گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: این شاعر، که کتاب «ژنرال به روایت سوم شخص» را در انتشارات نوآن در دست چاپ دارد به هنرآنلاین گفت: این مجموعه حدود چهل شعر سروده شده از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ را دربرمی‌گیرد. البته تعداد اشعار بیشتر بود ولی به‌لحاظ زیبایی‌شناسی برای نشر در یک کتاب همخوانی نداشتند.
او که این اشعار را در قالب نو سروده، افزود: شعرها بیشتر تصویری هستند و مخاطب می‌تواند تصاویر را مجسم کند و باورپذیر است. اشعار فضای سیاهی دارد و از زبان سوم شخص بیان می‌شود.
یوسف‌زاده تهرانی با بیان این که زبان شعری‌اش در مجموعه شعر «ژنرال به روایت سوم شخص» با مجموعه اول «لال بمیرم اگر کور نگاهت کنم» فرق دارد، ادامه‌داد: در مجموعه اولم شعرها با المان‌های عاطفی و عاشقانه، با ردپای شکست و البته حسرت در لحن شاعر، نمایان است و خاطرات شخصی مرا به‌طور محسوس نشان می‌دهد. زبان شعری مجموعه اول جریان موج نو را در خود دارد و ساده و بی‌غل‌وغش، مخاطب را همراه خود می‌کند. در مجموعه دوم «ژنرال به روایت سوم شخص» فضای کلی شعرها، با مجموعه اول کاملا متفاوت است و تصویرها زنده‌تر و قابل لمس‌تر است. شعرهای این مجموعه بیشتر در ژانر جنگ است و ژنرالی که در چند شعر حضور دارد و مابقی شعرها هم کم و بیش دارای همین نوع فضا و زبان شعری است.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا بین چاپ مجموعه اول و دوم پنج سال فاصله افتاده، گفت: تغییر زبان شعری، خود باعث وقفه در گفتن شعر یا سکوت ذهنی شاعر می‌شود، زیرا فضای ذهنی و حتی جهان‌بینی شاعر تغییر می‌کند. حتی برای جا افتادن در فضای جدید باعث وقفه، سکون و سکوت شاعر شود. تا مدت‌ها هر چه می‌نویسد را به‌عنوان تمرین قلمداد کند تا در زمان مناسب، در فضای شعری جدید مستقر شود. علت فاصله افتادن بین مجموعه اول و دوم، همین تغییر فضای ذهنی، شعری و وسواسم در سرودن شعرهای جدید بود.