سرویس مد و لباس هنرآنلاین: طی روزهای اخیر خبری مبنی بر احداث شهرک پوشاک اصفهان منتشر شده که می‌تواند نویدبخش آینده‌ای روشن در عرصه مد و لباس کشور باشد اما واقعیت آن است که در سال‌های گذشته، پیش‌خبر ایجاد این شهرک‌ها در استان‌های مختلفی رسانه‌ای شده که به دلایل گوناگون ازجمله موازی کاری دستگاه‌ها و نبود زیرساخت‌های اقتصادی موردنیاز، بهره‌برداری از این شهرک‌ها به انجام نرسیده است.
حال‌آنکه اصفهان به‌عنوان یکی از قطب‌های هنر صنعت نساجی در کشور و ازجمله شهرهای پیشرو در زمینه دوخت‌های سنتی و انواع رودوزی‌ها همواره توانسته است خود را به‌عنوان یکی از نقاط عطف کشور در حوزه مد و لباس معرفی کند.
ماجرای انتخاب یک هیئت مؤسس و در ادامه اتخاذ تصمیماتی مبنی بر احداث شهرک پوشاک در نصف جهان از این قرار است که در نشست مشترکی با حضور سید حسن قاضی عسگر معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان و تنی چند از نمایندگان وزارت صمت و اتاق بازرگانی، موضوع مطرح و وعده‌هایی از سوی حضار عنوان شد. ازجمله آنکه مجوزهای لازم جهت واگذاری زمین آماده شده و امروز هیئت مؤسس تعیین می‌شود که به‌عنوان هیئت‌مدیره شرکت نیز خواهند بود و تمام کسانی که در شرکت فعالیت خواهند کرد باید سهم خود را نیز برای شروع پروژه پرداخت کنند.
نکته قابل‌توجه این است که اجرای این طرح بزرگ ملی در فاز نخست قرار دارد و همچنان تکلیف زمین این شهرک مشخص نیست.
رئیس هیئت‌مدیره انجمن صنایع نساجی استان اصفهان در این جلسه اذعان داشته که پس از تشکیل هیئت مؤسس بر اساس نیاز سهم به نماینده و اعضای آن اختصاص داده شود و در ادامه روند فعالیت نمایندگان تصمیم‌گیرنده خواهند بود.
طرح موضوع تعیین سهم در مشروح گزارش این جلسه که می‌توانید آن را اینجا بخوانید، حاکی از آن است که توجه به ابعاد تجاری و اقتصادی این ماجرا از اهمیت بسزایی برخوردار است و بر همین اساس، جای طرح این پرسش باقی است که دغدغه‌های فرهنگی و هنری تا چه میزان در طرح این مسئله نقش داشته و به فرض احداث چنین شهرکی، توجه به امر حفظ و احیای میراث فرهنگی و هنری در کدام بخش از این پروژه به‌ظاهر عظیم قرار دارد.
به نظر می‌رسد در شرایط موجود اگر هم قرار است به جریانات منتج به پیشرفت در زمینه مد اسلامی ایرانی بها داده شود، بهتر است تمامی وعده‌ها و برنامه‌ها در ابعاد کوچک‌تری پیش روی متولیان قرار گیرد چراکه تجربه نشان داده است باوجود مشکلات و چالش‌های گوناگون اقتصادی در کشور و در مواردی پیشامدهای غیرقابل‌پیش‌بینی و مخرب همچون شیوع ویروس کرونا در یک سال اخیر، سنگ بزرگ در عرصه چندوجهی پوشاک علامت نزدن است.
حال آنکه امروز یکی از مهم‌ترین سیاست‌های استراتژیک در حوزه مد و لباس به لزوم حفظ و احیای پارچه‌های دست‌بافت و دوخت‌های سنتی ایرانی اختصاص دارد که حتی همین بخش نیز به گفته بسیاری از کارشناسان و فعالان بامشکلات متعددی همچون نبود دسترسی به مواد اولیه و بی‌توجهی به جایگاه صادرات در رونق این بخش اختصاص دارد.
به‌هرروی، باید منتظر ماند و دید که تیتر "قدمی در مسیر شهرک پوشاک اصفهان/ اعضای هیئت مؤسس انتخاب شدند" تا چه میزان فضا برای خبرسازی پیدا خواهد کرد و اینکه آیا می‌توان امید داشت که ماجرای احداث شهرک پوشاک در قطب نساجی ایران به‌نوعی تکاپو برای بازگشت به دوران رونق صنعتی یا تلاش برای حفظ میراث فرهنگی و هنری کشور باشد.