سرویس مد و لباس هنرآنلاین: اسلام دین وسط است و برای درک و شناخت زیبایی و ویژگی‌های آن در اسلام، ضرورت دارد که دیدگاه متعادل مورد توجه قرار گیرد.

نگاه تعادلی به اسلام، برآیند بسیاری از ظرافت‌های زندگی مادی و معنوی مسلمانان است بدین نحو که تعادلی را که قرآن کریم برای دنیا و آخرت‌گرایی معرفی کرده است، به‌عنوان شالوده سبک زندگی موردپذیرش مسلمانان قرارگرفته است.

به اشارتی دیگر، اسلام در بین دو دین یهود و مسیحیت، دین وسط است و از دنیاگرایی و آخرت‌گرایی به‌عنوان دو گرایش مستقل و جدای از هم فاصله دارد و آن را توصیه نمی‌کند و به‌صراحت تأکید دارد که رهبانیت در اسلام نیست.

با این وصف یکی از بارزترین وجوه هستی در طبیعت و انسان، زیبایی است که شامل تجلی دنیایی یا بیرونی است و موضوع حُسن نیز شامل زیبایی‌های درونی و عالم معانی و صفات حمیده است.

ثمره و حاصل زیبایی و خیر، حُسن است و حُسن نیز دارای مراتبی است تا به کمال برسد و لایق بهترین‌ها شود که نهایت آن خوبی‌ها در اسماء صفات حق‌تعالی قرار دارد که با ترکیب کلمه "اَحسَن" نظیر اَحسَن الخالِقین..." در قرآن و متون ادعیه آمده است.

اسماء الهی و زیبایی نام‌ها و صفات الهی که به‌طور عام شامل زیبایی و ملزومات آن می‌شود؛ از لطافت و جامعیت حیرت‌انگیزی برخوردار است مانند جَمیل، مُزین، کمال، خیر، جمال، مُصور، خالق، مَبدا (ابداع‌کننده) و ... خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و به عبارتی تمام زیبایی‌ها به او بازمی‌گردد و در حقیقت بازگشت همگان به راه اوست او خریدار خیر و خوبی و حُسن است و در این سوداگری و بازار معرفت، تنها بهشت برین و دیدار حضرت دوست می‌تواند، بهای ارزشمند مؤمنان باشد تا با هزاران شکوفه‌های حسن و زیبایی بهشت جاویدان را بسازند...در مقابل حقیقت وجود حُسن و زیبایی، زشتی و شر از امور عدمی به شمار می‌روند.

با این نگرش و بر مبنای فطرت و عقل و دین؛ زشتی‌ها به‌طور عام و خاص نهی شده‌اند. مسلمانان همواره توصیه به‌اعتدال در رفتار، کردار و جلوه‌های ظاهری خویش شده‌اند و زشتی و بی‌تعادلی در معادلات زندگی و سطوح مختلف زندگی فردی و خانوادگی و فضاهای شهری و مناسبات اجتماعی و غیره  به‌عنوان رفتار غیر اسلامی نمود دارد.

جلوه‌های زیبایی و پرهیز از زشتی و بی‌تعادلی را می‌توان به‌خوبی در بین اقوام مسلمان جهان و سنن و فرهنگ و تمدن شهری و شهرنشینی آنان موردمطالعه قرارداد.

با این مقدمه در حقیقت زیبایی در اسلام، راهی به‌سوی برترین‌ها است. زیبایی در ذات خود، سرور بخش و امیددهنده است و سبب تعالی روح و روان می‌شود. در این نوشته، کوشش شده که با توجه به این داده‌ها و درک و فهمی که از زیبایی حاصل می‌شود، قواعدی را جهت هنرمندان و طراحان و تولیدکنندگان پوشاک ارائه کرد.

بدون شک تفکر و تحقیق در مفاهیم قرآنی و فرهنگ انسان‌ساز اسلام، زمینه‌ساز تألیف و خلق ایده‌های نو خواهد شد و هر نظریه جدید نیز زمینه‌ساز خلاقیت و کارآفرینی در عرصه مدو لباس است.

در نگرش اسلامی، تولید برای مصرف در راستای تولید برای تعالی است بدین نحو که تولید مواد و مصنوعات از خوراک و پوشاک و مسکن و غیره، مقدمه حیات بشری است تا با سلامتی و تعادل جسم و روح و روان به تعالی برسد. لذا از این منظر بسیاری از احکام مربوط به تولید و حقوق دیگران و شرایط یک اقتصاد سالم و اخلاقی در اسلام، معنا و مفهوم پیدا می‌کند. طراحی و دوخت پوشاک از منظر دین و رفتار متعادل یک مسلمان، می‌تواند شامل موارد زیر شود:

تناسب داشتن با رفتار و حرکات اندام در زندگی و چگونگی اشتغال

تهیه متاع و مواد پوشاک از پول حلال

رعایت نکات حرمت در جنس پوشاک مانند پرهیز از پشم و پوست حیوانات حرام‌گوشت و غیره

پرهیز از خودنمایی و جلوه‌آرایی نامتعادل

این مطلب برشی بود از مقاله "اهمیت زیبایی‌شناختی پوشش در اسلام و مقایسه آن با مؤلفه‌های مُدگرایی غربی" که در روزهای آتی بخش‌های دیگری از آن منتشر خواهد شد.