گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: منصوره ثابت‌زاده نویسنده، پژوهشگر ادبیات فارسی، موسیقی و رقص‌های اقوام ایرانی، با این توضیح که کتاب «موسیقی در شاهنامه» را برای چاپ به انتشارات زوار سپرده به هنرآنلاین گفت: سال‌ها درباره این موضوع پژوهش داشتم و بخشی از رساله دکترایم هم بوده است. شاهنامه دارای یک‌سری واژه، لغات و اصطلاحات موسیقی است. واژه‌های ساز را در این کتاب به سازهای بادی، زهی و سازهایی که برای جنگ و یا مناسب جشن هستند تفکیک کرده‌ام.
او که مقدمه مفصلی نیز درباره انگیزه‌اش برای انجام این پژوهش نوشته، ادامه داد: در زمان کودکی، پدرم نقال‌ها را در کوچه جمع می‌کرد و به آن‌ها پولی می‌داد تا در کوچه پرده بزنند و شاهنامه بخوانند. ما بچه‌ها نیز هر هفته منتظر شنیدن بودیم. با شاهنامه این‌گونه آشنا شدم و به‌خاطر ادای دین به پدرم و نقالان گمنام این کتاب را نوشته‌ام. تمام مناسبات‌های نواختن ساز در اجتماعات، استقبال از سفیران و آدم‌های بزرگ را ریزبه‌ریز پیدا کردم که در مقدمه آمده است. عکس سازها نیز تا جایی که امکان داشت به کتاب افزوده شده است.
ثابت‌زاده با این توضیح که در کتاب «موسیقی در شاهنامه» جایگاه و اهمیت کارکردهای اجتماعی موسیقی را از دیدگاه فردوسی در شاهنامه جست‌وجو کرده‌ام، افزود: کتاب شامل فرهنگ‌نامه موسیقی به‌علاوه حدود ۷۴۰ بیتی می‌شود که در آن یک تا سه بار کلمه موسیقی به‌کار رفته است که به سازها و اسامی مقام‌ها، تقسیم‌بندی شده است. اهمیت موسیقی، نقش فردوسی در نگهداری موسیقی قدیم ایران (اسم سازهای قدیمی و نقش موسیقی در فارسی سره)، نگاه فردوسی و این که در شاهنامه چه نقشی برای بیان موسیقی دارد از جمله مباحث کتاب محسوب می‌شود.
او که این روزها مشغول نوشتن و تدوین فیش‌هایی است که در حدود چهل سال برای کتاب «دایره‌المعارف بازی‌ها و حرکات آیینی خراسان» گردآوری کرده، اظهارداشت: این اثر در سه بخش رقص‌های خراسان را معرفی می‌کند قسمت شرق خراسان، قسمت شمال خراسان و قسمت جنوب خراسان. قسمت شرق در حال اتمام است و تحقیقات آن انجام شده فقط بحث گرافیک و عکس مانده است؛ البته باید یک سفر به تربت جام هم داشته باشم.
ثابت‌زاده اضافه کرد: برنامه‌ریزی کردم در دوران بازنشستگی دایره‌المعارف رقص‌های ایران را هر سال مختص به یک استان بنویسم تا منتشر شود.
منصوره ثابت‌زاده از سال ۱۳۵۸ تحقیق در مبانی حرکتی و رقص‌های اقوام ایرانی را آغاز کرده است. سی‌دی‌های پژوهشی او شامل آنالیز و طبقه‌بندی موسیقی‌های رقصی چندین استان توسط موسسه ماهور نشر یافته‌اند. کتاب‌های «رساله موسیقی نجم‌الدین کوکبی و سیف غزنوی» (تصحیح نسخه خطی)، «بحور و اوزان اشعار فارسی»، «تصاویر موسیقایی در شعر پارسی»، «فرهنگ عروضی اشعار رودکی»، «موسیقی تاجیکستان: بررسی شش مقام و موسیقی‌های فارسی‌زبانان ماوراالنهر» از آثار منتشر شده این پژوهشگر محسوب می‌شوند.