سرویس مد و لباس هنرآنلاین: راضیه ابراهیمیان، طراح لباس برند "ابرا" و پژوهشگر لباس‌های تاریخی و اقوام درباره برپایی جدیدترین دوره‌های آموزشی طراحی لباس از سوی موسسه مطالعات هنر اسلامی به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: موضوع هنر اسلامی در تمام حوزه‌ها و گرایش‌های هنری جایگاه ویژه و اهمیت خاص دارد، اما به دلیل برخی غفلت‌ها، شاهد آنیم که تحولات و سیر شکوفایی هنر ایرانی پس از اسلام، آن‌گونه که بایدوشاید مورد اقتباس قرار نگرفته است.

او با اشاره به اینکه لازم است قدم‌های بلندی در مسیر اعتلای فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی برداشته شود، اظهار داشت: شاید موضوع مد و لباس یکی از بهترین گزینه‌ها برای احیای هویت ما باشد و سرمایه‌گذاری روی محتوا و ایده باید در این زمینه جدی گرفته شود.

ابراهیمیان با تقدیر از نگاه ویژه موسسه مطالعات هنر اسلامی در برگزاری دوره‌های آموزشی طراحی و تولید پوشاک برگرفته از الگوهای اسلامی و ایرانی با پشتوانه‌های پژوهشی بیان کرد: این دوره‌ها به شکل دوره تک پودمان و وابسته به دانشگاه جامع علمی کاربردی و با تدوین دروس و سرفصل‌های جدید توسط خودم برای اولین بار در ایران به‌صورت کوتاه‌مدت و بلندمدت در زمینه طراحی، الگوسازی، دوخت، روش ارائه طرح و فروش محصول ایرانی و اسلامی انواع لباس‌های تاریخی، سنتی و امروزی ایران با مدیریت اینجانب برگزار می‌شود.

او گفت: علاقه‌مندان می‌توانند برای کسب اطلاعات بیشتر و یا ثبت نام در این دوره‌های آموزشی با شماره‌های ۴۴۶۱۸۱۲۱ و ۴۴۴۰۸۸۱۹ تماس بگیرند.

این پژوهشگر در ادامه با خوانش متنی برگرفته از کتاب "دیباچه‌ای بر هنر ایرانی اسلامی" بر لزوم پرداختن به این مهم تأکید کرد.

این متن به شرح زیر است:

"ظهور دین جدید اسلام در ایران، پس از دوران باستان مقدمه‌ای برای آغاز عصر و نسل جدید ایرانی بود که اهداف خود را با کیفیتی بسیار متفاوت دنبال می‌کرد و این فرآیند جدید مذهبی، به‌تدریج عرصه‌های زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم ایران را دگرگون ساخت. امتزاج سنن ایرانی با شریعت اسلام، فرهنگ خاصی تحت عنوان ایرانی و اسلامی ایجاد نمود که می‌توان بر آن هم نام ایرانی و هم نام اسلامی نهاد.

اگر به سیر تمدن در جهان بنگریم، پیوسته با این حقیقت مواجه می‌شویم که ایرانیان در طول زندگی خود بر روی نجد عظیم ایران، بارها عامل انتقال بزرگ مدنی و فرهنگی شده‌اند و از این راه، بزرگ‌ترین خدمات را به دنیای شرق و غرب ارائه نموده‌اند.

از کهن‌ترین زمان، اگرچه هنر امری عادی و معمول بود، ولی ایرانیان برای زیبایی، مقامی بلند قائل بودند! کما این که هنر ایرانی، بر تزئین مبتنی است. این تزئینات، که گاهی نشان‌دهنده عادات و عقاید دینی بوده، می‌توانسته عمیق‌ترین تأثیر را از نظر روحی به وجود آورد. بسیاری از شاعران و نویسندگان در اشعار و حکایات خود از مفاهیم عمیق و اندیشه‌های بلند عرفان اسلامی و حکمت الهی ایران باستان بهره گرفته‌اند. هنرمندان مسلمان نیز از این نعمت بی‌نصیب نبوده‌اند. آن‌ها هم جلوه‌هایی رمزگونه از حکمت و عرفان ایرانی و اسلامی را در آثار هنری خویش متجلی ساخته‌اند.

فرهنگ غرب این قدرت را دارد که تحت فرآیندی چون یکسان‌سازی، فرهنگ و هنر پیرامون را در خود جذب کند و هویت ملی و فرهنگی ملت‌ها را مضمحل کند و آن‌ها را تابع قوانین و ارزش‌های خود کند. لذا هنر هر کشوری می‌بایست با پشتوانه قوی مذهبی، فلسفی و اندیشه حکمی ارزش‌های دیرینه‌ی خود را بازیابد و به آن پروبال و قداست ببخشد."