سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: در میان شاعران بنام جهانی، بسیاری با مرگی خود خواسته چندان زندگی پردوامی نداشتند. اکنون کتابی با عنوان "بدرود دوست من" منتشر شده است که درباره زندگی و شعر شاعرانی است که خودکشی کرده‌اند. این کتاب را انتشارات تی آرا منتشر کرده است. این کتاب را احسان لامع ترجمه کرده است.
در این کتاب به شاعران مختلفی از توماس چاترتون شاعر ۱۷ ساله انگلیسی گرفته تا ریتکا وزیرانی هندی و شاعران معروفی چون مایاکوفسکی، آن سکستون، تراکل و یسنین پرداخته شده است.
مایاکوفسکی در سال ۱۹۳۰ به ضرب گلوله در پی بن‌بستی عاطفی و نیز ممنوع‌الخروج بودن از خاک شوروی خودکشی کرد. او پیش از مرگ بر برگه‌ای نگاشت: "برای همه... می‌میرم...".
"قدمم
در خیابان
مسافت را
لگدمال می‌کند
جهنم درونم را
اما
چاره چیست؟"
او بسیاری از اشعار ماندگارش را برای معشوقش لیلی بریک سروده‌است. از معروف‌ترینِ آنها این شعر است:
"عزیزم
عمرم
شکنجه جانم
عشقم
لیلی
اشعارم را بپذیر
شاید دیگر
هیچ‌گاه
هیچ‌چیز
نسرودم."
جسد او در گورستان بزرگان انقلاب دفن شد. او در شوروی بزرگ‌ترین شاعر دوره انقلابی لقب گرفته‌بود.
آن سکستون شاعر آمریکایی در سال ۱۹۶۷ برنده جایزه پولیتزر برای شعر شد. او یکی از پیشگامان و نامداران جنبش شعر اعتراف است. سکستون مدتی را به عنوان مدل در آژانس هارت کار کرد. در ۱۶ اوت ۱۹۴۸ با آلفرد مولر سکستون ازدواج کرد و تا سال ۱۹۷۳ با یکدیگر زندگی کردند. آنها دارای دو دختر به نام‌های لیندا گری و جویس لد بودند.
در ۴ اکتبر ۱۹۷۴ پس از آن که ان سکستون ناهار را با کومین صرف کرد به خانه بازگشت، کت خز قدیمی مادرش را پوشید، انگشترها را از دست درآورد، در گاراژ را قفل کرد و ماشین را روشن کرد.
آن سکستون، که رابطه دوستانه‌ای با سیلویا پلات داشت، درباره خودکشی و مرگ گفته بود:
"سیلویا و من ساعت‌ها و با جزئیات کامل درباره اولین خودکشی مان حرف می‌زدیم. خودکشی در جایگاهی متضاد از شعر است. ما با اشتیاق از مرگ حرف می‌زدیم و همچون پروانه که به سمت چراغ کشیده می‌شود، به وسیله مرگ مکیده می‌شدیم"
کتاب "بدرود دوست من" در ۱۵۶ صفحه و با قیمت ۱۱ هزار تومان منتشر شده است.