینه دیرپای این منطقه در جشنواره بودیم و با مشارکت حداقلی هنرمندان، شرکت‌ها و کارخانجات نساجی و بافت پارچه را از این منطقه که در استان اصفهان با سابقه دراز در این زمینه می شناسیم، مواجه شدیم و آثاری انگشت‌شمار که در معرض دید عموم قرار گرفته است.

به هر روی این امر حاکی از آن است که باید برگزارکنندگان در قالب برنامه‌های کوتاه و بلند مدت، زمینه را برای ارائه حداکثر ظرفیت‌ها و خلاقیت‌ها نزد طراحان و تولیدکنندگان بومی هر استان و شهری فراهم آورند.