سرویس مد و لباس هنرآنلاین: در سال‌های اخیر طرح "با افتخار، ساخت ایران" به‌منظور حمایت از تولیدات داخلی و رونق چرخۀ اقتصادی صاحبان صنعت و برند پارچه و لباس ایرانی در حال اجرا است.
با وجود آن که به دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌های تکنیکی و فنی موردنیاز، این طرح تا رسیدن به نقطه مطلوب و هدف غایی راه زیادی در پیش دارد، اما خوشبختانه، پیاده شدن این طرح در جامعه مصرف داخلی موجب فرهنگ‌سازی در میان آحاد مردم برای استفاده فراگیر از پارچه و لباس تولید داخل و حمایت از بازار کار و صنوف فعال مرتبط با این حوزه شده است.
عبدالرضا نیک‌نژاد مدیرعامل شرکت و صاحب برند جامینه تولیدکننده تخصصی پوشاک مردانه درباره اجرای این طرح و ملزومات تحقق آن و همچنین راهکارهای فرهنگ‌سازی در جامعه به‌منظور ترغیب مصرف‌کنندگان داخلی برای خرید و استفاده از تولیدات داخلی به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: صنعت پوشاک و رونق و افول تولید در آن، رابطۀ مستقیمی با مزیت‌های منطقه و هر قوم دارد؛ تصور من و بسیاری از فعالان این عرصه این است که مزیت‌های منطقه‌ای و قومیتی در کشور ما برای رونق این صنعت بسیار بالاست، زیرا هم از نظر سلیقه، مد و رنگ در سطح قابل قبولی قرار داریم و در این زمینه سلیقۀ بسیار مترقی وجود دارد و تجربه نشان داده است که ایرانیان در مورد پوشش، رنگ و شکل لباسی که می‌پوشند بسیار حساس هستند.
او تصریح کرد: صنعت پوشاک، در بحث اشتغال‌زایی، ازجمله صنایعی است که به نسبت سایر صنایع نیاز به هزینه‌‌‌های کمتری دارد و به ازای هر فرد که قرار است برای او در این صنعت اشتغال‌زایی شود یک‌پنجم و یا یک‌دهم سایر صنایع نیازمند بودجه است. با این حال، این صنعت نیاز به امنیت نسبی برای تداوم تولید و اشتغال دارد، زیرا نوع ارتباط مشتری با این صنعت و بازار کار و مصرف متفاوت با بسیاری از صنایع موردنظر است؛ معمولاً مشتریان صنعت پوشاک مخاطبان ثابت یک برند و یا یک شرکت خاص هستند که هم خود را با تولیدات آن شرکت ازنظر طرح و دوخت و مدل سازگار کرده‌اند و هم این اطمینان خاطر را یافته‌اند که قیمت تمام شد لباس و پوشاکی که از یک برند خاص می‌خرند مقرون‌به‌صرفه است.
مدیرعامل شرکت و صاحب برند جامینه اذعان داشت: صنعت پوشاک، صنعتی دائمی و مستمر است و این‌گونه نیست که در برهه‌ای از زمان شاهد رونق تولید در آن باشیم و با اشباع بازار تولید را متوقف کنیم.
نیک‌نژاد در ادامه بیان کرد: با چنین فرضی مشاهده می‌شود که این صنعت دارای طبیعتی است که نیاز به نظم و ثبات نسبی دارد و مؤلفه‌هایی را باید در برقراری این نظم نسبی موردتوجه قرارداد؛ پارچه، خرج کار، مدل، طرح، دوخت، ماشین‌آلاتی که درزمینه تولید مورداستفاده قرار می‌گیرند همه و همه ازجمله مؤلفه‌هایی هستند که در توفیق این صنعت دخیل هستند و باید نظم و ارتباطی منطقی میان آن‌ها به وجود آید.
او با اشاره به اینکه ما شاهد تنوع بسیاری در بازار پوشاک، از طراحی و تولید تا عرضه و فروش، هستیم تصریح کرد: پارچه‌فروش، خرج کار فروش، کارگاه و کارخانه تولید و ... گستره وسیعی از مناسبات و روابط کاری و حرفه‌ای را پدید آورده است که همان‌طور که گفته شد باید میان آن‌ها نظم نسبی و منطقی برقرار شود. البته، باید گفت به دلایلی شاهد این نظم در صنعت پوشاک نیستیم و، درنتیجه، بازار پوشاک و البسه در کشور آن‌گونه که انتظار می‌رود قانونمند نیست.
این فعال صنعت پوشاک گفت: متأسفانه، مهم‌ترین معضلی که صنعت و بازار پوشاک را تهدید می‌کند قاچاق در این عرصه است. کالایی که در وضعیت نابسامان بازار به شکل قاچاق وارد می‌شود و، همچنین، مواد اولیه‌ای که در چنین شرایطی از راه قاچاق وارد و در تولیدات داخلی استفاده می‌شود، موجب بی‌ثباتی و التهاب در صنعت پوشاک و بازار مصرف آن می‌شود؛ به‌ویژه مواد مصرفی قاچاق، که اگر قرار باشد از راه قانونی وارد شود و به‌عنوان مواد مصرفی در صنعت پوشاک استفاده شود قیمت تمام‌شده آن بسیار بالا خواهد بود، ضمن آنکه معطلی‌های چندماهه گمرکات را نیز باید به آن افزود.