به گزارش هنرآنلاین، عظیمی و طیه که برای کامل کردن کتاب خاطره‌های زنده‌یاد سایه به دیدار او می‌رفتند، در بخشی از «پیر پرنیان‌اندیش» چنین نوشته‌اند: «امروز هشتم محرم بود و عصر به خانه سایه رفتیم. سایه مغموم بود و از چشم‌هایش معلوم بود گریه کرده. عاطفه گفت «بازم شیطونی کردین؟» سایه خندید. پرسیدم «اتفاقی افتاده؟»
- نه! شما می‌دونین که تلویزیون همیشه جلوم روشنه. هر کانالی هم که می‌زنم داره روضه و نوحه نشون می‌ده. من هم گوش می‌کنم و خب گریه‌م می‌گیره. می‌شینم با اینها گریه می‌کنم. (لبخند می‌زند.)
پس از چند دقیقه گپ و گفت، سایه می‌گوید:
«سال‌ها پیش یک شعری گفتم به اسم «اربعین» که تمومش نکردم.»
با تعجب اصرار می‌کنم شعر را بخواند و می‌خواند:
«یا حسین بن علی
خون گرم تو هنوز
از زمین می‌جوشد
هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه خون می‌نوشد.
کربلایی است دلم»
هوشنگ ابتهاج که بیشتر با نام سایه بین دوستداران شعر و ادبیات ایران در جهان شناخته می‌شود، بامداد امروز چهارشنبه نوزدهم مرداد در سن ۹۴ سالگی در شهر کلن آلمان بدرود حیات گفت.