سرویس مد و لباس هنرآنلاین: ایران باوجود ظرفیت‌های قابل‌توجه فرهنگی و هنری، بستر تاریخی مناسبی برای توسعه جریان هنری حاکم بر عرصه مد و لباس است، اما نمی‌توان از زنجیره تکمیل این فرایند در بروز و ظهور عینی آثار و محصولات در بخش تولید و صنعت غافل ماند.
امروزه بسیاری از طراحان لباس به‌صورت شخصی و با تکیه‌بر سرمایه‌های در اختیار، آثار و طرح‌های خود را هرچند در تیراژ پایین به تولید می‌رسانند پس اثربخشی تلاش آن‌ها مستلزم آن است که نیم‌نگاهی به شرایط حاکم بر بخش صنعت داشته باشند.
طی یک سال اخیر و به دلیل شیوع ویروس کرونا، صادرات و واردات بسیاری از محصولات دستخوش ضرر و زیان‌های مشهودی شد و در این میان، کمتر فرد فعالی در عرصه مد و لباس است که از گرانی موارد اولیه، نبود شرایط مساعد تأمین و درنتیجه افزایش بی‌سابقه قیمت محصول نهایی خود گله نکند.
از سویی دیگر رکود و مشکلات اقتصادی در سال‌های اخیر، منجر به تعطیلی بسیاری از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها در عرصه پوشاک کشور شده و کمتر شاهد سرمایه‌گذاری در زمینه تولید پنبه و نخ به‌عنوان ماده اولیه تولید منسوجات و پوشاک در کشور هستیم.
محمد کاردان‌پور رئیس کمیته ریسندگی الیاف کوتاه انجمن صنایع نساجی ایران با استناد به جدیدترین آمار تهیه‌شده توسط کمیته پایش انجمن صنایع نساجی ایران، نیاز واحدهای ریسندگی الیاف کوتاه و قابل‌استفاده در تولید پوشاک در سال گذشته را 90-80 هزار تن برآورد کرده و اذعان داشته است در حال حاضر ظرفیت واحدهای ریسندگی کشور حدود 450 هزار تن است که متأسفانه بخشی از این واحدها تعطیل شده‌اند و بخشی هم کارخانه‌های قدیمی هستند که مورد نوسازی و بازسازی قرار نگرفتند.
رئیس کمیته ریسندگی الیاف کوتاه انجمن صنایع نساجی ایران یادآور شده است که برخی از کشورها مانند ازبکستان باهدف تمرکز بر صادرات کالاهای نهایی و تکمیل‌شده به سرمایه‌گذاری‌های کلان در زمینه تولید پنبه و نخ می‌پردازند و طی چند سال آینده، خام فروشی را به‌طور کامل حذف خواهند کرد. در عین حال ما در حوزه پنبه به دلیل فقدان سرمایه‌گذاری مناسب، کم‌توجهی نسبت به بازسازی و نوسازی کارخانه‌های قدیمی و عدم‌حمایت مسئولان از پنبه‌کاران با کاهش چشمگیر تولید مواجهیم.