سرویس مد و لباس هنرآنلاین: نگرش افراد هر جامعه‌ای بر مبنای کنش‌های افراد در جامعه شکل می‌گیرد. چه بسا بسیاری از گرایش‌ها دارای مبانی اجتماعی بوده و به‌ندرت می‌تواند مستقل از عوامل اجتماعی و فرهنگی مورد بازتعریف قرار گیرد.
حال آن که بخش عمده‌ای از رویکردهای اجتماعی به ساختار و نظام ارزشی حاکم بازمی‌گردد و بر این اساس، میزان تبعیت از قوانین حاکم، نقش بسزایی در تعیین سرنوشت فرهنگی و اجتماعی افراد ایفا می‌کند.
و اما اگر بخواهیم به حوزه پوشش از منظر اجتماعی نگاهی بیاندازیم، درخواهیم یافت که چتر پدیده مد بر سر گسست یا انسجام اجتماعی باز است و تحولات متأثر از مدسازی با تکیه بر عناصر فرهنگی جوامع گوناگون خواهد توانست هم به ایجاد گسست‌های اجتماعی منتج شود و هم موجبات انسجام اجتماعی را فراهم آورد.
به طور مثال، مسئله انتخاب لباس فرم برای دانش‌آموزان در سایه تجلی نظریه "وحدت در عین کثرت" یا تلاش برای مدسازی بر پایه تنوع طرح و رنگ برای لباس اجتماع آحاد مردم در مسیر تحقق نظریه "کثرت در عین وحدت"، یکی از همان بزنگاه‌های توجه به این مهم است که برایند مد هر قدر هم گوناگون، نباید به گسست اجتماعی منجر شود، بلکه باید مانند دیگر فاکتورهای اجتماعی به انسجام اجتماعی و وحدت و هم‌بستگی جامعه ختم شود و این در حالی بوده که در جامعه امروز ایران، جلوه و نمود ظاهری بسیاری از گسست‌های اجتماعی و شکاف میان نسلی در جریان مد و پوشش، مشهود و متجلی است.
جنبه دیگر این موضوع به مسئله رابطه میان گروه‌های مرجع و مد بازمی‌گردد؛ آنجا که مد می‌تواند گروه مرجع تولید کند یا متأثر از گروه‌های مرجع باشد و این مهم در شرایطی مورد مداقه است که گروه‌های مرجع در فرایندهای اجتماعی نقش بسزایی دارند.
همان میزان که دانش‌آموزان به شکلی ناخودآگاه برآنند تا کنش‌های اجتماعی خودشان را مطابق گروه‌های مرجع همچون فرهنگیان سامان دهند، گروه‌های مرجع نیز با علم به این مهم که مد الگویی ناپایدار و غیر فراگیر است و هنجار امری پایدار و فراگیر به شمار می‌رود، باید تلاش کنند تا بر اساس متغیرهای متفاوت پوشش، از ارزش‌های مبتنی با فرهنگ حاکم، حفاظت و پاسداری کنیم.
به‌هرروی، التزام به هر قاعده‌ای، چه در سطح نظر یعنی باورها و ارزش‌ها، چه در سطح عمل یعنی هنجارها و چه در لایه پایین‌تر و زودگذرش یعنی مد، الزامات و محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند که این الزامات و محدودیت‌ها گاه ممکن است به متغیرهای بیولوژیک و طبیعی برگردد یا این‌که خاستگاه اجتماعی داشته باشد.
بنابراین در طراحی، تولید و مصرف لباس باید ترکیبی از متغیرهای مختلف را موردتوجه قرار داد. مثلاً از حیث متغیرهای اجتماعی، اگر پوشش را نظام‌واره تصور کنیم باید توجه داشته باشیم که هر نوع لباسی برای هر قشر از جامعه مناسب نبوده و هر مدی برای هر سن یا هر موقعیت خانوادگی مناسب نیست. تولید و توزیع مد، یک عمل است و هر عملی حامل معناست. همچنین معنایابی و معناکاوی نه یک عمل ذوقی شخصی، بلکه یک فرایند اجتماعی است و مانند تمام مؤلفه‌های فرهنگی و پدیده‌های اجتماعی الزامات خاص خود را دارد که باید در تعیین سرنوشت موضوعات فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.