سرویس مد و لباس هنرآنلاین: علی قلعه‌قوند، مدیر یکی از نخستین برندهایی است که در زمینه طراحی و تولید محصولات حجاب فعالیت می‌کند و در مجموعه "نگار" واردات مستقیم پارچه، طراحی، تولید و توزیع محصولات را در زمینه بر عهده دارد.

او معتقد است هیچ راهکار صادراتی در حوزه این محصولات وجود ندارد و با این وضع تعرفه‌ها و نظام فروش فعلی، قطعاً صادراتی اتفاق نخواهد افتاد. در شرایط کنونی حتی چادر از کشورهای کویت و امارت، دوخته شده وارد ایران می‌شود و این یعنی ما نه تنها برای صادرات مزیت نداریم بلکه تبدیل به مقصدی برای ورود کالاهای مربوط به عفاف و حجاب شده‌ایم.

مشروح گفت‌وگو با مدیرعامل برند "نگار" را در ادامه بخوانید:

آقای قلعه‌قوند از سابقه کاری خود بگویید و توضیح دهید برند "نگار" در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کند؟

پدر من بیش از 50 سال و برادر بزرگترم حدود 30 سال در این حرفه مشغول به کار بودند و من هم حدود 20 سال است درگیر پارچه‌فروشی هستم. تولید محصولات حجاب تقریباً از سال 84 به طور رسمی کلید خورد. در آن سال پوشش جدید جامعه خواهان بیشتری پیدا کرد و تولیدکننده‌ها بیشتر به سمت تولید این نوع محصولات رفتند. یکی از اولین برندهایی هم که به سمت تولید محصولات حجاب رفت، برند "نگار" بود. این برند با سرپرستی خانوادگی ما شروع به تولید محصولات حجاب اسلامی کرد. آن موقع فضا برای فعالیت مناسب‌تر بود و رقبا کمتر بودند. ما کارمان را با تولید محدود شروع کردیم و به لطف خدا محصولات با کیفیتی ارائه دادیم و توانستیم به سرعت در جذب مشتری پیشرفت کنیم. مجموعه "نگار" در حال حاضر واردات مستقیم پارچه، تولید محصول و توزیع محصولات خودش را به عهده دارد. ما در یک برهه‌ای به کشور عراق صادرات داشتیم و الآن بیش از صد عامل فروش در بسیاری از شهرستان‌های ایران داریم.

در حال حاضر صادرات ندارید؟

خیر. متأسفانه به دلیل سیاست‌هایی که وجود دارد، صادرات‌مان به طور کلی متوقف شده است. از زمانی که تعرفه پارچه چادر مشکی افزاش پیدا کرد، قیمت تمام شده پارچه‌ برای ما بالا رفت و ما مزیت صادراتی‌مان را از دست دادیم. یک بازار صادراتی هم که داشتیم به طور کلی از دست رفت.

یکی از مشکلاتی که صاحبان برند در ایران از آن گلایه دارند، وضعیت بیمه و مالیات است. به عنوان مدیرعامل یک برند عفاف و حجاب، تأثیر بیمه و مالیات بر فعالیت‌های برند نگار را چطور می‌بینید و فکر می‌کنید از چه طریقی می‌توان مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد را کاهش داد؟

الآن غالب محصولاتی که در صنف ما تولید می‌شود توسط تولید‌کننده‌هایی است که به اصطلاح، تولیدکنندگان خانگی هستند. خانم خانه‌داری که دو تا چرخ دارد و محصولی را تولید می‌کند و یک جای خاصی هم براش فروشش دارد، اسمش می‌شود تولیدکننده خانگی. اگر این افراد بخواهند از حالت تولید خانگی خارج شوند و به سمت تولیدات صنعتی بیایند، مجبور هستند قوانینی که برای تولید و کسب و کار وجود دارد را رعایت کنند و بیمه و مالیات بپردازند. ما یک تعداد کارگر اصلی در کارگاه‌مان داریم که همه بیمه هستند. هزینه بیمه برای یک تولیدکننده که بازار وسیعی هم در ایران ندارد، واقعاً هزینه بسیار سنگینی است. ما سالانه حدود 30 میلیون تومان هزینه بیمه کارگران‌مان را پرداخت می‌کنیم. مالیات هم هر سال متفاوت است. ما هم برای فروشگاه مالیات پرداخت می‌کنیم و هم برای کارگاه. البته یک ایرادی هم در ساختار خود مجموعه ما وجود دارد. ما ساختار یک پارچه‌ای نداریم، یعنی تولیدمان خارج از تهران انجام می‌شود و فروشگاه‌مان در داخل تهران قرار دارد. در نتیجه ما دو سیستم پرداخت مالیات مجزا داریم و دو پرونده مالیاتی جداگانه.

علی قلعه قوند

وضعیت پرداخت بیمه و مالیات در کشورهای دیگر از جمله کشورهای همسایه چطور است که صاحبان برند در ایران معتقدند پرداخت بیمه و مالیات آن‌ها را متضرر می‌کند؟

شنیده‌ام در کشورهایی مثل ترکیه و کره جنوبی که از نظر صنعت پوشاک توسعه پیدا کند، برندها تا یک مدتی معافیت‌های مالیاتی و بیمه‌ای دارند ولی در ایران خبری از این معافیت‌ها نیست و شما به محض این‌که یک مجموعه‌ای را برای یک فعالیت خاصی افتتاح می‌کنید، اولین جایی که به شما مراجعه می‌کنند، بیمه‌ها هستند. بعد هم باید به اداره مالیات بروید و خودتان را معرفی کنید و بگویید که دارید این فعالیت خاص را شروع می‌کنید. بنابراین شما از روز اول زیر چتر بیمه و مالیات قرار دارد و آن‌ها از شما مطالبه خواهند کرد.

برند "نگار" چقدر تلاش می‌کند در زمینه عفاف و حجاب، تأثیرگذار و مدساز باشد و طرح‌های نوآورانه و بدیع ارائه بدهد؟

شما اگر چرخه کاملی را برای یک واحد تولید و عرضه در نظر بگیرید، یکی از قسمت‌هایی که در هر واحد تولیدی باید فعالیت کند، واحد طراحی است. ما در این زمینه تا به حال چندان قوی عمل نکرده‌ایم و علتش هم این است که به لطف خدا و آن نگاه دقیقی که به بحث کیفیت داشتیم، مشتریان‌مان دائم در حال افزایش بودند و این اجازه را به ما ندادند. مشتریان ما خیلی مواقع در صف انتظار قرار می‌گیرند تا ما کالایی را آماده کنیم و به دست آن‌ها برسانیم. از اواسط سال 84 که ما کارمان را شروع کردیم تا پایان سال گذشته یک سیر صعودی در جذب مشتری داشتیم و این روند در سال 96 تقریباً روی یک لاین ثابت قرار گرفت. در یک سال اخیر نمودار ما رشد صعودی مشتری را نشان نمی‌دهد ولی با نزول مشتری هم مواجه نشده‌ایم و تقریباً روی یک خط ثابت باقی مانده‌ایم. همین ما را به فکر وا داشته که چرخه تولیدمان را کامل کنیم. قطعاً به واحد طراحی و تبدیل نیاز داریم و در حال ایجاد کردنش هستیم که بتوانیم کالاهایی را عرضه کنیم که جدیدتر و به‌روزتر باشد و مخاطب هم آن‌ها را بپسندد. این نکته هم لازم است که بگویم شما در بحث چادر خیلی جای مانور ندارید و چادر مثل مانتو و بسیاری از پوشاک دیگر نیست. ما حدود 15-20 مدل چادر داریم و در این‌ها خیلی نمی‌شود نوآوری خاصی ایجاد کرد.

برند شما محصولات سفارشی هم برای مشتریان طراحی و تولید می‌کند؟

مزون‌هایی هستند که سفارشی تولید می‌کنند ولی ما بیشتر به تولید کالاهایی می‌پردازیم که بانوان به طور معمول و روزمره استفاده می‌کنند. نگاه اصلی‌مان به کیفیت پارچه و دوخت است و به همین خاطر مخاطبان‌مان افزایش پیدا کرده است. مردم وقتی کیفیت پارچه و دوخت برند "نگار" را می‌بینند، مشتری دائمی آن می‌شوند. ما الآن حتی مشتری‌هایی داریم که چادر را پرو هم نمی‌کنند و همین‌طوری می‌خرند و با خودشان می‌برند چون به کیفیت پارچه و ثبات الگو در برند "نگار" اعتماد پیدا کرده است. با اتفاقاتی که در یکی دو سال اخیر افتاده است، ما قطعاً به این سمت می‌رویم که تبلیغات بیشتری از مجموعه "نگار" در سطح شهر داشته باشیم و واحد طراحی‌مان را فعال‌تر کنیم که بتواند طرح‌های جدید ارائه کرده و یا طرح‌های قبلی را اصلاح و به‌روزتر کند و به هدف نهایی‌اش که جلب نظر مشتری است برسد.

علی قلعه قوند

یکی از بحث‌هایی که در حوزه کاری شما حائز اهمیت است، بحث پارچه چادر مشکی است که الآن شما دارید از پارچه خارجی استفاده می‌کنید. چند شرکت و کارخانه نساجی از جمله شرکت نساجی حجاب شهرکرد مدعی هستند که می‌توانند پارچه‌ را با همان کیفیت پارچه‌های خارجی تولید کنند. نظر شما در این مورد چیست؟

غالب پارچه‌ای که ما استفاده می‌کنیم پارچه خارجی است. کشورهای کره جنوبی، چین، ویتنام و اندونزی عمده‌ترین کشورهایی هستند که به ایران پارچه چادر مشکی صادر می‌کنند. شرکت نساجی حجاب شهرکرد در یکی دو سال گذشته کارهای تقریباً مثبتی انجام داده است. ما نمونه‌های اولیه این شرکت را دیده‌ایم و فکر می‌کنم نمونه‌های قابل قبولی هستند. اخیراً با آقای میرمحمدتقی دانایی‌ هشیاری، مدیر عامل این شرکت دیداری داشتیم. به نظرم ایشان آدم کاربلد و توانایی است و می‌تواند کیفیت پارچه‌های ایرانی را ارتقاء بدهد و نمونه‌های بهتری را تولید کند که برای پارچه چادر در ایران قابل استفاده باشد. همین الآن هم طبق آن‌ چیزی که من شنیده‌ام، حدود 5 میلیون متر در سال تولید پارچه مشکی دارند. البته شرکت نساجی حجاب شهرکرد در حال حاضر فقط یکی دو نمونه پارچه 64 در 68 اینچ تولید می‌کند ولی ما برای مصرف معمول در سطح جامعه حداقل 5-6 نوع پارچه و متقال احتیاج داریم.

در سال‌های اخیر استفاده از رنگ‌ در مدهای ایرانی و اسلامی خیلی رواج پیدا کرده است اما در حوزه چادر این اتفاق نیفتاده است و علیرغم این‌که در یک دوره‌ای چادرهای رنگی برای خانم‌ها طراحی شد ولی طراحی و تولید آن چادرها با شکست مواجه شد. فکر می‌کنید ممکن است در این زمینه یک تابوشکنی صورت بگیرد یا چادرهای رنگی در هر صورت خواهان زیادی نخواهند داشت؟

من تحصیل‌کرده دانشکده اقتصاد هستم. استادی داشتم که آن زمان مثال جالبی برای ما زد. ایشان گفت پول‌هایی که مردم برای خرید کالای شما پرداخت می‌کنند، به منزله آرائی است که به کالای شما می‌دهند. در واقع هر برگه اسکانسی که مردم برای خرید یک کالا می‌پردازند، یک رأیی است که به آن کالا می‌دهند. حالا فکر می‌کنم در حوزه عفاف و حجاب، چادرهای رنگی رأی نیاوردند. این چادرها تولید شد و تلاشی هم صورت گرفت که در جامعه جا انداخته شوند ولی برای این نوع پوشش متقاضی وجود نداشت. به همین خاطر آن موجی که به وجود آمد به سرعت فروکش کرد و ادامه پیدا نکرد. ما خودمان هم یک دوره‌ای پارچه رنگی تهیه‌ کردیم اما هرگز تولیدش نکردیم چون متوجه این موضوع شدیم که این موجی که آمده، موجی خیلی قوی‌ای نخواهد بود و استقبالی از پوشش‌های رنگی در حوزه چادر نخواهد شد.

فکر می‌کنید چرا خانم‌های محجبه ایران از ورود رنگ به چادرهای خودشان استقبال نکردند؟

یکی از دلایلش می‌تواند این باشد که خانم‌ها صرف رنگ مشکی را به عنوان حجاب تلقی می‌کنند. الآن چادر رنگی از جهت عرفی و عادت مردم، مقبولیت بالاتری نسبت به چادرهای رنگی دارد. من فکر نمی‌کنم چادر رنگی در آینده هم با مقبولیت چندانی مواجه شود.

ورود به بخش صادرات هم جنبه فرهنگی دارد و هم جنبه اقتصادی. در ابتدای صحبت‌تان اشاره کردید که مدتی محصولات‌تان را به عراق صادر می‌کردید ولی الآن صادرات ندارید. قصد ندارید محصولات‌تان را به شکل جدی‌تری به کشورهای خارجی صادر کنید؟

یک دوست بازرگان چیره‌دست داشتم که می‌گفت بازار صادراتی عرصه مد و لباس، بازار انسان‌های زرنگ و آدم‌هایی است که برنامه خاصی برای فروش محصول‌شان دارند. ما متأسفانه همه مزیت‌های نسبی خودمان را برای صادرات این بخش از بین برده‌ایم و به همین خاطر خیلی نمی‌توانیم انتظاری از صادرات داشته باشیم. ما اگر بخواهیم پارچه‌ای را در داخل کشور تولید کنیم، قیمتش چیزی نزدیک به پارچه وارداتی خواهد بود چون کارخانه می‌گوید نخی که من با آن دارم پارچه تولید می‌کنم، نخ وارداتی است و ضمن این‌که باید ارزش افزوده و هزینه گمرک هم بپردازم. بنابراین برای این پارچه هیچ امتیازی صادراتی هم وجود ندارد. ما خودمان هیچ راهکار صادراتی برای پارچه‌های‌مان ایجاد نکرده‌ایم. با این وضع تعرفه‌ها و این نظام فروش، قطعاً صادراتی اتفاق نخواهد افتاد. ما الآن واردکننده چادر هستیم. شاید باورتان نشود که چادر از کشورهای کویت و امارت، دوخته شده وارد ایران می‌شود. یعنی ما نه تنها برای صادرات مزیت نداریم بلکه تبدیل به مقصدی برای ورود کالاهای مربوط به عفاف و حجاب شده‌ایم و کالاهای آماده و دوخته شده مربوط به عفاف و حجاب به ایران وارد می‌شود. ما باید در سیستم و سیاست‌گذاری خودمان تغییر عمده ایجاد کنیم. مدت‌ها پیش به یکی از مسئولین گفتم شما فقط نمایشگاهی ایجاد کنید تا ما حداقل کالاهای‌مان را در آن معرفی کنیم. متأسفانه از این اتفاق‌ها هم نمی‌افتد.

علی قلعه قوند

در حال حاضر بستری برای معرفی شدن کالاهای شما وجود دارد؟

هیچ اتفاق و هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است و از دست خود ما هم کاری بر نمی‌آید که بخواهیم به طور خودجوش یک اتفاقی را رقم بزنیم. ما در داخل کشور آن‌قدر معضل و مشکل داریم که نمی‌توانیم به بازار صادراتی بپردازیم و به کشورهای همسایه برویم و کالای‌مان را معرفی کنیم. ترکیه که خودش یکی از بزرگترین صادرکنندگان این نوع محصول به عراق است. بنابراین اصلی‌ترین بازاری که ما می‌توانیم داشته باشیم، عراق است که اگر سرمایه‌گذاری اتفاق بیفتد، قطعاً کشور عراق می‌تواند بخشی از تولید ما را به خودش جذب کند.

برنامه‌های آتی برند "نگار" چیست و امسال قرار است چه اتفاقاتی را رقم بزنید؟

همان‌طور که صحبتش را کردیم، با اتفاقاتی که در بازار پوشاک افتاده است، طبیعتاً مجموعه ما هم به فکر توسعه بازار و بازاریابی خودش است. اصلی‌ترین برنامه‌های امسال ما مربوط به تبلیغات و طراحی محصولات جدید است. بیشتر سعی داریم بخش تبلیغات و طراحی‌مان را فعال‌تر از قبل کنیم. سال‌های قبل فعالیت‌های مختصری در این زمینه انجام دادیم ولی طبیعتاً کافی نبود. ما ساختمان جدیدی را برای مجموعه در نظر گرفته‌ایم که مجهزتر و کامل‌تر است و می‌توانیم فروش‌مان را به آن‌جا منتقل کنیم. نفرات جدیدی هم به مجموعه اضافه می‌شوند که بتوانیم سرویس بهتری به مشتریان فعلی‌مان بدهیم و مشتریان جدیدتری هم داشته باشیم.

چه نوع تبلیغاتی و چه رسانه‌هایی می‌توانند بیشترین کمک را به شما بکنند تا به آن هدف و چشم‌اندازی که به دنبالش هستید نزدیک‌تر شوید؟

طبیعتاً تمام ابزارهای تبلیغاتی می‌توانند مفید باشند. از رسانه ملی گرفته تا فضای مجازی و رسانه‌های مکتوب. همه این‌ها در رشد فرهنگ تأثیرگذار هستند ولی متأسفانه در سال‌های اخیر در رسانه ملی و جاهای دیگر بر ضد عفاف و حجاب تبلیغ شده است. مثلاً شما می‌بینید که شخصیت‌های محجبه سریال‌ها عموماً از نظر سطح سواد، وضعیت مالی، وضعیت فرهنگی و فعالیت‌های اجتماعی در سطح پایینی هستند و این بدترین تبلیغ بر ضد فرهنگ عفاف و حجاب است. اگر قرار است تبلیغی برای پوشش اسلامی و فرهنگ عفاف و حجاب صورت بگیرد باید هوشمندانه و هدفمند باشد. یعنی یک تیم روان‌شناسی، اقتصادی و سیاسی جمع شوند و تبلیغ هدفمند و هوشمندانه حجاب را انجام بدهند. رسانه ملی یکی از ابزارهایی است که می‌تواند به مقوله فرهنگ‌سازی در زمینه عفاف و حجاب کمک کند ولی متأسفانه با تعرفه‌های تبلیغاتی وحشتناکی که وضع کرده‌اند، برندهایی همچون "نگار" نمی‌توانند به این رسانه نزدیک شوند و محصولات‌شان را در آن‌جا تبلیغ کنند. بیلبوردهای شهری هم که با تعرفه‌های بالا در اختیار برندهای خاص قرار می‌گیرند.

در همه جای دنیا رایج است که برای تبلیغ پوشاک از چهره‌های شناخته‌شده استفاده می‌کنند. شما قصد ندارید برای تبلیغ محصولات‌تان به سراغ چهره‌های معروف بروید؟

شما هر کار تبلیغاتی که می‌خواهید انجام بدهید، در درجه اول باید به هزینه‌هایش توجه کنید. هزینه‌های این کار بسیار بالا است و تا جایی که من از مجموعه‌های خصوصی شناخت دارم، آن‌ها هم نمی‌توانند از عهده‌ی پرداخت هزینه‌های استفاده از چهره‌های معروف بر بیایند. معمولا سلبریتی‌ها برای این کار مبالغ بالایی را طلب می‌کنند که این مبالغ تا حدی از عهده‌ی ما خارج است. من در این زمینه تبلیغات موثرتری را سراغ دارم و اگر کسی حاضر باشد روی آن سرمایه‌گذاری کند، ما می‌توانیم از تبلیغات هدفمند‌تری بهره‌مند شویم. طیف خاصی از افراد جامعه متقاضی محصولات حجاب هستند و من فکر می‌کنم با هزینه‌ خیلی پایین‌تر می‌توانیم برای آن طیف خاص، تبلیغات هدفمند داشته باشیم.

به برگزاری نمایشگاه قرآن در ماه مبارک رمضان نزدیک شده‌ایم، این نمایشگاه چقدر به برند شما کمک کرده است که چرخ برندتان از مسیر این نمایشگاه بگذرد؟ برگزاری این رویدادها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

تا جایی که یادم است تا حدود ۳ سال پیش، بازید از این نمایشگاه یکی از هیجان‌انگیزترین اتفاقاتی بود که در ماه مبارک رمضان برای بسیاری از خانواده‌ها اتفاق می‌افتاد. من هم از فضای موجود در نمایشگاه لذت می‌بردم اما نمی‌دانم در ۴-۳ سال اخیر چه اتفاقی افتاده است که آن همه شور و علاقه بازدیدکنندگان فروکش کرده است. کیفیت برگزاری نمایشگاه قرآن در این سال‌ها به شدت پایین آمده است و بعضی از غرفه‌های تبدیل به غرفه فروش شده‌اند. تبلیغات برای نمایشگاه قرآن خیلی کم صورت می‌گیرد. برنامه‌های جانبی نمایشگاه ضعیف شده است و در نتیجه استقبال مردم با روند نزولی مواجه شده است. طبیعتاً حضور در نمایشگاه قرآن برای تمامی تولیدکنندگان محصولات حجاب مهم خواهد بود. برندهایی که نیاز به نقدینگی دارند، می‌توانند تا یک حدی نقدینگی‌شان را در این نمایشگاه تأمین کنند. مجموعه‌هایی هم مثل مجموعه "نگار" هستند که خیلی نیازی به فروش نقدینگی در نمایشگاه قرآن ندارند و به دنبال اهداف دیگری از جمله جذب مشتریان عمده و عمومی و معرفی محصولات جدید می‌گردند. خیلی دوست ندارم این را بگویم اما در نمایشگاه سال گذشته اتفاق خیلی بدی افتاد که باعث دل‌گیری بعضی از تولیدکنندگان مطرح در حوزه عفاف و حجاب شد‌. متأسفانه نحوه چینش غرفه‌ها در نمایشگاه خیلی بد بود. تعداد زیادی از برندهای معروف را در جایی قرار داده بودند که مخاطبین دسترسی خوبی به آن‌ها نداشتند. در عوض خیلی از پارچه‌فروش‌های مولوی را در بهترین مکان نمایشگاه جانمایی کرده بودند. امیدوارم امسال با تدبیری که متولیان خواهند داشت، مشکلات به حداقل برسد و نمایشگاه پرشوری را شاهد باشیم که بتواند مخاطبین زیادی را جذب کند.

و سخن پایانی؟

ما در برند "نگار" بر حفظ پوشش اسلامی تأکید بسیار داریم. ما به کیفیت پارچه و دوخت توجه می‌کنیم و دوست داریم چادری ساده، با کیفیت و راحت ارائه کنیم تا بانوان بتوانند از آن‌ برای رفت و آمد روزمره در سطح شهر استفاده کنند. قطعاً با لطف الهی برای پیش‌برد برندمان در سال جدید برنامه‌های تبلیغاتی زیادی خواهیم داشت و برند را به طور کمی و کیفی توسعه خواهیم داد. امیدواریم بتوانیم نیازی از بانوان کشورمان را برآورده کنیم و رضایت آن‌ها را به دست بیاوریم.