سرویس مد و لباس هنرآنلاین: نشست "جایگاه و نقش لباس در ادیان قدیم" از سلسله نشست‌های هفتمین جشنواره مد و لباس فجر با سخنرانی هادی وکیلی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.

وکیلی در این نشست با تأکید بر جایگاه و نقش لباس در ادیان قبل از اسلام همچون زرتشت، مسیحیت و یهودیت بیان کرد: زرتشت در سده ششم قبل از میلاد زیسته و با کوروش هخامنشی هم دوره بوده و زادگاه و محل بعثت این پیامبر هم ایران بوده است.

او تصریح کرد: پژوهش در پیشینه لباس و پوشش در ایران معاصر زرتشت، نشان می‌دهد که زنان ایران زمین از زمان مادها حجاب کاملی شامل پیراهن بلند چین‌دار، شلوار تا مچ پا و چادر و شنلی بلند بر روی لباس‌ها داشته اند.

این مدرس دانشگاه افزود: آنچه اکنون با عنوان کلی لباس از آن یاد می‌شود در متون دینی این ادیان در قالب تعابیری از قبیل ستر و حجاب بازنمایی شده که بر چارچوبی خاص از پوشش زن تأکید دارد.

وکیلی با اشاره به اینکه زنان در زمان مادها و به خصوص ساسانیان که مقارن با حاکمیت دین زرتشت است دارای پوشش کامل بوده‌اند اظهار داشت: آئین سدره پوشی و کشتی در دین زرتشت هم به مقوله لباس مربوط است و برابر با یک روش کهن و پذیرفته شده باستانی با پوشیدن لباسی خاص همراه است.

سرپرست پژوهشکده غرب شناسی و علم پژوهشی اذعان داشت: التزام عملی زنان یهودی به رعایت سرسختانه پوشش از دیرباز تاکنون جای تردید باقی نمی‌گذارد. در تورات از چادر و برقع و روبنده‌ای که زنان با آن سر و صورت و اندام خویش را می‌پوشانده‌اند به صراحت یاد شده است.

 او گفت: بنا بر نظر ویل دورانت، مورخ مشهور، اگر زنی به نقض قانون یهود می‌پرداخت، مثلا بدون سرپوش به میان مردم می‌رفت در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه زن را طلاق دهد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با تأکید بر اینکه نقش حجاب در سه دین یهودیت، مسیحیت و زرتشت بر مبنای حفظ حریم در روابط اجتماعی استوار است بیان کرد: در تمامی این ادیان به ویژه یهودیت، در مورد نهی از آرایش و استفاده از زیورآلات در برابر مردان نامحرم سخن بسیار به میان آمده است.

وکیلی افزود: مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد پوشش زنان را تغییر نداد و آن را استمرار بخشید بلکه در مواردی قدم را فراتر نهاد و با تأکید بیشتر وجوه حجاب را مطرح ساخته است.

او با اشاره به اینکه تأکید مسیحیت بر حفظ شریعت یهود و دعوت به تجرد و رهبانیت و تشبه به حضرت مریم (س) در پوشاندن موی سر و بدن چنانچه در نقاشی‌های قدیمی از ایشان و در لباس راهبه‌ها مشهود است، تصریح کرد: لباس در تمامی این ادیان جایگاه خطیری دارد، پر اهمیت است، ملاک دینداری بوده و منجر به حفظ حریم اجتماعی شده است.