سرویس مد و لباس هنرآنلاین: با مروری بر ادوار برگزاری جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر درمی‌یابیم که این رویداد تا اندازه‌ای توانسته است حرکت مد را به سمت تطابق با نیازهای جامعه معاصر سوق دهد و با برداشتن گام‌هایی در راستای تحول در طراحی لباس، نگاه عموم جامعه را به سمت دگرگونی در شیوه زندگی مدرن با حفظ جنبه‌های تصویری سنت، آداب‌ورسوم معطوف کند.
دوشنبه 19 آذرماه هم نشست هم‌اندیشی طراحان و تولیدکنندگان با عنوان کارگاه توجیهی بخش طراحی لباس هشتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر در مرکز همایش‌های بین‌المللی رایزن در تداوم همین دیدگاه برپا شد، چرا که جشنواره مد و لباس فجر از آغاز تاکنون بر این باور بوده است که هرچند طراحی لباس یک مقوله فردی است، اما همواره در تلاش است در مسیر کسب شأن اجتماعی مصرف‌کنندگان گام بردارد و دیگر بار توجه آحاد مردم را به سمت رسالت‌های خود در مسیر اعتلای ارزش‌های انسانی جلب کند.
این رویکرد که نشئت‌گرفته از نگاه مدیران فرهنگی کشور در سال‌های پس از انقلاب اسلامی است، قصد دارد سیمای فرهنگی و توجه به خویشتن را به مد بازگرداند و با بخشیدن ساختار منطقه‌ای به تولید و مصرف، از بسیاری از مخاطرات دینی و عرفی حاصل از تحرک کالاها در جهان بکاهد.
بدون شک لازم است این خواسته و باور را هم‌راستا با عمیق‌ترین ارزش‌های فرهنگی ایرانی و اسلامی دانست که در آن‌ها تمرکز بر خودباوری فردی، عدم تقلید از دیگران، تلاش برای نگرشی عالمانه به هستی و زندگی و افقی برتر از روزمره‌گرایی و عمل در راستای اعتلای فردی، هسته کانونی آن را تشکیل می‌دهد.
توجیه جامعه طراحان و تولیدکنندگان مد و لباس کشور در آستانه برپایی هشتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر گویای این خواسته است که تغییر در پوشش افراد و دگرگونی آن باید به‌تناسب تغییر اعتقادات، بوم و شیوه زیست و پیشرفت تکنولوژی پیش رفته و منجر به تعدیل میان هزینه و بها به‌تناسب قدرت خرید مردم، سازمان‌دهی ابعاد پوشاک بر اساس ارگونومی عمومی انسانی و تلاش برای مدیریت بازار، مبنی بر ایجاد عطش تازه برای تهیه البسه جدید و دور انداختن نمونه‌های قدیمی به‌منظور تداوم چرخه تولید بود.
با وجود تمامی این موارد و موضوعات مطرح‌شده که دلیلی بر ضرورت توجیه جامعه مدساز در ایران است، باید پذیرفت مقوله سبک‌های مختلف یا به تعبیر عمومی مد، وارد مرحله تازه‌ای شده و به‌واسطه تعاریف مبتنی بر صنعت در این حوزه، طراحان به‌عنوان ابزاری در خدمت صنعت می‌توانند در راستای پاسخگویی به نیاز آن‌ها حرکت کنند.
البته یادآوری این مهم نیز ضرورت دارد که بخش دولتی اگر تا به این اندازه دغدغه توجیه جامعه طراحان را دارد، باید این را بداند که این فعالان به‌نوبه خود بر تمام آنچه طی این سال‌ها در فراخوان جشنواره‌ها عنوان شده واقف هستند، اما با ورود قدرت‌های نوین اقتصاد جهانی همچون ترکیه، چین، هند و کشورهای آسیای جنوب شرقی به بازار تولید و توسعه صنعت پوشاک و نساجی جهان، مسائلی مانند بیکاری‌های فراگیر با جذب سرمایه‌گذاری‌های غیر ایرانی، امروزه نوعی رقابت نابرابر میان فعالان داخلی و خارجی را سبب شده که چه‌بسا وجود این عوامل و نه تلاش طراحان و تولیدکنندگان دست‌به‌دست هم داده و نام ایران را از لیست کشورهای صاحب صنعت مد در جهان حذف کند.