سرویس مد و لباس هنرآنلاین: هفته طراحی جواهر تهران، اولین حرکت گسترده دانشجویی در زمینه معرفی بهتر گرایش طراحی جواهرات و زیورآلات به جامعه دانشجویی، علاقه‌مندان و فعالان این حوزه و همچنین صاحبان مشاغل و صنایع کشور به حساب می‌آید که به همت انجمن علمی دانشجویی طراحی صنعتی دانشگاه تهران برنامه‌ریزی شده است و هر دوسال یکبار در قالب نمایشگاه آثار و کارگاه‌های آموزشی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران برپا می‌شود.
نمایشگاه آثار برگزیده از روز یکشنبه 16 مهرماه تا چهارشنبه 19 مهرماه از ساعت 10 صبح تا 17 بعدازظهر واقع در نگارخانه تهران برپاست.
دوشنبه، 17 مهرماه 96 نیز نشست تخصصی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران با موضوع "رسانه جواهرسازی در هنر معاصر" با حضور روح‌الله شمسی زاده و بنفشه همتی از اساتید حوزه جواهرسازی برگزار شد که بزرگداشت اساتید بنام این عرصه، پرویز تناولی و عبدالناصر گیو نیز از بخش‌های جنبی این رویداد بود.
روح‌الله شمسی‌زاده، مدرس گروه مجسمه‌سازی دانشگاه هنر و دبیر انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران در آغاز این نشست گفت: شاید لازم باشد پیش از آغاز هر سخنی رجعتی به گذشته داشته باشیم و ذکر این نکته مهم به نظر می رسد که روزگاری رشته‌های مادری همچون نقاشی، معماری و مجسمه‌سازی منجر به ظهور رشته طراحی صنعتی شدند و ورود اساتیدی همچون تناولی و گیو از مجسمه سازی به جواهرسازی، مصداق بیرونی همین ارجاع و تأکید بر اهمیت داشتن سواد بصری در ژانر جواهرسازی است.
او در ادامه تصریح کرد: وقتی از رسانه صحبت می کنیم از مختصات یک مدیوم سخن به میان می‌آوریم، همچون رسانه مجسمه سازی و جواهرسازی به عنوان یک فیلد مجزا که در حوزه مجسمه‌سازی بحث فرم، فضا و محتوا مطرح می‌شود و در تمام رسانه‌ها، وجود محتوا مشترک است.
شمسی‌زاده با تعریف مقدماتی از فضا به عنوان رابطه شی‌ء با انسان اظهار داشت: یک اثر در حوزه فرم از متریال، هندسه و ساخت تشکلیل شده و این فرم در قالب فضا به عنان زمینه قرار می‌گیرد. در اینجا ممکن است بدن زمینه نمایش اثر شود و اینجاست که مجسمه سازی به جواهرسازی بدل می‌شود.
مدرس گروه مجسمه‌سازی دانشگاه هنر افزود: جواهر یک رسانه است؛ در مختصات رسانه، معنا یا محتوا خود را در قالب رفتار مؤلف نشان می‌دهد. رفتار معاصر رسانه جواهرسازی به اینگونه است که قوانین کلاسیک و حوزه رفتاری متریال مورد نقد قرار گرفته و صرفاً در قید و بند یک متریال خاص مثلاً فلز نیستیم.
او با اشاره به اینکه عرصه جواهرات، وارد حوزه معنا و خصلت‌های رسانه‌ای شده‌اند بیان کرد: همه ما وقتی وارد آتلیه عبدالناصر گیو می‌شویم، برخورد و نگاه ایشان با مسئله جواهرسازی و رفتار معاصر با رسانه جواهرسازی را در تک تک کارها دنبال می‌کنیم. در حقیقت این یک مسیر است و ای کاش می‌توانستیم شاهد تجربه زیستی چنین اساتیدی در عرصه جواهر سازی باشیم.
شمسی‌زاده با طرح این پرسش که آیا عصر رسانه‌ها به پایان رسیده است گفت: زمانی که ما در دوران مدرنیسم، رسانه‌هایی مانند مجسمه‌سازی، نقاشی و معماری را از هم جدا می کنیم به پایان رسیده و من خود قائل به این نکته هستم که اکنون ما درباره فواصل رشته‌ها است که صحبت می کنیم. وقتی می‌گوییم رسانه جواهرسازی، در حقیقت سخن از تلفیق چند رسانه سخن به میان آورده ایم که البته در این رسانه از کلیدواژه بدن به عنوان بستر نمایش اثر صحبت می‌شود.
این مدرس دانشگاه با تأکید بر اینکه نیازی به بحث درباره تعدد عناوین در حوزه ساخت جواهر و زیورآلات نیست بیان کرد: ما اساساً دوست داریم برای خود در کشورمان مسیری را در تمامی عرصه های اختراع کنیم و به میان آوردن اسامی همچون تن‌پوش‌های آویزی و غیره از همین موارد است. ما کدام مرز بین جواهرسازی و دیگر هنرها را می‌خواهیم برداریم وقتی هنوز بر سر عنوان این رسانه به تفاهم نرسیده‌ایم.
او گفت: ما تاکنون کمتر هویتی برای این مسئله در نظر گرفته اسیم که مصداق آن نبود رشته جواهرسازی در فضای آکادمیک است که البته طی سال های اخیر اتفاقتی در این زمینه رخ داده است.
بنفشه همتی، طراح جواهر، مدرس دانشگاه و داور این رویداد در این نشست به طرح مباحثی درباره جواهر معاصر اشاره و تصریح کرد: می‌توان گفت که جواهرسازی معاصر با پرویز تناولی آغاز شده است و مصداق این مطلب، فعالیت‌های هنری ایشان در بحث مکتب سقاخانه بوده که توجه ویژه ای به عناصر بصری و بومی داشته و بسیاری دیگر از هنرمندان در خلق آثار خود از این مکتب الهام گرفته‌اند.
همتی ادامه داد: اینکه یک هنرمند همچون پرویز تناولی در دهه 40، جواهر را به عنوان اثر هنری معرفی کند بسیار معاصر بوده و سیالیت ذهن او ستودنی است.
او در ادامه با اشاره به اینکه رسانه در هنر معاصر اولویت نیست اظهار داشت: رسانه در هنر مدرن است که اهمیت پیدا می‌کند؛ ما در تفکر و هنر معاصر زمانی به رسانه می‌پردازیم که آن رسانه حامل پیامی باشد یا بخواهیم تاریخچه یک ماده را مورد بررسی قرار دهیم.
این مدرس دانشگاه با طرح این پرسش که آیا هنوز هم سخن از لزوم قیمتی بودن اثر در عرصه جواهرسازی مطرح است یا خیر بیان گرد: وقتی می‌بینیم یک شی‌ء روزمره وارد گالری‌ها می‌شود این نشان می دهد زمان این تفکر به پایان رسیده و چیزی که هنر را از غیر هنر تمیز می‌دهد تفکر و اندیشه ای است که در ان اثر هنری وجود دارد.
همتی با تأکید بر اینکه جواهراتی معاصر هستند که مفاهیم را منتقل کنند و حت گاهی با همان تفکر مدرن با سیستم حذف و اضافه هم مقابله می‌کند بیان کرد: چیزهایی همچون هنر کاربردی و هنر محض در یک شبکه متأثر از فرهنگ زمانه و سایست شکل می‌گیرند و به عقیده من در این لباس، سیاسی‌ترین کالای جهان است.
او افزود: دغدغه من به هنر کاربردی و اینکه به وسیله هنر اندیشه را وارد زندگی افراد کنم برایم بسیار اهمیت دارد و معتقدم در این بین عرصه طراحی صنعتی، هنر، تکنولوژی و مارکت را به هم نزدیک کرده است.
همتی با اشاره به نمایشگاه هایی که در حوزه جواهرسازی برگزار می‌شود اظهار داشت: وقتی به هنرجویان موضوع خوبی برای ارائه اثر نمی دهیم نباید انتظار کار خوب هم داشته باشیم و معتقدم چنین نشست های تخصصی باید قبل از برپایی چنین رویدادی برگزار شود.
در این نشست، مباحثی نیز مانند اینکه تا چه اهندازه در هنر معاصر قائل به مهارت دستی هستیم مطرح شد که دانشجویان حاضر در نشست با دو نگاه اهمیت ساخت و دیگری اهمیت و اولویت اندیشه و تفکر در هنر معاصر از سوی اساتید مواجه شدند.