سرویس مد و لباس هنرآنلاین: کیوریتوری دانشی است که بیشتر در حوزه هنرهای تجسمی موردتوجه قرار می‌گیرد. فرهنگی هنری که متأسفانه در کشور ما وظایف مختص آن تخصص به افراد غیرمتخصص سپرده می‌شود و همین امر آسیب‌هایی به دنبال دارد.
کیوریتور در حقیقت جریان‌های هنری را هدایت می‌کند و این جریان تااندازه‌ای دارای اهمیت است که در کشورهای خارجی تا مقطع دکتری، رشته‌ای دانشگاهی برای آن در نظر گرفته شده است.
در دنیا موزه‌های مشهور و گالری‌های هنری کیوریتورهای متخصص خود را دارند و برپایی نمایشگاه‌ها نیز از مدیریت زمان گرفته تا چیدمان صحیح آثار، نحوه نگارش استیتمنت، چاپ کاتالوگ، انتخاب موضوع و غیره به این افراد واگذار می‌شود.
و اما اگر بخواهیم در راستای برپایی رویدادهای موفق در عرصه مد و لباس گام برداریم، شاید بهتر باشد بخش اعظمی از کار را به دست کاردان آن یعنی کیوریتور بسپاریم.
شاید یکی از عوامل برگزار نشدن نمایشگاه‌های آن‌چنان موفق در حوزه مد و لباس مربوط به همین کم‌توجهی‌ها به مقوله کیوریتوری شود.
در تبیین تاریخچه کیوریتوری آمده است: "تاریخچهٔ نمایشگاه‌گردانی به تکنیک‌هایی برمی‌گردد که مارسل دوشان به سال ۱۹۳۸ در اجرای نمایشگاه بین‌المللی سوررئالیست‌ها در پاریس به‌کار برد. این تکنیک‌ها ترفندهایی ساده و هوشمندانه برای تأثیر فوری، شدید و غریب بودند که دوشان به آن‌ها احتیاج داشت، به‌منظور ارائهٔ آثار سوررئالیست‌ها در بیرون از موزه و فضای آکادمیک و نظام سنتی متداول. آثاری که بر این بیرون ماندن اصرار داشتند. هنوز هم نمایشگاه‌گردانی معاصر همین دغدغه‌ها را دارد. هانس اولریش اوبریست در کتاب خود شیوه‌های هنرگردانی نشر حرفه هنرمند ترجمه کتایون یوسفی دراین‌باره می‌گوید: ریشهٔ لاتین کلمه "ٔCurare" به معنی مراقبت کردن است. در رم باستان Curatore خادمِ شهری بود که وظایف پیش‌پاافتاده اما مهم و ضروری مثل نظارت بر تأسیسات عمومی، گرمابه و فاضلاب را بر عهده داشت. در قرون‌وسطی که بُعد متافیزیکی انسان مورد تأکید قرار گرفت، Curatus به‌مثابه کشیشی بود که از روح انسان مراقبت می‌کرد. تا اواخر قرن هجدهم Curator معنای مراقبت از یک بخش موزه را پیدا کرد. در طول اعصار از این ریشه، انواع مختلف مراقبت استنباط شده، اما گونهٔ معاصرش همان معنای نیای باستانی را دارد: کاشتن، عمل آوردن، هرس کردن و کمک به مردم برای آنکه زندگی و محیط مشترک‌شان را بهبود دهند."
به هر حال به نظر می‌رسد توجه به این دانش در حوزه مد و لباس اهمیت ویژه‌ای دارد و حتی اگر قرار است بخش دولتی نیز متولی برپایی یک رویداد باشد، با توجه به نقش پررنگ این تخصص، زمینه برای تربیت کیوریتورها را فراهم آورده و در ادامه از تخصص آن‌ها برای برپایی هر چه‌بهتر رویدادها بهره گیرد.
طی این سال‌ها، نقدهای بسیاری به چیدمان و نحوه برگزاری نمایشگاه‌های حوزه مد و لباس وارد بوده که این امر ناشی از واگذاری کلیه امور اجرایی رویدادها به دبیر جشنواره‌ها است؛ دبیرانی که هرچند تسلط لازم و کافی بر موضوع دارند، اما فاقد نگاه اجتماعی و هنری لازم برای بخش اجرایی کار هستند.
کیوریتور با تکیه بر دانش خود کمک می‌کند تا میزان استقبال از یک رویداد هنری به حداکثر رسد پس نظر به این اصل، احتمال آن وجود دارد که نه‌فقط تبلیغات بلکه نبود کیوریتورهای مسلط به حوزه فشن ازجمله دلایل عدم استقبال مناسب از این رویدادها است.
در همین راستا، خوانش کتاب "شیوه‌های هنرگردانی" اثر اولریش اوبریست به برگزارکنندگان رویدادهای نمایشگاهی و جشنواره‌ای در حوزه مد و لباس توصیه می‌شود.