سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: محمدرضا سرشار نویسنده و پژوهشگر، با این توضیح که با وجود تعدد و تکثر وسایل ارتباط جمعی به‌ویژه فضای مجازی بُرد کتاب بسیار کم شده به هنرآنلاین گفت: کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند شمارگان 500 تا هزار نسخه دارند و وضعیت فروش هم مشخص نیست پس آن‌گونه که لازم است نتیجه‌بخش نیستند.
او با بیان این که انگیزه نویسندگان و دلگرمی آنان با پایین آمدن شمارگان کتاب و کم شدن مخاطبان ضعیف شده، افزود: نویسنده سابقا داستان می‌نوشت و امیدوار بود اثرش به چند هزار نسخه برسد یا از آن فیلم تهیه شود، الان این امید به‌ویژه در ارتباط با نشر، به‌طور مشخص، کمرنگ شده است. در حالی که برای تالیف کتابی با شمارگان مثلا 200 نسخه‌ای باید یکی، دو سال و گاهی بیشتر وقت بگذارند. جنبه مالی هم یک طرف قضیه است. وقتی شمارگان کتاب پایین می‌آید حق‌تالیف هم کاهش پیدا می‌کند. به‌طوری که حق‌تالیف یک چاپ کتابی با شمارگان‌های فعلی، حدود یک‌سوم حقوق یک ماه یک کارمند معمولی است. لذا باید به طرقی، انگیزه نویسندگان ارزشمند را تقویت کرد تا با وجود مشکلات فعلی نشر به کار ادامه دهند.
سرشار با این توضیح که در عصر کنونی تاثیر و بُرد واقعی آثار قلمی، به‌طور خاص برای کودکان و نوجوانان کتاب‌های درسی و برای کل مردم تلویزیون است، ادامه داد: بنابراین اگر اثر هنری با محوریت شهدای هسته‌ای تولید شود در صورتی می‌تواند موفق باشد که در این دو جا بازتاب پیدا کند.
او با تاکید بر این‌که از کتاب‌های درسی و اهمیتی که می‌تواند در همه مسایل راهبردی در عرصه فرهنگ، اقتصاد، سیاست و تاریخ برای کشور، نظام و اسلام داشته باشد غافلیم، اظهارداشت: متاسفانه مشکل عمده کتاب‌های درسی این است برخی از افراد مجموعه‌هایی که این متون را تدوین می‌کنند باور چندانی به نیاز طرح این‌گونه مسایل در کتاب‌های درسی و از این طریق نهادینه کردن این ارزش‌ها در اذهان نسل آینده‌ساز ندارند. در واقع، عده‌ای تحت‌عنوان متخصصان تالیف کتب درسی که حاصل کارشان نشان می‌دهد خیلی هم تخصصی در این کار ندارند و فقط این عنوان را یدک می‌کشند، چهار دهه است که کتاب‌های درسی ما را با عنوان کارشناس قرق کرده‌اند. نسل در نسل هم تغییر می‌کنند. انگار این پست بسیار مهم و حیاتی را به هم‌فکران خودشان تحویل می‌دهند؛ همین‌ها مانع از آن شده‌اند که این عرصه به اندازه‌ای که می‌توانست در این زمینه‌ها، برای تحقق اهداف فرهنگی نظام کارساز و موثر باشد. نمی‌خواهم بگویم در این کتاب‌ها، اصلا به این موضوعات پرداخت نشده است. بلکه با آن ابعادی که می‌بایست باشد و جنبه‌های هنری‌ای که می‌توانست این موضوعات را اثرگذارتر کند در کتاب‌های درسی کار نشده‌اند.
سرشار با این توضیح که همین بخشی هم که در این زمینه کار شده اجباری بوده، زیرا به هر حال، کتب درسی نمی‌توانسته‌اند به‌کلی از این مسایل تهی باشند، تصریح کرد: قبلا به این موضوع اشاره کرده‌ام و باز تکرار می‌کنم تا شاید منجر به اتفاق مثبتی در این زمینه شود، واقعا کتاب‌های درسی باید از زیرسلطه دولت‌ها و جناح‌ها بیرون بیایند. کتاب‌های درسی نوعی نهادهای فرهنگی زیربنایی راهبردی بسیار مهم هستند که باید زیرنظر یک نهاد ثابت حکومتی اداره شوند. یکی از آفت‌های کتاب‌های درسی فعلی، گرایش‌های سیاسی و فکری متغیر و متفاوت دولت‌هایی است که می‌آیند و می‌روند و می‌کوشند مواضع فکری و سیاسی خود را در این کتاب‌ها پیاده کنند.
سرشار افزود: موضوعاتی امثال ترور دانشمندان هسته‌ای که متاسفانه در سال‌های قبل هم شاهد آن بوده‌ایم، باید بلافاصله سال بعد در کتاب درسی بازتاب داشته باشند. حداقل به مطالب کلی در مورد این جریان‌های علمی و سختی‌هایی که دانشمندان در این راه کشیده‌اند و افتخاراتی که بدست آوردند پرداخته شود. جای بعدی، همان‌گونه که اشاره شد تلویزیون است. به نظرم منهای مستند، گزارش و مصاحبه، باید تولیدات هنری‌ای هم‌چون فیلم و مجموعه‌های تلویزیونی، در دستور کار این سازمان قرار بگیرد تا در جامعه، گسترش و رسوخ بیشتری کند.
او هم‌چنین در مورد آخرین اثری که به ناشر سپرده و در دست چاپ است، گفت: مجموعه مصور رنگی سیزده مجلدی تخیلی بسیار جذاب برای نوجوانان، شامل پنجاه و دو قسمت، با نام "شهرزاد، دختر شرقی"، با همکاری حدود دوازده نفر از شاگردان کلاس‌های داستان‌نویسی‌ام در حوزه هنری است. این مجموعه از سوی انتشارات به‌نشر منتشر می‌شود و قرار است تصویرگری آن، تحت‌نظر محمدحسین صلواتیان انجام گیرد. فیلمنامه این مجموعه، پیش از داستان آن، نوشته شده است و هم‌زمان نیز در حال مذاکره با یک تهیه‌کننده دولتی و یک تهیه‌کننده خصوصی، برای ساختن یک مجموعه پویانمایی حتی‌المقدور سه بعدی و هر قسمت بیست و دو دقیقه‌ای، برای نوجوانان هستیم.