سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مهتاب بلوکی مترجم، یکی از رویکردهای اصلی ترجمه در سال‌های اخیر را برگردان کتاب‌های جدید به ویژه متونی که جایزه گرفتند دانست و به هنرآنلاین گفت: یک جور رقابت و مسابقه‌ای شکل گرفته که هر شخص زودتر کتاب را پیدا کرد آن را ترجمه کند تا به بازار عرضه شود. اتفاق خوبی است که خواننده ایرانی در جریان آثار تازه از سراسر دنیا قرار بگیرد.
او با بیان این‌که بسیاری کتاب‌ها ممکن است قدیمی و برای دهه‌های 50 و 70 میلادی باشند اما بتوانند به نیازهای فکری حال حاضر پاسخ بدهند، افزود: عده‌ای سعی کردند چنین رویه‌ای را پیش بگیرند و به صورت کارگروه‌های مختلف به ترجمه یک‌سری آثار کلاسیک که تاکنون به فارسی برگردانده نشده بپردازند.
مترجم "زیبایی‌شناسی نمایشی ژان ژنه" ادامه داد: نگرشی هم وجود دارد مبتنی بر این‌که اگر یک اثر چهل سال پیش در ایران ترجمه شده که از قضا اثر کلاسیک و شناخته شده‌ای است احتیاج به ترجمه مجدد ندارد و یا برگردان دوباره آن هیچ چیز تازه‌ای ارائه نمی‌دهد؛ در صورتی که با توجه به تحول زبان در هر دوره این کار لازم است. زبان چهل سال پیش ایران هم فارسی بوده، ولی با زبان رایج الان و این دوره تفاوت دارد. ضمن این که برداشت مترجمان جوان‌تر از یک اثر کلاسیک می‌تواند دریچه تازه‌ای را نسبت به اثر باز کند. شاید مطرح کردن عده‌ای نویسنده مثلا از قرن 17 میلادی دور از ذهن باشد ولی افکار نویسنده‌های اوایل قرن بیستم همیشه تاثیرگذارست.
بلوکی با این توضیح که در مبحث ترجمه ناشران نیازمند گروه‌های ویراستاری هستند، تصریح کرد: ویراستاران تخصصی که با دقت متن را مطالعه و بازنگری کنند تا به صحت آن کمک شود. باید این شیوه به صورت عمومی دربیاید و ناشران حتما متن ترجمه شده را برای مقابله با متن اصلی یا برای روان‌سازی زبان فارسی به گروه‌های ویراستاری تحویل دهند. در نتیجه کتاب قابل فهم به مخاطب برسد.
او ترجمه را بازآفرینی یک اثر دانست و افزود: ترجمه درست و صحیح در نزدیک کردن فرهنگ‌ها که ممکن است دور از یکدیگر باشند، موثر است اما سبک نویسنده در ترجمه حتما باید رعایت شده باشد. بسیاری معتقدند ترجمه یک آفرینش نیست و انتقال یک متن از یک زبان به زبان دیگر محسوب می‌شود؛ یک انتقال ساده که هیچ خلاقیتی در آن نیست. در حالی که به اعتقاد بسیاری از تئوریسین‌ها و اهل ادبیات، ترجمه بازآفرینی یک اثر با رعایت اندیشه و سبک نویسنده است.