گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: یلدا ابتهاج با به اشتراک گذاشتن تصویری از پدر خود در اینستاگرام نوشت: «بگردید، بگردید، در این خانه بگردید، در این خانه غریبید، غریبانه بگردید. سایه ما با هفت‌هزارسالگان سربه‌سر شد.»

امیرهوشنگ ابتهاج ششم اسفندماه ۱۳۰۶ در خانواده‌ای نام‌آور در رشت دیده به جهان گشود. پدرش میرزا آقاخان ابتهاج از بزرگان رشت بود و امیرهوشنگ پس از پشت سر گذاشتن دوره ابتدایی و بخشی از متوسطه در سرزمین مادری، راهی تهران شد. از همان کودکی به هنر علاقه داشت و کنار درس نقاشی و مجسمه‌سازی را هم فراگرفت. با وجود سیر کردن در آفاق و انفس هنر، مدتی مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران بود. در نخستین سال دهه چهارم زندگی (سال ۱۳۳۷) با آلما مایکیال ازدواج کرد و چهار فرزند به نام‌های یلدا، کیوان، آسیا و کاوه دارد.

او شهر کلن آلمان را برای زیستن برگزید و تا پایان زندگی همان‌جا ماند. سازمان میراث فرهنگی وقت (وزارت میراث فرهنگی و گردشگری امروز) خانه شخصی سایه را در تهران در سال ۱۳۸۷ با نام «خانه ارغوان» ثبت ملی کرد. این نام برگرفته از درخت ارغوان حیاط خانه است که سایه شعر معروف خود «ارغوان» را برای آن سروده است.

ابتهاج از تواناترین شاعران چند دهه اخیر شعر ایران بود که به هر دو شیوه قدمایی و امروزی شعر می‌سرود. او از ۱۳۵۰ تا یک سال پیش از پیروزی انقلاب سرپرست برنامه «گل‌ها» در رادیو ایران و پایه‌گذار برنامه موسیقایی «گلچین هفته» بود که پس از حادثه خونین میدان شهدا (ژاله) و کشته‌ شدن مردم انقلابی، همراه با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و حسین علیزاده از همکاری با رادیو کناره‌ گرفت.

بسیاری از موسیقیدانان و آهنگسازان در چند دهه اخیر روی غزل‌ها، تصنیف‌ها و سروده‌های نو سایه کار کرده و خوانندگان نامدار چون شجریان، شهرام ناظری، علیرضا افتخاری، محمد اصفهانی و... آنها را اجرا کرده‌اند. از شناخته‌شده‌ترین کارهای ابتهاج می‌توان دو تصنیف «تو ای پری کجایی» و «ایران ای سرای امید» یا «سپیده» را نام برد که در خاطره جمعی ایرانی‌ها مانده‌اند.

ابتهاج سال ۱۳۲۵ مجموعه شعر «نخستین نغمه‌ها» را منتشر کرد و «سراب» کتاب بعدی او بود که به زیور طبع آراسته شد. «سیاه‌مشق» دربرگیرنده بهترین غزل‌های سایه پس از آن آمد و ابتهاج یکی از دقیق‌ترین تصحیح‌های دیوان خواجه شیراز را در «حافظ به سعی سایه» در سال ۱۳۷۲ روانه بازار کرد. «شبگیر» و «چند برگ از یلدا» هم در سال‌های ۱۳۳۲ و ۱۳۴۴ منتشر شدند.

از دیگر آثار ابتهاج می‌توان به «زمین»، «تا صبح شب یلدا»، «یادگار خون سرو»، «تاسیان»، «بانگ نی» و «یادنامه» (ترجمه‌ اشعار هوانس تومانیان) اشاره کرد. سال ۹۱ میلاد عظیمی، استاد دانشگاه تهران (با همراهی عاطفه طیه) در گفت‌وگوی تفصیلی با سایه کتاب «پیر پرنیان‌اندیش؛ در صحبت سایه» را به بازار فرستاد که دربرگیرنده انبوه خاطره‌های سایه از سال‌های زندگی است.