سرویس مد و لباس هنرآنلاین: شاید لازم باشد پیش از انعکاس اخباری امیدبخش در ارتباط با تکمیل حلقه‌های نساجی کارخانه بافت بلوچ، با مروری بر تاریخچه آنچه در این عرصه رقم خورده است، یکی از مهم‌ترین دلایل به حاشیه رانده شدن بخش اعظمی از ثروت‌ فرهنگی و هنری کشورمان‌ را مورد تحلیل قرار داد.

بدون شک کارخانه بافت بلوچ ایرانشهر یکی از نقاط عطف حفظ و احیای سوزن‌دوزی اصیل و کم‌نظیر بلوچ است.

کارخانه بافت بلوچ ایرانشهر، بخشی از شرکت گسترش صنایع بلوچ این شهرستان است که از سال ۱۳۵۳ در زمینی به وسعت ۱۵۰ هکتار کلنگ زنی شد. تکمیل فرآیند ساخت و عملیاتی شدن خطوط تولید این کارخانه، زمینه را برای اشتغال بیش از ۲ هزار جوان جویای کار فراهم کرد و چراغ رونق اقتصادی و شور و شوق را در دل مردم این منطقه از کشور روشن کرد اما این روشنایی چندان ادامه پیدا نکرد و تار و پود بافت بلوچ پس از ۲ دهه فعالیت، بر اثر فوران ورود پارچه‌های خارجی به بازار و عدم‌حمایت از سوی دولت، روزبه‌روز از هم پاشیده‌تر می‌شد.

زنجیره بی‌پایان تصمیمات اشتباه مدیریتی بالاخره کار خودش را کرد. کارخانه‌ای که در همان ابتدای کار حقوق حدود دو هزار پانصد نفر کارگر را به‌راحتی تأمین می‌کرد و چنان درآمدی داشت که مسئولان وقت تصمیم به قطع ردیف بودجه‌ای آن گرفته بودند، روزبه‌روز بدهکارتر می‌شد و درنهایت تصویر دردناک شعله‌های آتش در رشته‌های نخ در خط ریسندگی، منجر به تکمیل پازل نابودی این قطب صنعتی در سیستان و بلوچستان شد.

بااین‌همه خنجر آتش هم ضربه نهایی بر پیکر خسته این واحد صنعتی نبود و مدتی پس از وقوع این حادثه، دستگاه‌های نه‌چندان نوین این واحد بافندگی مانند اعضای بدن یک بیمار مرگ مغزی، قطعه‌قطعه جدا و به فروش رسید و لاشه بی‌محتوای آن در لیست سازمان خصوصی‌سازی قرار گرفت و پس از مدتی از این لیست خارج شد. حذف و اضافه‌ای که درنهایت کسی دلیل عقلانی آن را ندانست و تنها اوسط هاشمی، استاندار سابق سیستان و بلوچستان از آن به‌عنوان یکی از دستاوردها و عنایات سفر رئیس‌جمهور به استان یاد می‌کرد.

چند سالی از این اتفاق می‌گذشت و این مسئله تنها به فرصت و موضوعی برای نطق و تریبون و وعده‌های دولتمردان تبدیل‌شده بود و خبر از اقدام عملی برای گشودن قفل تعطیلی با کلید تدبیر نبود. روزها، ماه‌ها و سال‌ها از پس هم می‌گذشت و فقط هر از چند گاهی خبر از برداشتن قدمی کوچک و موریانه‌وار در مسیر طولانی احیای مجدد این واحد صنعتی مخابره می‌شد، تا این‌که مقام معظم رهبری در نگاهی دلسوزانه و دغدغه‌مند، دستور رسیدگی سریع به مشکلات و رفع موانع سد راه بازگشت این کارخانه به مسیر تولید را صادر کردند.

حال‌آنکه در روزهای اخیر، معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری سیستان و بلوچستان گفت: تمامی حلقه‌های کارخانه بافت بلوچ تا پایان دولت تکمیل و اجرایی می‌شود.

ماندانا زنگنه در نشست بررسی آخرین شرایط کارخانه بافت بلوچ که در دفتر این معاونت برگزار شده اذعان داشته است که این کارخانه یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین واحدهای نساجی در کشور به شمار می‌رود که متأسفانه به دلیل آتش‌سوزی رخ‌داده و تعطیلی ناشی از آن نتوانست آن‌گونه که باید نقش خود را در توسعه و اشتغال‌زایی منطقه ایفا کند اما اهمیت این واحد در ایجاد اشتغال و رونق سبب شد تا حتی مقام معظم رهبری هم بر احیا آن تأکید فراوان داشته باشند.

به گفته زنگنه، عملیات احیا این کارخانه از سال ۹۴ در دستور کار قرار گرفت و سرانجام در فاز اول احیا، بخش ریسندگی کارخانه با اعتباری بیش از ۲۰۰ میلیارد تومان و اشتغال‌زایی برای ۱۵۰ نفر احیا و فعال شد و ظرفیت آن را دارد تا بتواند بیش از ۴۵۰۰ تن نخ پنبه تولید کند و این تنها بخشی از ظرفیت‌های این کارخانه به شمار می‌رود. همچنین کارخانه نساجی بافت بلوچ این ظرفیت را دارد که با راه‌اندازی خط‌های ریسندگی، بافندگی و رنگرزی حلقه نساجی را تکمیل کند و به مرحله تولید پوشاک در کشور برسد و در صورت محقق شدن این هدف می‌تواند برای میزان قابل‌توجهی از جوانان جویای کار استان اشتغال‌زایی داشته باشد بنابراین با توجه به این مهم باید حلقه‌های کارخانه تا پایان دولت تأمین اعتبار، تکمیل و اجرایی شوند.