سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: سرانه مطالعه در ایران پایین است اما آمار فاجعه‌آمیزی که از تریبون‌های رسمی درباره کتابخوانی شنیده می‌شود ربط وثیقی با پیشرفت روز افزون شبکههای مجازی دارد؟
پیشترها می‌توانستیم مدعی باشیم بهره‌بری از وسایلی نظیر تلفن‌های همراه هوشمند، تبلت، فون پد یا لپ تاپ به رنج سنی خاصی اختصاص دارد و شامل گروه سنی کودکان نمی‌شود. اما اکنون قریب به یک دهه است که قبح استفاده از چنین وسایلی از سوی کودکان نیز شکسته شده است. بنابر این پیش فرض، عده‌ای معتقدند رشد روزافزون این قبیل ابزارآلات تکنولوژیک و فراگیر شدن شبکههای مجازی همچون پتکی بر سر فرهنگ نداشته کتابخوانی در ایران فرود آمده است.
شبکههای مجازی ارتباطی با موضوع کتابخوانی دارند؟
حافظیان موسوی معتقد است: استفاده از همه ابزار‌های نوین تبادل اطلاعات حق کسی است که خوب از آن‌ها استفاده کنند. باید توجه داشت که شبکههای اجتماعی موضوع جدیدی نیست. برای اهالی کتاب در طول تاریخ به دنبال عرضه و گرد‌همایی، شبکه اجتماعی وجود داشته است.
او می‌گوید: شبکههای مجازی اجتماعی فرصتی را برای تعامل بیشتر اندیشمندان ایجاد می‌کنند، بنابراین موضوع قابل بررسی، اتفاق درون شبکههای اجتماعی است.
عضو هیات مدیره انجمن کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران با تأکید بر اهمیت کتابخوانی با وجود شبکههای مجازی می‌گوید: تحول تکنولوژی به نام شبکههای مجازی هیچ ارتباطی با موضوع کتابخوانی ندارد . کتاب، کتابخوان و شمارگان کتاب راه خود را در فضای بازار نشر و گسترش فضای مجازی ادامه می‌‌دهند.
لایکم کن
به تازگی از مهناز فتاحی، نویسنده کودک و نوجوان کتابی با نام "لایکم کن" منتشر شده است. کتابی که -همچنان که از عنوانش پیداست- ربط وثیقی با شبکههای مجازی و اجتماعی دارد.
خود او درباره این کتاب می‌گوید: "لایکم کن" کتابی برای نوجوانان و با موضوع نوجوانان و فضاهای مجازی است. حدود چهار سال پیش نوشتن کتاب را با توجه به علاقه نوجوانان به اینترنت و فضاهای مجازی شروع کردم. موضوعی که دغدغه عصر حاضر است.
او به ایبنا گفته است: یک بار با مشاجره بین یک مادر و فرزندش بر سر اینترنت و فضای مجازی، این ایده به سراغم آمد. چرا فرزند و مادر اختلاف دارند. چرا حرف همدیگر را نمی‌فهمند؟ راستی فضاهای مجازی و اینترنت بد است یا خوب ؟ حق با کدامشان است مادر یا فرزند؟ برای نوشتن کتاب، خودم وارد فضاهای مجازی و چت روم‌ها شدم با نوجوانانی از سراسر کشور دوست شدم و از آن‌ها خواستم خاطرات و تجربیات‌شان را برایم بفرستند. آن چه می‌دیدم حیرت‌آور بود. موضوعی که باید کتاب‌های بسیاری درباره آن نوشته شود و تاکنون کار زیادی در این مورد انجام نشده بود.